Τρίτη 4 Δεκεμβρίου 2012

Μη Μου Το Λες 8 (Just A Few Words...)


Με είχε πάρει τηλέφωνο, ήθελε να πιούμε καφέ, είχε πολλά να μου πει είπε και δεν της το αρνήθηκα, σήμερα ,την επόμενη μέρα από αυτό το τηλεφώνημα την περίμενα σε μια καφετέρια στην Πανόρμου και ήρθε όχι μόνο  στην ώρα της αλλά και πολύ ενθουσιασμένη.
-Γεια σου! Γεία σου! Είπε μόλις με είδε, με φίλησε και κάθισε δίπλα μου.
-Γεια σου και σένα, πως και έτσι τόσο χαρούμενη;
-Προχτές το βράδυ μου συνέβη κάτι εκπληκτικό! Περπατούσα μόνη μου στην Κολοκοτρώνη, ακολουθούσα έναν σκύλο, μου άρεσε η  ιδέα να ακολουθώ ένα σκύλο. Αυτός ο κύριος σκύλος που λες μπήκε σε ένα μπαρ που ήταν γεμάτο κόσμο, μπήκα και εγώ μαζί του
-Ασε να μαντέψω, και γνώρισες κάποιον που σε ερωτεύτηκε παρά ή εξαιτίας του καμένου του χαρακτήρα σου.
-Όχι, όχι, κάτσε να σου πω. Ο σκύλος μπήκε ανάμεσα στον κόσμο και τον έχασα. Εκεί όπως ήμουν στριμωγμένη ανάμεσα σε τόσο κόσμο ένα κρύο παγωμένο χέρι με έπιασε στον ώμο. Στη αρχή νόμιζα ότι με έπιασε ένας πεθαμένος! αλλά όταν γύρισα είδα ότι  ήταν ο σερβιτόρος. Ξενέρωσα, έπιανε τα ποτήρια με τα ποτά και τους πάγους και είχε κρυώσει το χέρι του, τόσο απλά…. Αλλά για λίγο νόμιζα ότι με είχε πιάσει ένας πεθαμένος, δεν είναι γαμάτο;!
-Είναι καμένο! Εσύ είσαι ικανή να πάς για μπόουλινγκ και να νομίζεις ότι πετάς νεκροκεφαλή στις κορίνες
-Κορίνες; Α,  άκου κάτι υπέροχο, αν βγάλεις το σίγμα από το τέλος και αναγραμματίσεις τη λέξη κορίνε βγαίνει η λέξη νεκροί!
-Ω θεοί, άγιοι, παπάδες, ψαλτάδες, καντηλανάφτες και νεωκόροι  σώστε με!
-Από τι να σε σώσουν; Α, τι είπες; Νεοκόρος;  Άκου και αυτό: αν βγάλεις τα δύο πρώτα όμικρον η λέξη νεοκόρος γίνεται αυτομάτως η λέξη νεκρός!  Και … και… μην χτυπάς το κεφάλι σου, αν σκεφτείς  ότι απ τις λέξεις νεοκόρος και κορίνες  βγάζεις πρώτα τα δύο όμικρον double Ο και το έβδομο γράμμα από τις κορίνες  έχεις  τον James Bond: Double O Seven!
-Καλά εσύ το έχεις κάψει τελείως!  Λοιπόν άκου και λυπάμαι που θα στο χαλάσω αλλά η λέξη νεωκόρος γράφεται με ωμέγα , άρα αυτό που λες καταρρέει σαν πύργος από τραπουλόχαρτα
-Αλήθεια; Καλά δεν πειράζει, ούτως ή άλλως δεν μ αρέσει και τόσο πολύ η λέξη νεκροί, προτιμώ το πεθαμένος , είναι πιο ήπιο
- Τα έχεις σε κλίμακα σαν σε κατάλογο σε Ινδικό εστιατόριο;
-Τι εννοείς; Μπορείς να πας σε Ινδικό και να παραγγείλλεις έναν πεθαμένο και δυο νεκρούς;
-Όχι ρε, τι λες; Απλά στα Ινδικά εστιατόρια στον κατάλογο πρώτα έχουν τις πιο απαλές γεύσεις και όσο προχωράς προς τα κάτω γίνονται πιο καφτερά, και καταλήγει στο Πιάτο του Μαχαραγιά
-Πως μ αρέσει που είσαι γεμάτος πληροφορίες… αφού όταν πεθάνεις σκέφτομαι να γράψω πάνω στον τάφο σου Πληροφορίες Εντός … χιχιχιχι
   Γελούσε η τρελή
-Και στον δικό σου ξέρεις τι θα γράψω;
-Τι;
-Επιτελούς θα αδυνατίσω
-Αχ, μ αρέσει, αν και δεν είμαι χοντρή, αλλά ξέρεις τι άλλο θα ήθελα να κάνεις για μένα σ αυτή την περίπτωση; Θα ήθελα μετά από ένα δύο χρόνια να πάς και να βάλεις μια πλάκα στο τάφο μου που να λέει: Αφήστε με να βγω, έχω σαπίσει πια εδώ μέσα… χιχιχχιχχιχι
-Καλό, αλλά άκου και το άλλο, θα γράψω μια πλάκα που να λέει : Βλέπω αικιδαρ….
-Τι είναι  αικιδαρ;
-Τα ραδίκια ανάποδα
-Α! καλό! Πολύ καλό! Αν και τα ραδίκια μου θυμίζουν κάτι άσχημο. Παλιά η γυναίκα του θείου μου του Διομήδη είχε πάει να μαζέψει ραδίκια και πέθανε.  Όχι την ώρα που μάζευε ραδίκια, μετά όταν γυρνούσε στο σπίτι. Είχε στο ένα χέρι την σακούλα με τα χόρτα και στο άλλο το μαχαίρι. Έτσι όπως επέστρεφε στο σπίτι  είδε τον σκύλο να βγαίνει από το κοτέτσι με ένα αβγό στο στόμα, άρχισε να τρέχει η θεία μου για να προλάβει να πάρει το αβγό από το στόμα του σκύλου για να το ζεματίσει ή για να το ρίξει πιπέρι μπας και κόψει αυτή την κακιά συνήθεια ο σκύλος και έπεσε. Έφυγε το μαχαίρι από χέρι της, έκανε στροφές στην άσφαλτο και η θεία μου προσγειώθηκε πάνω του την ώρα που το μαχαίρι κοιτούσε προς τον ουρανό. Καρφώθηκε στο μάτι της το μαχαίρι. Πάει η θεία. Όλοι λέγανε στην κηδεία πόση καλή γυναίκα ήταν. Μάλιστα μια κυρία είπε ότι πέθανε Σάββατο για να την κηδέψουν Κυριακή ώστε να μην αναγκαστεί κανείς να λείψει από την δουλειά του.  Μια άλλη κυρία είπε να της βάλουν και μια σακούλα με χόρτα στο φέρετρο για να πάρει μαζί της στον άλλο κόσμο. Το έχεις σκεφτεί ότι αυτοί που φτιάχνουν φέρετρα ουσιαστικά πουλάνε άδεια κουτιά; Αν δεν είχε πεθάνει η θεία μου θα κυκλοφορούσε σαν πειρατίνα με το ένα μάτι βουλωμένο, πλάκα δεν θα είχε;  Φαντάζεσαι παπά με τέτοιο πράγμα στο μάτι; Αλήθεια που τα πουλάνε αυτά;
-Σε τι απ όλα θες να σου απαντήσω τώρα; Πάντως σε ένα πράγμα έχεις δίκιο, ότι στις κηδείες και στους γάμους η κατάσταση ξεφεύγει και γίνεται εντελώς θεατρική.
-Στο θέατρο δεν υπάρχουν κομπάρσοι, μάλλον κινηματογραφική  γίνεται η κατάσταση, και η θεία μου είχε κινηματογραφική ζωή, έζησε με σκηνοθεσία Αγγελόπουλου και πέθανε με σκηνοθεσία Ταραντίνο , ειρωνικό δεν είναι; 
-  Ας πρόσεχε η θεία σου..
-Τι εννοείς να μην έτρεχε με το μαχαίρι στο χέρι;
-Όχι, να μην είχε ζήσει “ αγγελοπουλική “ ζωή.
-Μα δεν φταίει αυτή, αφού ήταν νοικοκυρά σε χωριό
-Καθ ένας είναι υπεύθυνος για τις πράξεις του
-Καλά λες! Αλλά θεία… η θεία ήταν καλή νοικοκυρά, είχε και πλάκα, ο θείος Διομήδης πάντα όταν έτρωγε γέμιζε τα ρούχα του με λάδια, ψίχουλα, κομμάτια κρέας και οτιδήποτε άλλο σχετικό με φαγητό μπορείς να φανταστείς. Μια φορά που ήμουν και εγώ στο σπίτι   και τρώγαμε στο τραπέζι ο θείος Διομήδης  μόλις άδειασε το πιάτο του είπε στην θεία με την τραχιά φωνή  του «Γυναίκα, βάλε κι άλλο φαγητό, δεν χόρτασα» και η θεία του απάντησε «Εμ πώς να χορτάσεις, αφου το μισό φαγητό είναι στα ρούχα σου..» Πλάκα δεν είχε η θεία; Και τώρα έχει πλάκα, μαρμάρινη, από πάνω της. Και μετά σου λένε να είναι ελαφρύ το χώμα που σε σκεπάζει, πως λες αυτό ρε μεγάλε και μετά πας και βάζεις μια μαρμάρινη πλάκα από πάνω;
- Νομίζω ότι «το χώμα» είναι μεταφορικό
-Τι μεταφορικό; Μεταφορικό είναι το αυτοκίνητο, το λεωφορείο και η νεκροφόρα, πως γίνεται το χώμα να είναι μεταφορικό;
-Συγνώμη, λάθος, μεταφορική έννοια ήθελα να πω
-Και εγω θα ήθελα να μας θάβουν με τις πυτζάμες. Αφού λένε κοιμήθηκε, έτσι δεν λένε; Ε, αφού λες κοιμήθηκε, φόρα του πυτζάμες, τι του φοράς κουστούμι;
-Πρώτον, μ αρέσει που η κουβέντα μαζί σου έχει φυσιολογική ροή και φυσιολογική θεματολογία. Δεύτερον,  πολλοί  άνθρωποι, ανάμεσα τους φαντάζομαι και εσύ δεν φοράνε πυτζάμες όταν κοιμούνται, άλλοι κοιμούνται με τα εσώρουχα ή άλλοι με  τίποτα. Φαντάζεσαι την θεία σου με τα εσώρουχα ή γυμνή; Εσύ τι φοράς όταν κοιμάσαι;
-Πρώτον με τίποτα! Δεύτερον τίποτα…. Α, και τώρα που είπες για ύπνο, σκέφτηκα τον καημένο τον θείο Διομήδη που κοιμάται πια μόνος του. Τον λυπάμαι τον καημένο. Αφού έτσι μου έρχεται όταν ξεθάψουν τη  θεία να πάω και να πάρω ένα πλευρό της , να το δώσω στο θείο Διομήδη και να του πω «Μ αυτό το πλευρό να κοιμάσαι!» χιχιχιχι
-Είσαι πολύ καμένη!


Στα τέσσερα

Η μέρα ήταν Σάββατο , τα στήθη της μικρά και αυτή επίσης.  Τη λέγανε Αθηνά, τίποτα άλλο μη ρωτήσεις.  Δυο βδομάδες  μετά από αυτό το Σάββα...