Πέμπτη 21 Ιανουαρίου 2016

Στα τέσσερα

Η μέρα ήταν Σάββατο , τα στήθη της μικρά και αυτή επίσης.  Τη λέγανε Αθηνά, τίποτα άλλο μη ρωτήσεις.  Δυο βδομάδες  μετά από αυτό το Σάββατο καθόμουνα με την  περί ούσης ο λόγος Αθηνά σε ένα καφέ και την κοιτούσα και σκεφτόμουν είναι  αν δυνατόν να είμαι τόσο τυχερός . και όχι μόνο η εμφάνισή της αλλά και το κάψιμό της, βέβαια, στην εξέλιξη της ιστορίας θα φανεί  ότι άλλος ήταν ο καμένος, ποιος; Θα δείξει….  Μιλούσε στο τηλέφωνό με τη μάνα της και κάτι λέγανε για κάτι ψώνια σουπερ μαρκετ και λοιπά,  <<ναι μαμα στα τέσσερα… θα του πω,  στα τέσσερα..>>  είπε και με κοίταξε πονηρά  ,ωπ ;,  και επανέλαβε προσπαθώντας να κρύψει το γέλιο της  <<στα τέσσερα μαμά ναι…  αφού το θες, στα τέσσερα >> και πάλι με κοίταξε και  μου χαμογέλασε. Γιατί μου χαμογελάει;  Κάτι  παίζει με το στα τέσσερα,  τι όμως ; άρχισα να σκέφτομαι …  Μόλις το έκλεισε μου είπε
-Η μάνα μου, θέλει να πάω να πάρω ένα κοτόπουλο και να πω στο χασάπη να το κόψει στα τέσσερα
-Έ, ναι…. και….
-Τι και; Στα τέσσερα….  Της κανω πλάκα κάθε φορά ,της λέω αν το θέλει στα τέσσερα, αν της αρέσει στα τέσσερα, αν το προτιμάει και ο μπαμπάς στα τέσσερα, χιχιχι και αυτή δε καταλαβαίνει, χχιχιιχιχ, και μου λέει ναι , ναι,  χιχιχχι
-Και γω δε το πιάνω να σου πω την αλήθεια…
-Βρε στα τέσσερα! Μου λέει και  απλώνει τα χέρια προς το πάτωμα μπροστά μου χωρίς να το ακουμπάει.
Εγω από κει που ήμουν έβλεπα το πάνω μέρος του κεφαλιού της Αθηνάς και δέκα τεντωμένα δάχτυλα παράλληλα με το έδαφος, τι να σημαίνει άραγε;  Στα τέσσερα , 10 δάχτυλα, Α! το βρήκα! Η λύση είναι η εξής, αν πάρεις μια πίτσα και την κόψεις στα τέσσερα, σε τέσσερα κομμάτια δηλαδή, κάνεις το σχήμα του σταυρού πάνω της, το σχήμα του σταυρού όμως στα Γιαπωνέζικα, στα Κάντζι,  σημαίνει  10! Όσα και τα δάχτυλα που μου έδειξε!  Μα πόσο περήφανος ένιωσα που βρήκα αμέσως τη λύση! ! ¨Όταν ξανασήκωσε  το κεφαλάκι της ,είχα τη λύση και  ξεστόμισα  με μεγάλο ενθουσιασμό:
-Ξέρεις  Γιαπωνέζικα;;;!!!
-Τι;
-Στα τέσσερα! Σταυρός! Δεκα δάχτυλα!
-Δε καταλαβαίνω τι μου λες; Αν είναι κανένα ανώμαλο γιαπωνέζικο σεξουαλίκο  κόλπο, δε το ξέρω και ούτε θέλω να το συζητήσω  τώρα, μαζί σου, απ τον πρώτο καφε….
-Τι;
Α, ναι ξέχασα να αναφέρω ότι ήταν ο πρώτος μας καφές, ε τότε ίσως να  έχει και κάποιο ενδιαφέρον  πώς τη γνώρισα.


Η μέρα ήταν Σάββατο , τα στήθη της μικρά και αυτή επίσης.  Πρώτη της μέρα στη δουλειά, που έπαιρνα καφέ , πρώτη φόρα την είδα και έκοψα και το κάπνισμα έτσι για να τη θυμάμαι. Δεν περίμενα  βέβαια ότι μετά από δυο βδομάδες θα βγαίναμε και θα πίναμε  και καφέ οι δυο μας. Έλα όμως που και αυτή μετά από κάποιο καιρό άρχισε να με κοιτάει κάπως. Μια ,δυο, τρείς,  μου μπήκε η ιδέα και πήρα θάρρος . Έπρεπε να βρω τις ιδανικές συνθήκες να της μιλήσω.  Μια μέρα που βρεχε μπηκα μέσα, κανείς, μόνο αυτή, πάω με φόρα κατά πάνω της να της μιλήσω, για τον καιρό μάλλον , αλλά μου ξεκινάει  αυτή την κουβέντα
-Γεία! Αν θες τουαλέτα μην πάς για λίγο! Κάποιος χτύπησε και έχει αίματα κάτω
-Όχι εντάξει είμαι, ποιος  χτύπησε,  πως;
-Να η πόρτα της τουαλέτας είναι όλη από τζαμί και πολλοί πάνε με φόρα και δε τη βλέπουνε και χτυπάνε, έχει γίνει και άλλες φορές
-Και  γιατί δε βάζετε τίποτα αυτοκόλλητα στο τζάμι να τραβάνε την προσοχή
-Σαν  τι να βάλουμε, τουαλέτα είναι…
-Ξέρω γω…. Βάλτε πουλιά……
-Πουλιά; Μου κάνει ξινισμένη, και μου γύρνα την πλάτη  και  φεύγει
Ήθελα να την πάρω από πίσω και να της πω ότι δεν εννοούσα πουλιά αντρικά λόγω της τουαλέτας αλλά πτηνά όπως έχουν στην  Αττική Οδό  για να μην πέφτουν τα πουλιά πάνω στα τζάμια. Αλλά μάταια, μπήκε το αφεντικό της μέσα και μου έπιασε την κουβέντα για τον Τσίπρα, τον ανέχτηκα, μέχρι να φύγω  η άλλη ούτε μια ματιά δε μου έριξε.

Εντάξει, θα μπορούσε να είχε πάει και χειρότερα…..




Μπορεί και να συνεχιστεί ………………

Στα τέσσερα

Η μέρα ήταν Σάββατο , τα στήθη της μικρά και αυτή επίσης.  Τη λέγανε Αθηνά, τίποτα άλλο μη ρωτήσεις.  Δυο βδομάδες  μετά από αυτό το Σάββα...