Μην Πατάτε Τα Παραμύθια... Καπνίστε Τα...

Οι Χιονάτοι και η Εφτανάνη

Οι Χιονάτοι ήταν κάτι τύποι με άσπρα μαλλιά και γένια και πίναν όλη μέρα μπάφους.  Απ την πολύ μαστούρα έβλεπαν μια όμορφη κοπέλα και νόμιζαν ότι αυτήν θα τους πάρει τους μπάφους.  Και έτσι κάθε φορά που την έβλεπαν λέγαν εφτά φορές τη λέξη νάνι και αυτή κοιμόταν. Την φοβόντουσαν  την κοπέλα που βλέπαν μέσα στη μαστούρα τους, τόσο πολύ που την φανταζόντουσαν τεράστια, τόσο ψηλή που αυτοί μπροστά της έμοιαζαν σαν νάνοι

Η ‘’μικρή όργωνα’’

Κάποτε υπήρχε μια κοπέλα που όταν ήταν μικρή ο πατέρας της την έπαιρνε συνέχεια μαζί του στα χωράφια. Όταν μεγάλωσε αυτή η κοπέλα ερωτεύτηκε έναν ναυτικό, που τον πέρασε για τον κάπταιν   Ίγκλο της γνώστης αλυσίδας κατεψυγμένων ψαριών. Αυτή η κοπέλα πήγε τελικά στο καράβι με τον υποτιθέμενο κάπταιν Ίγκλο  και έμεινε μαζί του. Σύντομα όμως άρχισε να βαριέται στο πλοίο και παραπονιόταν συνέχεια ότι στα χωράφια ήταν καλύτερα, έλεγε συνέχεια την φράση «εγώ μικρή όργωνα».  Δεν πάλευε καθόλου η κοπέλα, μέχρι που μια μέρα ανακάλυψε ότι οι ναύτες έπιναν μπάφια για να την παλέψουν. Περίμενε πότε θα μυρίσει τον καπνό και μπούκαρε στα καμαρίνια των ναυτικών και τους έπαιρνε τα τσιγαριλίκια με την απειλή ότι αν δεν της τα δώσουν θα τα πει όλα στον καπετάνιο.  Αυτό γινόταν επί πολλές μέρες μέχρι που οι ναυτικοί αποφάσισαν να την ρίξουν στην θάλασσα. Έτσι και έγινε , και μετά η ναυτικοί μιλούσαν για την «μικρή όργωνα» της θάλασσας, αλλά επειδή η ομιλία τους είχε αλλοιωθεί απ το πολύ χασίσι την έλεγαν μικρή γοργόνα της θάλασσας . Και γέροι πλέον οι ναυτικοί την βλέπουν κάθε μέρα μπροστά τους να προσπαθεί να τους πάρει τα μπάφια.

Η Ξεπαρθενοπιπίτσα

Η «μικρή όργωνα είχε μια φίλη, την Πιπίτσα. Η Πιπίτσα ήταν όμορφη κοπέλα, γυρνούσε κάθε μέρα στο δάσος και πότιζε τα χασισόδεντρα του πατέρα της. Μια μέρα ξέφυγε πολύ από τον δρόμο της και βρέθηκε κοντά σε ένα λιμάνι. Εκεί σ αυτό το λιμάνι γνώρισε τον κάπταιν Ίγκλο , χωρίς να χρονοτριβήσουν αποτραβήχτηκαν στο δάσος και έκαναν έρωτα. Ήταν η πρώτη φορά της Πιπίτσας και η ποδιά της που είχε στρώσει στο έδαφος για να μην την τζουνάνε τα αγκάθια γέμισε αίματα. Της άρεσε όμως τόσο πολύ αυτή η ποδιά που λυπόταν να την  πετάξει, έτσι την έβρεξε σε ένα ποτάμι και απλώθηκε το αίμα σε όλο το ύφασμα. Αυτό το κόκκινο ύφασμα το έκανε σκουφί και το φόρεσε. Μ αυτό το κόκκινο σκουφί γύρισε πίσω στο σπίτι, μόλις την είδε ο πατέρας της την ρώτησε τι είναι αυτό που φοράει στο κεφάλι της, αυτή του απάντησε ότι είναι ένα σκουφί που βρήκε στο δρόμο. Μετά ο πατέρας της είδε ότι στα πόδια της είχε λίγο αίμα και απαίτησε να μάθει τι έγινε, η Πιπίτσα του είπε ότι πήγε στη γιαγιά της και ότι στο κρεβάτι αντί για την γιαγιά υπήρχε ένας λύκος, και μ αυτόν τον λύκο έπιασαν κουβέντα και στο τέλος την δάγκωσε . Ο πατέρας της σκέφτηκε λίγο, του φάνηκε πολύ περίεργη η ιστορία της κόρης του, κούνησε το κεφάλι του εκφράζοντας όλη του την δυσπιστία και στο τέλος είπε στην κόρη του : Στο έχω πει πόσες φορές μαρί… Στο χωράφι σε στέλνω για να τα ποτίζεις τα χασίσια όχι για να τα πίνεις….»  «Μα μπαμπά…..» «Μπαμπάκια! Άντε είπαμε να πιεις λίγο…. Εσύ το παραγάμησες….. άκου εκεί μιλούσες με τον λύκο….»

Η αγοραία Κοιμωμένη

Στο λιμάνι  που σύχναζε ο πεταχτούλης κάπταιν Ίγκλο και λοιποί χαραμοφάηδες υπήρχε ένα πορνείο. Σ αυτό το πορνείο δούλευε μια κοπέλα ονόματι Κική. Η Κική λοιπόν είχε ένα ελάττωμα, όταν…  έκανε έρωτα σε κάθε…. ταλάντευση έκανε σπαστικό ήχο του στυλ «ι!....ι!....ι!....ι!...» αυτό ενοχλούσε τους πελάτες  όλοι μετά σεξ έκαναν παράπονα στην τσάτσα ότι ηχητικά η κοπέλα δεν είναι καλή. Η τσατσά που την έλεγα Χαρίκλεια τους ζητούσε συγνώμη και παρακαλούσε τους πελάτες να της προτείνουν μια λύση. Ο πατέρας της Πιπίτσας που ήταν και συχνός πελάτης πρότεινε στην Χαρίκλεια να της βάζει χασίσι στο ποτό και να την κοιμίζει. Το χασίς εννοείται ότι θα το προμήθευε ό ίδιος. Η Χαρίκλεια συμφώνησε και έτσι άρχισε να κοιμίζει την Κική με την ηλίθια φωνούλα. Όλοι πλέον φέυγαν από το δωμάτιο σχεδόν ευχαριστημένοι και η Κική έγινε γνωστή ως αυτή που είναι ωραία μόνο όταν είναι κοιμωμένη και με την πάροδο του χρόνου ως η ωραία κοιμωμένη.

Ο Βολεμένος Στρατιώτης

(Η εκδίκηση για την γκρι μπλούζα, κάποιοι ξέρουν…..)

Ο Χάρης…. είναι ένα κακιασμένο ανθρωπάκι που την βρίσκει με το μπανιστήρι. Αυτό που έκανε ήταν να πηγαίνει σε πορνεία  και να πληρώνει για να παρακολουθεί της περιπτύξεις των   πελατών με τις υπαλλήλους. Αλλά για να καταφέρει να μπαίνει στα δωμάτια και να περνά απαρατήρητος  έπρεπε να μεταμορφώνεται, το πιο εύκολο για αυτόν ήταν να κάνει τον Αδάμ, αλλά το φύλο του σύκου του έφερνε φαγούρα στα αχαμνά και παράτησε γρήγορα αυτή την προοπτική. Η λύση ήταν να πάει όπως είναι ντυμένος, δηλαδή σαν στρατιώτης, φοράει συνέχεια το χακί μπουφάν, καρό παντελόνι, ξυρισμένο μαλλί, έτοιμος φαντάρος, μόνο με τα παπούτσια υπήρχε θέμα , αλλά και σ αυτό υπήρχε λύση, θα στεκόταν πίσω από ένα τραπέζι….. Έμπαινε στα δωμάτια και περίμενε, στεκόταν ακίνητος, τα έβλεπε όλα. Οι πουτ… εεε… οι κοπέλες  ήξεραν τι ρόλο βαρούσε αυτό το πράγμα στο δωμάτιο, οι μαλ…. εεε …  οι πελάτες όμως όχι.  Ο πρώτος πελάτης που τον είδε ρώτησε:  (πόντιος)

-Ντο εν τούτο;

-Αυτό; Άγαλμα ενός στρατιώτη. Απάντησε η κοπέλα

-Ποιανού;

-Άγνωστο…

-Κουτσός εν;

Κοιτάει καλύτερα η πουτα… φτου! πιπέρι! η κοπέλα και βλέπει τον βλάκα να έχει μόνο το ένα πόδι κρυμμένο πίσω από το τραπέζι , τι να πει η καημένη μ αυτόν που έμπλεξε , είπε:

-Ναι έχει μόνο ένα πόδι, για αυτό τον έχουμε εδώ παρατημένο

-Τσα από φάτσαν εν πάεν καλύτερα

-Έλα μωρέ… κρίμα το καημένο το αγαλματάκι….

Αυτός ο τύπος αφού τελείωσε την δουλεία του και πήγε στο καπηλειό να τα πιει έλεγε σ όλους για ένα άγαλμα  στρατιώτη με ένα πόδι στο μπουρδέλο της Ντόρας . Έτσι ο καημένος ο Χάρης έπρεπε πλέον να κάθεται στην ίδια θέση και να μοιάζει με κουτσό .

 Πολλοί πελάτες πέρασαν από αυτό το δωμάτιο και  όλοι ήξεραν πλέον την φάτσα του στρατιώτη, άλλος τον εβλεπε στον υπόνομο, άλλο ς στην ψαραγορά, άλλος μαστουρωμένος τον έβλεπε να μιλάει με ποντίκια, ο στρατιώτης είχε γίνει πλέον αστικός μύθος. Όταν τα έμαθε αυτά ο Χάρης αναγκάστηκε να αλλάξει και να μην είναι πλέον αναγνωρίσιμος, σκότωσε την Ντόρα, την κόρη του Κωνσταντίνου Μ. και πήρε το μπουρδέλο της. Πλέον ντύνεται σαν γυναίκα και είναι γνωστή ως η τσατσα Χαρίκλεια. Σε κάθε δωμάτιο έχει και μια τρύπα και συνεχίζει το μπανιστήρι.

Οι πελάτες θορυβήθηκαν με την εξαφάνιση του αγάλματος και για εξηγήσουν κάπως αυτό το  φαινόμενο φτιάξαν το γνωστό παραμύθι, τον Βολεμένο Στρατιώτη. Άρεσε σε πολλούς αυτό παραμύθι και απ την αρχή είχε μεγάλη απήχηση. Συνέπεσε όμως με την ανακάλυψη του στυλό διαρκείας και τα εργοστάσια παραγωγής μολυβιών έχαναν πολύ έδαφος στις πωλήσεις. Για να ανακάμψουν σκέφτηκαν να πληρώσουν τους κατοίκους που έγραψαν το παραμύθι , να τους δώσουν χρήματα για να διαφημιστούν τα μολύβια. Και έτσι ο Βολεμένος Στρατιώτης έγινε ο Μολυβένιος Στρατιώτης  

 ΥΓ 1 Σόρρυ Χάρη , αλλά αντικειμενικά ήταν τέρμα εξυγιαντικό, κατάλαβες;

ΥΓ 2 Τα ψάρια ζούνε σε ένα κουτί.. σσςςς. Πιστεύω ότι είμαι έτοιμος για το Παραμύθι.

ΥΓ 3 Ο Κάπταιν Ίγκλο είναι Σκοπιανός πράκτορας ……

ΥΓ $ ΣΥΡΙΖΑ  οι Ρομπέν των Καγιέν.