Ιλιάδα 5 (Μυστικός Ίππος)

Τρεις υποθέσεις εξελίσσονται στην Τροία την ώρα που η πόλη γιορτάζει την  πολιούχο της την Αγία Τριάδα, τυχαίο; Ίσως… Τυχαίο όμως ήταν σίγουρα το γεγονός όπου  συναντήθηκαν όλοι αυτοί μαζί και ανέτρεψαν τα σχέδια των θεών.  Τρείς υποθέσεις, ο Αχιλλέας καταστρώνει σχέδιο μαζί με τον  Μάκη Τροιανταφυλλόπουλο , ο Οδυσσέας φτιάχνει ένα τεράστιο άλογο κατά παραγγελία του Αγαμέμνονα για να τρομάξει τους Τρώες  και  η Ζήνα μετά από το μυστηριώδες γράμμα που έλαβε έχει βγει από την πόλη και έχει περάσει κρυφά στο στρατόπεδο των Ελλήνων.

Ο Αχιλλέας πηγαίνει να βρει τον Μάκη Τροιανταφυλλόπουλο σε μια σκηνή για να πάρουν τις τελικές αποφάσεις  πριν από την εφαρμογή του σχεδίου του Μάκη.  Μόλις μπαίνει ο Αχιλλέας στη σκηνή όλοι  αυτοί που είχε μαζέψει ο Μάκης σηκώνονται όρθιοι και στέκονται  σε στάση  προσοχής, αυτός τους κάνει  νόημα με το χέρι να καθίσουν και τους δείχνει ότι δεν απαιτεί τον σεβασμό τους, κανείς δεν αντιδρά, ο Αχιλλέας κατά βάθος ψωνίζεται με τον σεβασμό που λαμβάνει αλλά νιώθει λίγο άβολα γιατί δεν το έχει συνηθίσει,  αποφασίζει να τους μιλήσει «Εντάξει μπορείτε να καθίσετε, δεν χρειάζεται στέκεστε προσοχή σε μένα, είμαι ένας απλός στρατιώτης όπως και εσείς, αυτό που προέχει είναι να μην ξεχνάμε το σκοπό μας…» ένα χέρι τον ακούμπησε στον ώμο και έκοψε το ειρμό του λόγου του, ο Αχιλλέας γύρισε και είδε τον Μάκη πίσω του, είχε μπει στη σκηνή αμέσως μετά από το Αχιλλέα και για αυτόν είχαν σηκωθεί οι υπόλοιποί. Ο Αχιλλέας ήθελε να ανοίξει η γη να τον καταπιεί  αλλά δεν μίλησε, πήγε να καθίσει σε μια καρέκλα που υπήρχε στο κέντρο του τραπεζιού όπου και θα γινόταν η συζήτηση,  μόλις έφτασε εκεί ο Αχιλλέας ο Μάκης τον σταμάτησε πάλι και του είπε ότι εκεί κάθεται αυτός , ο Αχιλλέας τσατίστηκε αλλά δεν το έδειξε, πήρε ένα σκαμνί και έκατσε στην άκρη του τραπεζιού.  Αμέσως μόλις έκατσε ο Μάκης έκατσαν και οι υπόλοιποι, περίμεναν όρθιοι σαν ένδειξη σεβασμού προς τον Δάσκαλο, έτσι τον αποκαλούσαν.  Σ αυτό το τραπέζι καθόταν ο Μάκης ο Δάσκαλος και άλλοι δώδεκα δημοσιογράφοι, οι μαθητές του. Ο Μάκης πήρε τον λόγο και μίλησε πρώτος.

-Κύριοι, όλοι ξέρετε για πιο λόγο είσαστε εδώ, καταρχήν να υπενθυμίσω ότι δεν πρέπει ποτέ να μάθει κανείς για αυτήν τη συνάντηση, θα καταγραφεί στα πρακτικά ως  Μυστικός  Δείπνος. Αυτό που θέλω από εσάς είναι να πάτε μέσα στην πόλη της Τροίας και να σπείρετε τον πανικό. Θα περάσετε σαν ζητιάνοι ή σαν ταλαίπωροι, άλλωστε σχεδόν όλοι έτσι μοιάζετε, δεν χρειάζεται να προσπαθήσετε και πολύ. Με το που θα μπείτε στην πόλη θα μιλάτε με τον πιο ζοφερό τρόπο για το κάθε θέμα της καθημερινότητάς τους, θα μιλάτε συνέχεια για διαφθορά, θα τους πείσετε πόσο άχρηστός λαός είναι,  θα τους λέτε ότι δεν είναι ικανοί για τίποτα, προσοχή όμως,  πρέπει να τους δείχνετε ότι είστε ένας από αυτούς και ότι μοιράζεστε τις ίδιες ανησυχίες. Μην φαντάζεστε ένα πρόβλημα, θα βλέπε τι συμβαίνει και ότι συμβαίνει θα το μεγιστοποιείτε και θα το επαναλαμβάνετε συνέχεια, δεν θα τους αφήνετε να ξεχνάνε, δεν τους αφήνετε να σκέφτονται τίποτα θετικό και αισιόδοξο, όλα είναι μαύρα για αυτούς. Το πιθανότερο είναι να χάσουν τον πόλεμο αλλά εσείς πρέπει να τους πείσετε ότι είναι ήδη ηττημένοι,  θα τους καταρρακώσετε το ηθικό και δεν θα θέλει κανείς να πολεμήσει, τότε θα πολύ εύκολα θα δημιουργήσετε μια ομάδα με προδότες και ο Αχιλλέας με μια μικρή ομάδα στρατιωτών θα μπει στην πόλη, οι περισσότεροι θα τους δουν σαν σωτήρες,  λίγοι θα αντισταθούν. Το κόλπο είναι απλό και δοκιμασμένο. Ο καθένας ξέρει την δουλεία του. Υπάρχει καμιά απορία;

-Εγώ τι θα κάνω Δασκαλούλη; Ρώτησε ένας καημενούλης δημοσιογράφος

-Εσύ όπως πάντα θα αναλάβεις τους παππούδες, το ξέρεις

-Αλήθεια δασκαλόυλή, θα αναλάβω τους παπούληδες;

-Αφού το ξέρεις ρε Γεώργιε Ώτα, γιατί ρωτάς και ξαναρωτάς  και μου πρήζεις τα αρχίδια!

-Γιατί θέλω να το ακούω….. Είπε ο Γεώργιος Ώτας και έτριψε τα χεράκια του.

-Τι βλάκας θεέ μου……

Εκείνη την ώρα μπήκε ένας μαύρος στο δωμάτιο και πήγαινε στον καθένα και  άπλωνε το χέρι του που κρατούσε μια χούφτα με cd και έλεγε με αστεία προφορά «Πάρε cd, πάρε είναι καλό». Κανένας δεν πήρε τίποτα, έφυγε ο μαύρος.  Ο Μάκης ξαναμίλησε

-Αχιλλέα, έχω κάτι και για σένα,  ξέρω ποιος είναι ο πατέρας σου….

-Τι! Πετάχτηκε ο Αχιλλέας

-Αυτό που άκουσες, ξέρω ποιος είναι ο πατέρας σου

-Πως το ξέρεις εσύ αυτό; Μήπως με δουλεύεις;

-Ξέρω τα πάντα, ξέρω ακόμα και την ηλικία της Ζήνας,  έχω βάλει μπρος και ένα σχέδιο με αυτήν,  ξέρω που βρίσκεται η Ατλαντίδα, ξέρω πόσα απίδια πιάνει ο σάκος και νομίζεις ότι δεν θα ήξερα ποιος είναι ο πατέρας σου;

-Τι κόλπο ετοιμάζεις πάλι, βρωμερό σκουλήκι; Αν ξέρεις πες μου, με αποδείξεις.

-Θα στο πω στο τέλος, είναι η ασφάλειά μου, θέλω να διασφαλίσω ότι δεν θα στραφείς εναντίων μου

Μπαίνει ένας Πακιστανός με μπιχλιμπίδια στο δωμάτιο, περνούσε μπροστά από τον καθένα, κανείς δεν ήθελε τίποτα, ο Πακιστανός κρατούσε ένα κασάκι στο οποίο είχε μέσα τα πράγματά του, το πρότεινε στον καθένα και κουνούσαν αρνητικά το κεφάλι τους, όταν έφτασε στον Αχιλλέα ο φοβερός πολέμιστής ρώτησε τον Πακιστανό

-Το κασάκι το πουλάς;

-Τι;

-Το κασάκι ρε, το πουλάς;

-Δεν ξέρεις

-Πόσα ρε πες

-Δεν ξέρεις

-Καλά φύγε

Έφυγε ο Πακιστανός και πριν προλάβει να ξαναφέρει το θέμα ο Αχιλλέας ο Μάκης μίλησε πάλι

-Είναι και κάτι ακόμα που θέλω να σας πω, ξέρω ότι κάποιος από εσάς θα με προδώσει

-Τι λες δάσκαλε ποιος θα σε προδώσει; Ρώτησε μια χαζοξανθιά κυράτσα

-Μη φοβάσαι Έλλη μου, δεν είσαι εσύ

-Μήπως είμαι εγώ Δασκαλούλη; Ρώτησε ο  Γεώργιος Ώτας

-Εσύ;χαχαχαχα

Πετάχτηκε ο Αχιλλέας και είπε

-Ρε Μάκη τι ψάχνεις ανάμεσα σε αυτούς ποιος θα σε προδώσει; Όλοι είναι δημοσιογράφοι, όλοι θα σε πουλήσουν, και το Μυστικό Δείπνο που λες αύριο θα είναι πρωτοσέλιδο σε εφημερίδα, το θέμα δεν είναι ποιος θα μας προδώσει, αλλά ποιος θα μας προδώσει πρώτος. Το ήξερα από την αρχή ότι αυτό σχέδιο κάπου μπάζει. Αυτό που βλέπω όμως εγώ μπορώ να πω είναι ότι φαίνεται ποιος θα μας προδώσει, αυτή η βλαμμένη εκεί που τρέμει.

-Ποια η Όλγα; Αυτήν πάντα έτσι είναι.  Μη φοβάσαι το σχέδιο δεν κινδυνέψει, το ξέρω, μόνο εγώ κινδυνεύω, κάποιος μου έστειλε ένα σημείωμα που έλεγε ότι ξέρει τι έκανα πέρυσι το καλοκαίρι….

-Και μένα μου έστειλαν τέτοιο σημείωμα, είπε η Όλγα

-Και μένα, είπε ένας άλλος

- Και εμένα

Όλοι έλεγαν και έμενα και τελικά αποδείχτηκε ότι όλοι είχα λάβει ένα τέτοιο σημείωμα όπως είχε λάβει και η Ζήνα,  προφανώς όλοι είχαν κάτι κακό πέρυσι το καλοκαίρι, μάλλον πάντα κάποιος έχει κάνει κάτι κακό και αρκεί μόνο να προσδιορίσει κάποιος άλλος μια χρονική περίοδο και να του πει ότι ξέρει, απλό.

Όλοι ήταν σκεπτικοί, ποιος είναι ο προδότης, ποια είναι η προδοσία, ποιος έστειλε τα σημειώματα και γιατί; Ένας αλαλαγμός ακούστηκε και η Ζήνα μπήκε στην σκηνή, πέταξε τον στρόγγυλο δίσκο της και αυτός έκοψε δύο κεφάλια δημοσιογράφων και καρφώθηκε στον απέναντι τοίχο, οι δημοσιογράφοι σηκώθηκαν ουρλιάζοντας  και έτρεξαν προς την απέναντι πόρτα, η Ζήνα δεν είχε άλλο δίσκο να πετάξει και ετοιμάστηκε να τρέξει καταπάνω τους πριν ξεκινήσει ένας άλλος Πακιστανός μπήκε από την πόρτα και η Ζήνα τον είδε το Πακιστανό, αυτός της είπε «Πάρε ότι θέλει, πέντε ευρώ» η Ζήνα πήρε ένα δίσκο σαν και αυτόν που είχε πετάξει πριν, έριξε μια κλοτσιά στον Πακιστανό και έκανε πίσω το χέρι της για να πετάξει τον καινούριο δίσκο, ο Αχιλλέας όταν είχε δει την Ζήνα να μπαίνει μέσα ήταν στην απέναντι μεριά του τραπεζιού και αμέσως έβγαλε το σπαθί του και έτρεξε κατά πάνω της. Τώρα η Ζήνα έχει το Σόκραμ    (τον στρογγυλό δίσκο) στο χέρι και ετοιμάζεται να το πετάξει και ο Αχιλλέας τρέχει καταπάνω της .

Ο Οδυσσέας εδώ και μερικές μέρες φτιάχνει το τεράστιο άλογο που του έχει παραγγείλλει ο Αγαμέμνων , το έχει σχεδόν τελειώσει.  Το εγχείρημα αυτό γινόταν σε ένα απόμακρό μέρος  για να μην βλέπει κανείς τι γίνεται. Δυο βδομάδες μετά τον Μυστικό Δείπνο όπου άλλαξε η ροη των πραγμάτων ο Οδυσσέας είναι έτοιμος να παρουσιάσει το τεράστιο άλογο που υποτίθεται ότι θα τρόμαζε τους Τρώες.  Πρώτος πηγαίνει ο Μενέλαος για να δει τις προόδους και να ενημερώσει τον Οδυσσέα ότι σε λίγο θα έφτανε και ο Βασιλιάς. Ο Οδυσσέας τον υποδέχτηκε θερμά και μόλις ξεπέζεψε ο Μενέλαος ο Οδυσσέας έσκυψε και τον αγκάλιασε. Ο Μενέλαος κοίταξε για πρώτη φορά το τεράστιο άλογο και είπε του Οδυσσέα

-Αυτό είναι;

-Προφανώς ναι, πως σου φαίνεται;

-Δεν με ξετρελαίνει και ιδιαίτερα, δεν το βρίσκω και πολύ πειστικό

-Δηλαδή τι; Δεν σου αρέσει;

-Είπαμε να μοιάζει αληθινό, αυτό δεν νομίζω ότι μοιάζει…..

-Έκανα ότι καλύτερο μπορούσα

-Επίσης βλέπω και κάτι άλλο που δεν μου αρέσει πολύ

-Τι;

-Νομίζω ότι το παράκανες λίγο με την πούτσα του αλόγου..

-Καλά αυτό διορθώνεται…

-Δεν είναι μόνο αυτό, είναι και άλλα πολλά, νομίζω ότι ο βασιλιάς θα απογοητευτεί,  ήταν η τελευταία του ελπίδα μετά από αυτό που έγινε, ή αυτό ή φεύγουμε….

-Μα αυτό είναι άδικό! Απ την αρχή δεν συμφωνούσα με αυτό το σχέδιο! Και απορώ πως αποφάσισε ο βασιλιάς να προχωρήσει σε ένα τέτοιο σχέδιο

-Δεν το σκέφτηκε μόνος του, ένας μάντης του το είπε

-Ποιος μάντης; Τι του είπε;

-Ένας άγνωστος, στην αρχή περιφερόταν παραπατώντας ανάμεσα στα στρατεύματα, τον πιάσαμε και τον πήγαμε στον βασιλιά να αποφασίσει τι θα τον κάνουμε, μόλις τον πήγαμε μέσα στη σκηνή ο βασιλιάς χωρίς να το σκεφτεί πολύ είπε να τον σκοτώσουμε, τότε ο άγνωστος είπε του βασιλιά «όπα μεγάλε, πριν με σκοτώσεις θέλω να σου πώ ότι έχω την λύση για κάθε σου πρόβλημα» ο βασιλιάς τον ρώτησε «και τι λύσεις μπορεί να έχει για μένα ένα άτομο σαν και σένα;» ο τύπος που λες έβγαλε από το μπουφάν του

-Μπουφάν μέσα στο κατακαλόκαιρο;

-Ναι, έβγαλε από το μπουφάν του κάτι στριφτά τσιγάρα, μετά σύριγγες και ένα σακουλάκι με ηρωίνη νομίζω ότι το είπε και ένα άλλο σακουλάκι με κόκα και είπε του βασιλιά «Διάλεξε, ότι και αν πάρεις θα σε κάνει να νιώσεις καλύτερα και να δεις τον κόσμο αλλιώς» ο βασιλιάς τον ρώτησε  τι είναι αυτά και αυτός είπε φάρμακα, τότε ο βασιλιάς του είπε «και τι να τα κάνω τα φάρμακα, εγώ θέλω να μπω στην Τροία, πάρτε τον, σκοτώστε τον!» ο τύπος που λες λέει του βασιλιά «όπα μεγάλε, μισό λεπτό άσε με να σκεφτώ και θα σου πω εγώ πως θα μπεις» ο βασιλιάς έκανε νόημα να τον αφήσουν και ο τύπος έβρασε σε ένα κουταλάκι λίγο από την σκόνη και βάρεσε ένεση στην φλέβα του,  κάπνισε και ένα τσιγάρο και άρχισε να γελάει, ανάμεσα στα γέλια έλεγε «τεράστια άλογα ουου, τρομερά άλογα ουου, οι Τρώες κλάνουν μέντες ουου» και κάτι τέτοια άλλα παράξενα μέχρι που έπεσε κάτω και πέθανε

-Τι; Έτσι απλά έπεσε κάτω και πέθανε;  Και πίστεψε αυτό το άτομο ο βασιλιάς;

-Στην αρχή όχι, νόμιζε ότι πέθανε, τον χτυπούσαμε να συνέλθει, τίποτα, του στρίβαμε τα αυτιά, τίποτα, τον αφήσαμε σε μια γωνιά και συνεχίσαμε την συζήτηση μέχρι που έγινε ένα θαύμα

-Τι;

-Ο τύπος αναστήθηκε!

-Αναστήθηκε; Και μετά

-Πρώτος πήγα εγώ και του μίλησα, ήταν ακόμα ζαλισμένος, μιλούσε περίεργα, τον ταρακουνούσα να συνέλθει « φιλαράκι είσαι καλά» του λέω «μπάτσος είσαι;» μου λέει αυτός, δεν ήξερα τι είναι αυτό και έτσι του είπα όχι, σαν να ηρέμησε λίγο, ο βασιλιάς κοιτούσε αποσβολωμένος, πείστηκε ότι είναι μάντης και μου είπε να του δώσω ότι θέλει και να τον αφήσω να φύγει.

-Και τι του έδωσες;

-Του είπα « πες μου τι θες και θα στο δώσω» και μου λέει «μήπως έχεις ένα κατοστάρικο;»

-Τι κατοστάρικο; Από αυτά τα παλιά τα χαρτονομίσματα που είχαμε; Συλλέκτης ήταν;

-Δεν ξέρω, βρήκαμε πάντως ένα και του το δώσαμε και έφυγε παραπατώντας

-Σώπα ρε φίλε…..

-Εσύ σώπα έρχεται ο βασιλιάς

Από μακριά φάνηκε ο βασιλιάς και η συνοδεία του, ήταν πολύ επιβλητικοί, ένα σύννεφο σκόνης προηγήθηκε πριν τον βασιλιά καθότι ο αέρας φυσούσε προς το μέρος τους. Μόλις κατέβηκε ο βασιλιάς αμέσως πήγε στον Οδυσσέα και όπως και ο αδερφός του κοιτώντας το άλογο του είπε:

-Αυτό είναι;

-Ναι βασιλιά μου, αυτό είναι πως σου φαίνεται; Είπε ο Οδυσσέας

Ο βασιλιάς έσκυψε κι έσφιξε τα χείλη του, κουνούσε το κεφάλι του με απελπισία, ο Οδυσσέας ακούμπησε απαλά με το χέρι του τον ώμο του βασιλιά, τότε ο βασιλιάς με μια απότομη κίνηση έριξε ένα χαστούκι τον Οδυσσέα και τον έσπρωξε προς τα πίσω και τον πέταξε κάτω, ο βασιλιάς βράζει από θυμό και κοιτώντας από πάνω Οδυσσέα του φωνάζει φτύνοντας

-Τι μαλακία είναι αυτή! Είναι δυνατόν τόσο καιρό να έφτιαχνες αυτή την μαλακία! Δεν είπαμε να είναι σαν αληθινό; Άχρηστε!

-Μα βασιλιά…

-Μαμούνια! Πάρτε τους και κλείστε τους μέσα στη μαλακία που έφτιαξαν και αφήστε τους να ψοφήσουν εκεί μέσα οι άχρηστοι

Οι στρατιώτες που ήταν στην συνοδεία του βασιλιά είχαν κοκαλώσει, δεν ήθελαν να επιτεθούν στους δικούς τους, οι στρατιώτες που ήταν στην δούλεψη του Οδυσσέα κατάλαβαν ότι έφτασε το τέλος τους δεν θα μπορούσαν να τα βάλουν με την συνοδεία του βασιλιά. Ο βασιλιάς ξανακοίταξε τους δικούς του  αγριεμένα και φώναξε «άντε, μπρος! τι περιμένετε;» Οι στρατιώτες   σαν να ξύπνησαν απότομα έπεσαν πάνω σ αυτούς που είχαν φτιάξει το άλογο και τους συνέλαβαν. ¨Έναν έναν τους έβαλαν με την βία μέσα στο άλογο. Ο Μενέλαος κοιτούσε τον αδερφό του με απορία, όταν συναντήθηκαν τα βλέμματά τους ο βασιλιάς φώναξε απότομα στο Μενέλαο

-Τι;!

-Είναι ανάγκη να το κάνεις αυτό;

-Ναι είναι! Δεν αφήνω κανέναν άχρηστο ατιμώρητο, τα μαζεύουμε, φεύγουμε για Ελλάδα

-Μα…

-Σκάσε!

Δύο βδομάδες πριν στον Μυστικό Δείπνο

Ο Αχιλλέας ορμάει στην Ζήνα, αυτή έχει σκοτώσει ήδη δύο δημοσιογράφους και τώρα έχει το χέρι της τραβηγμένο πίσω και πετάει πάλι τον δίσκο, ο Αχιλλέας σκύβει και τον αποφεύγει και με δύο μεγάλους διασκελισμούς φτάνει στη Ζήνα και με την αναστροφή του ξίφους του την χτυπάει στην κοιλιά. Ο δίσκος της Ζήνας σκοτώνει άλλους δύο δημοσιογράφους. Από 12 τώρα έγινα οχτώ οι δημοσιογράφοι και ένας ο δάσκαλος εννέα, από τότε τιμής ένεκεν στους σκοτωμένους συναδέλφους τα κεντρικά δελτία αρχίζουν πάντα στις οχτώ και τελειώνουν στις εννιά.  Αυτοί που έζησαν βγήκαν από την πόρτα και έτσι απλά άλλαξαν στρατόπεδο,  ήθελαν να εκδικηθούν την Ζήνα που ήταν  Ελληνίδα και σκότωσε τους συναδέλφους τους και ότι  ήταν να κάνουν στην Τροία το έκαναν στο στρατόπεδο των Ελλήνων.

 Ο Αχιλλέας έχει χτυπήσει την Ζήνα στην κοιλία και αυτή έχει γονατίσει,  την πιάνει από τα μαλλιά και την σηκώνει,  την ταρακουνάει δυνατά  «Ποια είσαι; Λέγε! Μίλα ποια είσαι!»  η Ζήνα λέει αδύναμα το όνομα της και βήχει εξαιτίας του πόνου στην κοιλιά της , ο Αχιλλέας την ταρακουνάει ακόμα πιο δυνατά και τη ρωτάει «Γιατί;! Μίλα γιατί το έκανες αυτό;!»  η Ζήνα δεν απαντούσε, κοιτούσε τον Αχιλλέα στα μάτια και είχε ένα πονεμένο βλέμμα, ο Αχιλλέας σταμάτησε να την ταρακουνάει και σιγά σιγά ηρεμούσε κοιτώντας το πονεμένο βλέμμα της Ζήνας. Έμειναν αρκετή ώρα εκεί με τον Αχιλλέα να την κρατάει από τα μαλλιά και να κοιτιούνται στα μάτια. Αυτά τα μάτια σκλάβωσαν την καρδιά του Αχιλλέα και τίποτα πια δεν θα είναι το ίδιο για αυτόν.