Ιλιάδα 8 (η ρίζα του κακού)

Ο Αχιλλέας είναι έξω από τα τείχη της Τροίας και φωνάζει τον Έκτορα να βγει έξω να μονομαχήσουν για να τον τιμωρήσει που χτύπησε την Ζήνα. Ο Έκτορας και η βασιλική οικογένεια είναι ψηλά στα τείχη και ακούνε αυτόν τον βάρβαρο να φωνάζει. Ο Πρίαμος κοιτάει τον γιό του με υποτιμητικό βλέμμα, τον θεωρεί gay, τον έδειρε μια γυναίκα, και σκότωσε λάθος άνθρωπο σε μονομαχία. Ο Έκτορας δεν μπορούσε να αντέξει άλλο αυτό το βλέμμα, μόνο ένα πράγμα του έμενε να κάνει, να πάει να μονομαχήσει.  Βγήκε στην άκρη του τείχους και φώναξε «Έρχομαι Αχιλλέα!» γύρισε φίλησε την γυναίκα του, τον αδερφό του,  την μάνα του και τον πατέρα του «Ελπίζω κάποια μέρα να καταλάβεις ότι έκανες λάθος για μένα πατέρα, όπως και να χει εγώ σ αγαπώ» ο πατέρας του δεν απάντησε, κοιτούσε  μπροστά και περίμενε να φύγει ο γιος του. Ο ¨Έκτορας πήγε και πήρε τα όπλα του και την πανοπλία του, ξεκίνησε να κατεβαίνει τις σκάλες αλλά στην διαδρομή ένιωσε ένα σφίξιμο στη κοιλία,  ο φόβος του τον ανάγκασε να πάει στην τουαλέτα, γύρισε πίσω, ανέβηκε έναν όροφο και πήγε στην βασιλική τουαλέτα. Ξαλάφρωσε, είχε μια βδομάδα να αδειάσει, τράβηξε το καζανάκι αλλά η τουαλέτα είχα στουμπώσει, δεν μπορούσε να περιμένει να ξαναγεμίσει το καζανάκι,  έπρεπε να φύγει , θα το κανόνιζε μετά αυτό το θέμα, αν γυρνούσε ζωντανός….

Ο Αχιλλέας καθόταν σε μια πέτρα και περίμενε τον Έκτορα, σκότωνε την ώρα της αναμονής βγάζοντας κουκούδια από την μύτη του.  Τα έκανε μπαλάκια και τα πετούσε.  Κάθε τρύπα είναι σημείο ηδονής, όπως ο Έκτορας απόλαυσε το χέσιμό του έτσι και ο Αχιλλέας απολάμβανε να σκαλίζει την μύτη του. Η πύλη της Τροίας άνοιξε και βγήκε ο Έκτορας, αρματωμένος και επιβλητικός,  ο Αχιλλέας τον είδε αλλά δεν σηκώθηκε,  έμεινε καθισμένος στην πέτρα και κοιτούσε τον Έκτορα που είχε σταματήσει μερικά μέτρα μακριά του.

-Είσαι έτοιμος να πεθάνεις μαλακάκο;  Του είπε ο Αχιλλέας

-Ο ι θεοι θα με προθτατευθουν.

-Να σαι σίγουρος για αυτό… Τουλάχιστον έκανες σεξ με την γυναίκα σου χτες το βράδυ για τελευταία φορά;

-Είχε περίοδο…

-Ωχ!

-Ναι Αχιλλέα, αστα να πάνε, δεν φαντάζεσαι τι τράβηξα….

-Σε καταλαβαίνω.

-Θέλω να θυμφωνήθουμε θε κάτι, αν θε θκοτώθω θα θτείλω το θώμα θου πίθω θτους δικούθ θου, να με θκοτωθειθ θέλω να πάθ το θωμα μου θτην πιθω μερια τηθ πόληθ, έχω μιλήθει  με δικούθ μου να με παραλάβουν, να με βλέππουν νεκρό η οικογένειά μου. Θυμφωνοί;

-Σύμφωνοι.  Είπε ο Αχιλλέας και σηκώθηκε

Ο Έκτορας τράβηξε το ξίφος του,  το ίδιο έκανε και ο Αχιλλέας,  ο Έκτορας κρατώντας το ξίφος ψηλά έτρεξε προς τον Αχιλλέα, αυτός έκανε μια στροφή και τον απέφυγε,  μόλις βρέθηκε πίσω του ο Έκτορας ο Αχιλλέας ολοκληρώνοντας την στροφή χτύπησε με το σπαθί τον Έκτορα στο κεφάλι. Το κράνος του δυσκοίλιου έφυγε από το κεφάλι του και ο Έκτορας παραπάτησε, τα μαλλιά του ανέμισαν, ο Αχιλλέας δεν του άφησε καθόλου χρόνου, αμέσως όρμησε πάνω του και έριξε μια κλοτσιά στην ασπίδα του Έκτορα και τον έστειλε μερικά βήματα ακόμα προς τα πίσω, ο Έκτορας σταμάτησε το παραπάτημά του και έκανε ένα χτύπημα με το σπαθί προς τον Αχιλλέα, το απέφυγε και το σπαθί χτύπησε στο χώμα, αμέσως ο Αχιλλέας το πάτησε και αυτό έφυγε από τα χέρια του κατόχου του, με το άλλο πόδι ο Αχιλλέας ξανάριξε κλοτσιά στην ασπίδα του Έκτορα, ο Έκτορας έστριψε το κορμί του και ο Αχιλλέας βρέθηκε μπροστά με την πλάτη γυρισμένη στο Έκτορα, αυτό πήγε να τον αγκαλιάσει από την μέση για να τον ρίξει κάτω αλλά ο Αχιλλέας του έριξε μια αγκωνιά στο μούτρα,  με την φόρα πόυ είχε στρίβοντας το κορμί του για την αγκωνιά ο Αχιλλέας του έριξε και μια  γονατιά στο στομάχι. Ο Έκτορας διπλώθηκε και έμεινε σκυμμένος στο γόνατο του Αχιλλέα. Ο Αχιλλέας τον έπιασε από τα μαλλιά και για τον σηκώσει, αλλά έμεινε λίγο.

-Τι ωραία μαλλιά…. Του είπε ο Αχιλλέας

-Ναι, λούζομαι με Pantene και μετά βγάζω κρέμα μαλλιών, απάντησε ο Έκτορας αγκομαχώντας

-Μα είναι τόσο απαλά… είπε ο Αχιλλέας και του χάιδευε τα μαλλιά

- Σ ευχαριστώ.

Ο Αχιλλέας τραβήχτηκε προς τα πίσω και άφησε τον Έκτορα να πέσει  μπρούμυτα  στο χώμα και κάρφωσε το ξίφος του στην πλάτη του αντίπαλού του.

Την λίγη ώρα που κράτησε η μονομαχία οι βασιλική οικογένεια παρακολουθούσε από τα τείχη, η γυναίκα του Έκτορα μόλις είδε τον άντρα της να πεθαίνει ούρλιαξε και άρχισε να τρέχει, ο βασιλιάς ένιωσε ένα πόνο που άφησε τον γιο να σκοτωθεί αλλά δεν το έδειξε, σηκώθηκε δήθεν αδιάφορός και πήγε μέσα στο παλάτι,  πήγαινε προς την τουαλέτα, στο δρόμο άρχισε ξα δακρύζει, θυμήθηκε τον γιο του μικρό που έπαιζε μέσα σ αυτούς τους τοίχους και κατηγορούσε τον εαυτό του αλλά απ την άλλη πάλι προσπαθούσε να τον δικαιολογήσει σκεπτόμενος τις ερωτικές προτιμήσεις του γιού του. Έφτασε στην τουαλέτα, είδε τρεις υπηρέτες να προσπαθούνε να κάνουν κάτι πάνω από αυτή, «τι έγινε;» τους ρώτησε,  «βασιλιά μου δεν μπορείτε να χρησιμοποιήσετε την τουαλέτα, ήταν πριν ο Έκτορας εδώ και…..» ο βασιλιάς έσπρωξε τον υπηρέτη που μίλησε και πήγε πάνω από την τουαλέτα και είδε το περιεχόμενό της και τρόμαξε.  Ήταν αυτό που άφησε ο γιος του πριν πάει να σκοτωθεί και ήταν η απόδειξη του ότι έλεγε ό Έκτορας ήταν αλήθεια. Άδικα τον κατηγόρησε, τον έστειλε στον θάνατο και στην ατίμωση. Ήταν κακός πατέρας σκέφτηκε και έπεσε στα γόνατα και άρχισε να κλαίει με αναφιλητά. 

Ο Αχιλλέας δένει το σώμα του Έκτορα για να το μεταφέρει στην πίσω μεριά της πόλης όπως του είχε υποσχεθεί,  μόλις ξεκίνησε βγήκε η γυναίκα του Έκτορα από την πόλη και ουρλιάζοντας έτρεχε προς τα πάνω του «Παναγία μου! Μια τρελή με περίοδο!» είπε ο Αχιλλέας και άλλαξε πορεία προς το στρατόπεδο των Ελλήνων. Λίγο πιο κάτω σταμάτησε και είδε την τρελή να κάνει βόλτες πάνω κάτω , του έκοβε τον δρόμο για την πίσω μεριά της πόλης. Δεν μπορούσε να τα βάλει με μια γυναίκα με περίοδο, είχε άσχημες εμπειρίες, στράφηκε στο νεκρό σώμα του Έκτορα με τα υπέροχα μαλλιά και του είπε «Συγνώμη αδελφέ μου, δεν μπορώ να εκπληρώσω την υπόσχεση μου σήμερα, είμαι σίγουρος ότι εσύ με καταλαβαίνεις. Σου ορκίζομαι ότι μια άλλη μέρα θα φέρω στο σώμα στο σημείο που μου ζήτησες» . Χτύπησε το άλογο με τα χαλινάρια του και ξεκίνησε για το στρατόπεδο των Ελλήνων. Ο ήλιος βασίλευε γλυκά πίσω του.

Το ίδιο βράδυ στήθηκε τρελό γλέντι για να γιορτάσουν αυτήν την νίκη του Αχιλλέα, την βραδιά θα κοσμούσε με την παρουσία της και τα τραγούδια της η γνωστή αοιδός Στέλλα Μπεζεντάκου. Για πολύ έπιναν και γλεντούσαν οι παραβρισκόμενοι, ήταν όλοι εκεί,  ακόμα και ο πιο σοφός άντρας της Ελλάδας,  ο Κώστας Πρέκας. Μετά το τελευταίο τραγούδι της Στέλλας το γνωστό «Το νινι σέρνει καράβι» ο Πρέκας ανέβηκε στο πάλκο να μιλήσει και να εμψυχώσει τους Έλληνες. Ζήτησε το μικρόφωνο, ο floor manager του είπε ότι δεν υπάρχει μικρόφωνο, έτσι ο Πρέκας μίλησε με την τρανταχτή φωνή του καθισμένος σε μια καρέκλα. Όλοι σώπασαν άκουγαν με προσοχή τα λόγια αυτού του άντρακλα.

-Έλληνες. Έλληνες μου, μαζευτήκαμε εδώ για  να γιορτάσουμε την σπουδαία νίκη αυτού του παλικαριού, του Αχιλλέα, νιεχ, αυτό το παλικάρι μας έκανε όλους να αισθανόμαστε περήφανοι που είμαστε Έλληνες, νιεχ, πολέμησε για την Ελληνική ομορφιά και κέρδισε. Τα τραγούδια που ακούσαμε πριν από την υπέροχη αυτή κυρία δεν είναι απλά διασκεδαστικά τραγουδάκια σύντροφοι,  εμπεριέχουν μέσα τους την σοφία του υπέροχου λαού μας.  Για παράδειγμα, «κάνε υπομονή και θα ρθει το μνι» κρύβει μέσα του πολλές αλήθειες που αποκαλύπτονται με τους αριθμούς. Κάνε υπομονή 11 γράμματα, θα ρθει το μνι 11 γράμματα, άρα είναι ισοσκελισμένη η πρόταση, τυχαίο; Δεν νομίζω, 11 και 11 είκοσι δύο, πόσο χρονών είναι η Ελένη; 22! Τυχαίο; Αλλά Έλληνες μου δεν είναι μόνο αυτό, αν μετρήσουμε όλα τα γράμματα της πρότασης είναι εικοσιπέντε. Αυτή η πρόταση μας δείχνει την τάση των αντρών να κατακτήσουν μια γυναίκα, και είναι αυτή η τάση που μας έφερε μέχρι έδω, αρά η ρίζα του κακού είναι η μουνοδειλία μας.  Αν ρίζα του κακού είναι το ζητούμενο ,το κακό όπως είπα και πριν είναι το εικοσιπέντε , και η ρίζα του είναι το πέντε. Πέντε τα γράμματα της Ελένης, πέντε τα γράμματα του ονόματος Πάρις, πέντε και τα γράμματα της Τροίας.  Πόσα με πέντε γράμματα σαν έχουν καταστρέψει την ζωή; Το γυναικείο μόριο καθέτως, που τα οριζόντια γίνεται  στόμα. Και τα δύο με πέντε γράμματα.   Σκεφτείτε τις γυναίκες που είχατε με πέντε γράμματα, Μαρία, Σοφία, Σούλα, Ρούλα, Τζίνα, Λίτσα, Ελένη, σκεφτείτε τις θα δείτε ότι έχω δίκιο. Η ρίζα του κακού είναι το πέντε  και όλα τα κακά καταλήγουν σε αυτό το νούμερο

Πολλοί Έλληνες άρχισαν να κουνάνε καταφατικά το κεφάλι,  μεθυσμένοι όπως ήταν δεν καταλάβαιναν τι μαλακίες έλεγε ο Πρέκας αλλά τους έπεισε ότι το πέντε ήταν η ρίζα του κακού. Από εκείνη την βραδιά και έπειτα επικράτησε μια νέα συνήθεια στους Έλληνες που όποιος ήθελε να καταραστεί κάποιον του έδειχνε το πέντε με τα δάχτυλά του. Αυτή συνήθεια έγινε γνωστή ως μούτζα. Πάρτα μαλάκα, να βρεις γκόμενα με πέντε γράμματα!

Ο Πρέκας συνέχισε να λέει τις ασυναρτησίες του με το γνωστό του πάθος, μόνο μεθυσμένοι θα μπορούσαν να τον ακούσουν. Μέχρι που κουράστηκε να μιλάει και σηκώθηκε από την καρέκλα με δάκρυα στα μάτια, από την συγκίνηση.

-Και ο τώρα Έλληνες μου η βραδιά θα συνεχιστεί με τους Ονειράμα!

Ο Αχιλλέας δυσανασχέτησε μόλις άκουσε για αυτούς του μαλάκες και είπε στην Ζήνα να φύγουν, αυτή του είπε ότι θα μείνει, συζητούσε ένα θέμα με τον Όμηρο που καθόταν δίπλα της(΄0χι τυχαία) . Ο Όμηρος κατέγραφε τα όσα γινόταν εκεί και θα έμεναν για πάντα στους αιώνες, η ματαιόδοξη Ζήνα έκανε τα γλυκά μάτια στον ¨Όμηρο για να την περιγράφει ως πανέμορφη, πανέξυπνη και προπαντός ως πολύ καλό άνθρωπο.  Ο Αχιλλέας δεν επέμεινε σηκώθηκε και έφυγε από την γιορτή.

Μόλις μπήκε στην σκηνή του ο Αχιλλέας είδε καθισμένη στο κρεβάτι του μια γυναίκα. Έβλεπε την πλάτη της, είχε μακριά ξανθά μαλλιά και φορούσε ένα μαύρο φόρεμα. Ο Αχιλλέα παραξενεύτηκε με αυτήν την παρουσία, σκέφτηκε μήπως είναι κάποιο δώρο από τον βασιλιά για τον διασκεδάσει, την πλησίασε αργά «Ποία είσαι» τη ρώτησε. Γυναίκα σηκώθηκε αμέσως και τον κοίταξε.

-Παναγία μου! Ένα γέρικο τραβέλι! Τι είσαι εσύ; Ρώτησε τρομαγμένος ο Αχιλλέας

-Ηρέμησε παιδί μου, δεν είμαι τραβέλι, είμαι ο Πρίαμος, ο βασιλιάς της Τροίας, αλλά σήμερα δεν ήρθα σαν βασιλιάς, ήρθα σαν πατέρας.

Ο Πρίαμος μετά το κλάμα που έριξε στην τουαλέτα για τον σκοτωμένο του  γιο αποφάσισε να πάει ο ίδιος να ζητήσει το σώμα του δολοφονημένου γιου του, ήταν το λιγότερο που μπορούσε να κάνει για εξιλέωση. Έβαλε ένα μαύρο φόρεμα με σκίσιμο μέχρι ψηλά στο μπούτι, μια ξανθιά περούκα, μακιγιαρίστηκε και έφυγε κρυφά για το στρατόπεδο των Ελλήνων.

-Και γιατί ήρθες έτσι; Θα μου προσφέρεις ερωτικά ανταλλάγματα για αυτό που θα μου ζητήσεις;

-Όχι παιδί μου, ήρθα μεταμφιεσμένος για να μην με αναγνωρίσουν, είπε ο Πρίαμος και τίναξε το κεφάλι του για να φύγει η ξανθιά φράντζα που του έπεφτε στα μάτια

-Θα μπορούσες να είχες ντυθεί και ζητιάνος

 Ο Πρίαμος κόλλησε λίγο και μετά έπεσε στα γόνατα μπροστά από τον Αχιλλέα

-Όχι δεν θέλω πίπα! Φώναξε ο Αχιλλέας

-Δώσε μου πίσω το σώμα του νεκρού γιου μου σε παρακαλώ…

-Σήκω πάνω (τον έπιασε και τον σήκωσε) μπορείς να πάρεις το σώμα του γιου σου Πρίαμε, δεν είχα σκοπό να το φέρω μέχρι εδώ.

-Σε ευχαριστώ παιδί μου, είπε ο Πρίαμος και τον φίλησε στο μάγουλο, του άφησε κόκκινο σημάδι στο μάγουλο από το κραγιόν του.

-Δεν χρειάζεται να με ευχαριστείς, εγώ σε ευχαριστώ που μου μιλάς με τόσο σεβασμό παρόλο που σκότωσα τον γιο σου

-Σταμάτα, θα κλάψω, θα μου φύγει η μάσκαρα….

-Πίσω από την σκηνή θα βρεις το σώμα του γιού σου

Ο Πρίαμος έφερε τα χέρια του κάτω από τα μάτια του  για να συγκρατήσει την συγκίνηση του και ο Αχιλλέας παρατήρησε τα βαμμένα κόκκινα νύχια του Πριάμου. Ο Πρίαμος έφυγε για να μην κλάψει και βγήκε από την σκηνή, ο Αχιλλέας παρατήρησε ότι εκτός από τα ψεύτικα βυζιά, τα κόκκινα νύχια, το μακιγιάζ, ο Πρίαμος φορούσε και κόκκινη γόβα στιλέτο. Μήπως το παράκανε με την μεταμφίεση; Από μακριά θα φαινόταν σαν κανονική γυναίκα, με μεγάλα βυζιά.

Η Ζήνα επέστρεφε στην σκηνή, τόση ώρα έκανε τα γλυκά μάτια στον ¨Όμηρο και τον άφηνε να την χουφτώνει.  Από μακριά είδε μια ξανθιά γυναίκα να βγαίνει από την σκηνή του Αχιλλέα, πάγωσε, της κόπηκαν τα πόδια, έμεινε εκεί, δεν μπορούσε να το πιστέψει, ο Αχιλλέας την απατούσε; Μετά από πολλή ώρα βρήκε την δύναμη να περπατήσει, μπήκε στην σκηνή, ο Αχιλλέας την είδε αναψοκοκκινισμένη και τρόμαξε. Η Ζήνα κατευθείαν του έριξε ένα χαστούκι.

-Τι κάνεις! Είπε ο Αχιλλέας πιάνοντας το μάγουλό του

-Με απατάς αλήτη!

-Όχι αγάπη μου δεν είναι αυτό που νομίζεις!

-Δεν νομίζω! Την είδα με τα μάτια μου να βγαίνει από την σκηνή σου!

-Αγάπη μου κάνεις λάθος αυτ

-Λάθος;!!!!! Και το φιλί στο μάγουλο τι είναι; Βλάκα! Ούτε το κραγιόν της δεν έβγαλες!

-Αγάπη μου δεν ήταν γυναίκα! Ήταν ο Πρίαμος!

-Ο Πρίαμος; Για πόσο ηλίθια με περνάς;

-Αλήθεια σου λέω! Ήρθε να πάρει το σώμα του Έκτορα

-Ο Πρίαμος; Με κόκκινη γόβα στιλέτο και σκιστό φόρεμα και ξανθό μαλλί; Τι είναι αυτό;

-Κακόγουστο;

-Μαλάκα! (φαπ, χαστούκι)

-Αγάπη μου περίμενε

-Μαλάκα!

Η Ζήνα βγήκε από την σκηνή κουνώντας θυμωμένα τον υπέροχο κώλο της και δεν σταματούσε να φωνάζει «Μαλάκα! Μαλάκα! Μαλάκα!»

 Ο Αχιλλέας πάλι μόνος.