Οι Δύο Ληστές

- Πετάει ο γάιδαρος?
-Ναι στα σύννεφα...
-Καπνού? Τι καπνισε και είναι ευτυχισμένος?
-Δεν είναι ευτυχισμένος, είναι αρχαίος Ελληνας
-Καλά, πολύ μάγκες αυτοί οι αρχαίοι
-Τρωγανε καλά
-Θες να αρχίσουμε να τρώμε και εμείς τα ίδια?
-όχι ρε τι με πέρασες για βλάκα?
-Γιατί βλάκα? Οι αρχαίοι που τα τρωγανε τι παθανε?
-Τίποτα.. απλά έχουν πεθάνει όλοι...
-Καλά λες, ούτε οι θεοί δεν έχουν μείνει
-Τουλάχιστον εκείνοι οι θεοί πηδούσαν και λίγο
-Γιαυτό και τώρα οποίος δεν πηδάει γίνεται αγιος
-Μάλλον άγριος γίνεται
-Το άγριο πνεύμα
-Το αγιο οινόπνευμα
-Το αγιο ψέμα
-Το αγιόκλιμα
-Αγύρτες και πλιατσικολογοι
-Μας ξεβράκωσαν
-Αλλά εμείς θα τους αφήσουμε αγίους
-Ή θα γίνουμε αγιογδυτες
-Και τι να δεις, τα χάλια τους?
-Πάλι δίκιο έχεις... Παμε παραλία να δούμε κανα καλό?
-Και δεν παμε...
-Καλά, κατεβα απ τον σταύρο σου και παμε
-Κι αυτόν θα τον αφήσουμε εδώ?
-Χριστε? Γουστάρεις παραλία?
ΧΡ. -Σε ευχαριστώ που με σκέφτηκε αυτή την ώρα παιδί μου, δεν μπορώ να ρθω τώρα, αλλά σου υπόσχομαι αύριο τέτοια ώρα θα είσαι δίπλα μου στον παράδεισο
-Τι αύριο ρε? Εγώ θα είμαι σε μια ώρα στον παράδεισο...

Κι όμως ο φίλος μας ο ληστής δεν έβαλε κράνος έφυγε με το μηχανάκι... την επόμενη μέρα ήταν στον παράδεισο...