Ρωμαίος και Ιουλιέτα 5 (Δυνάμεις)

Σε ένα  σοκάκι στη  Βερόνα  συναντιούνται οι τρείς φίλοι  , ο Μερκούριος και ο Μπεν κάπνιζαν ήδη μπάφο, ο Ρωμαίος φτάνει και τους βρίσκει να γελάνε.

ΡΩ-Γεία σας φίλοι μου, καλοί μου φίλοι γειά σας

 Δεν θα σταθώ πολύ, δεν θα χαρώ την συντροφιά σας

ΜΠΕΝ- Καλώς τον κύριο, καλώς τον αδερφό μας

Μα γιατί δεν θα σταθείς να χαρείς ότι  δικό μας;

ΡΩ- Δεν προλαβαίνω φίλοι μου, έχω κάπου να πάω

Την Ιουλιέτα να δω, την κοπελιά που αγαπάω

ΜΠΕΝ- Όπα φίλε μου τι έγινε ; ραντεβουδάκι;

Μα εσύ αγκαλιά σ άλλον δεν το είδες το πουτανάκι;

ΡΩ- Δεν ήταν αλήθεια αυτό που είδα

Άδικα την κατηγορείς την κακομοίρα

Η πανχοντρή η παραμάνα μου είπε  της κόρης λόγια

Ήρθε στο σπίτι μου και σταματήσαν τα ρολόγια

Αλήθεια το πουστράκι εκείνο δεν τ αγαπάει

Εμένα μόνο θέλει λέει ,για μένα ξενυχτάει

Στα χέρια του βρέθηκε για χάρη του πατερά της

 Που τον προορίζει να της φορέσει και την βέρα της

Μα εμένα απόψε περιμένει μετά την δύση

Στο σπίτι  της να πάω για τρελό γαμίσι

ΜΕΡ-Ω, μα τι λες καλέ μου φίλε αυτό είναι φανταστικό

Κανονικά θα την πηδήξεις ή μήπως πισωκολλητό;

ΡΩ-Μην ακούω  τη λέξη πίσω, πολύ ξενερώνω

Πριν έρθω κοιμήθηκα για δυο ωρίτσες μόνο

Στο όνειρό  βρέθηκα δυο φορές  στην αυλή της

Μα την πρώτη είδα φρίκη δεν είδα το κορμί της

Της φακλάνας είδα την φακλάνα

Μου έριξε και ένα κουβά η πουτάνα

Την δεύτερη φορά  σχεδόν μια από τα ίδια

Την κόρη ταχα εσυνάντησα να τρίβει τα σανίδια

Τα στήθη  να τρίψω  ο λάγνος ονειρεύτηκα

Μα τα όνειρα  φίλοι μου βγαίνουν  πάντα ψεύτικα

Στήθη δεν άγγιξα μα ούτε κωλομέρι

Βρέθηκα μοναχός  με την βούρτσα στο χέρι

ΜΠΕΝ- Αυτό δεν ήταν όνειρο, αυτό ήταν παρωδία

Πάρε μπαφο να φτιαχτείς, πάρε ευωδία

ΡΩ- Όχι φίλε μου καλέ, στο είπα το έχω κόψει

Την αγάπη θέλω μόνο, και του μουνιού την όψη

ΜΕΡ- Τι ρομαντικός που έχει γίνει αδερφέ μας

Πως το κατάφερες αυτό για πε μας

ΡΩ-Μου φαίνεται το είχα πάντα μέσα μου και αυτή μου το βγάζει

Και μόνο που τη σκέφτομαι η ψυχοσύνθεση μου αλλάζει

ΜΠΕΝ-Τι είναι αυτό; Τι είναι ψυχοσύνθεσή

Όπως λέμε για τα φυτά η φωτοσύνθεση;

ΡΩ- Ακριβώς, ότι είναι ο ήλιος για την χλωρίδα

Είναι για μένα  δικιά της κλειτορίδα

ΜΕΡ-  Μου φαίνεται μεγάλος είσαι ποιητής

Θα τον ξεσκίσεις τον πάτο αυτής της νεαρής

ΡΩ- Απ το στόμα σου και στου θεού τ αφτί

ΜΕΡ-Πριν φύγεις σκέψου τι έκανες ευχή

ΡΩ-Τι;

ΜΕΡ –Καπνούς από χασίσι έχω μες το στόμα

Αν τους φυσήξω στου θεού τ αφτί  θα γίνει λιώμα

ΡΩ-Έχετε γεια ευγενικοί αδερφοί μου

ΜΠΕΝ-Καλό βόλι ρομαντικέ ποιητή.

(φεύγει ο Ρωμαίος)

ΜΕΡ-Το πίστευες αυτό Μπεν χασισοπνίχτη

Ότι ο Ρωμαίος θα ξαναπιανόταν στου έρωτα το δίχτυ;

ΜΠΕΝ-Το πίστευα και το παραπίστευα αγαπητέ Μερκούτιέ μου

Μα το ότι θα γινόταν ρομαντικός δεν φανταζόμουνα θεέ μου

ΜΕΡ-Και ότι θα έκοβε το χασίσι το πίστευες και αυτό;

Φίλε μου στο λέω δεν θα μπορώ να κοιμηθώ

ΜΠΕΝ-Τον χάσαμε τον φίλο μας, τον χάσαμε για ένα μουνάκι

Πιες το τσιγάρο και πάμε να τσακίσουμε κανένα παϊδάκι

ΜΕΡ-Πίνω φίλε μου και ο καπνός ας με  κάνει τσάτσαλο

Να ξεχάσω για τον φίλο μας τον μαντράχαλο

ΜΠΕΝ- Όπου να ναι εδώ σε μας θα γυρίσει

Και για πληγωμένο έρωτα πάλι θα μιλήσει

ΜΕΡ-Αν είναι έτσι δεν τον θέλω, είναι κλαψομούνης

Μας τα πρήζει ασε που είναι και τσιγκούνης

ΜΠΕΝ- Μην αφήνεις τον εαυτό σου να λέει λόγια απ την μαστούρα

Χωρίς τον Ρωμαίο στην παρέα έχουμε χασούρα

ΜΕΡ –Μικρή χασούρα θα έλεγα φιλάρακι

Αλλά καλύτερα ας πάμε για εκείνο το παϊδάκι

ΜΠΕΝ-Πάμε  Μερκούτιε, πάμε

Οι δυο φίλοι φύγανε για παϊδάκια και ο Ρωμάιος έφτανε στην αυλή της Ιουλιέτας,  ο ήλιο είχε πια πέσει και η σελήνη στον ουρανό είχε πάρει θέση. Για τίποτα δεν ανησυχούσε ο καλός ο Ρωμαιούλης καθώς στο μυαλό του είχε καθίσει της Ιουλιέτας ο ποπούλης

ΡΩ-(μονολογεί) Να ναι στην αυλή που έπαιζε η αγάπη μου μικρή

 Εδώ που έμαθε να μιλάει, εδώ που έχεσε το πρώτο της βρακί

 Εδώ η αγάπη μου μεγάλωσε και έγινε κοπέλα

Εδώ την πρόσεχε και την μάλωνε  η χόντρη βαρέλα

Τα άγια χώματα αυτά πατάω με βήμα ελαφρύ

Καρδιά μου πετάει και μου σκληραίνει το πουλί

Γελάει με της αγάπης και του έρωτα τα καμώματα

Όποιος δεν αγάπησε και δεν έπεσε στα πατώματα

Όποιος τα χέρια του δεν χρησιμοποίησε για την αγάπη

Τις αξημέρωτες  νύχτες που έλειωνε μόνος στο κρεβάτι

Τα χεριά ακατάπαυστα  όποιος δεν χρησιμοποιούσε

Γράφοντας ποιήματα για αυτήν που αγαπούσε

Απ την ώρα που την γνώρισα τα χέρια μου δεν έχουν σταματήσει

Κουράστηκα ξεζουμίστηκα δεν έχω άλλο χύσι

Και τώρα εδώ που περπατώ  αναμάρες με έχουν πιάσει  

Η στύση μου με βασανίζει λες και πάει να σπάσει

Αχ , που να ναι η καλή μου η μελαχρινή

Το πάθος μου να χώσω στο τρυφερό της το

Μα σουτ!

Τι γκάβλα είναι αυτή εκεί στο παραθύρι;

Είναι η Ιουλιέτα και είναι  σκέτη τσόντα

Πρόβαλε τσόντα, σκότωσε την  σελήνη

Που είναι κιόλας άρρωστη σαν σάπιο σύκο

Αγάπη μου καλή σου κατουράω  λίγο τον φύκο.

Εδώ στο σκοτάδι ακόμα δεν με  έχει πάρει χαμπάρι

Επί τη ευκαιρία να ξύσω λίγο και το παπάρι .

ΙΟΥ-(μελαγχολεί και μονολογεί) Γαμώ τον αντιχριστό μου μέσα…….

ΡΩ-Μιλάει, ω μίλα πάλι ολόφωτε άγγελε μου

Μιλά τσόντα μου και αναστεναγμέ μου

ΙΟΥ-Ρωμαίο; Εσύ είσαι καλέ μου

Γιατί κρύβεσαι ακριβέ μου

ΡΩ-Εγώ είμαι πριγκηπέσα μου εδώ κοντά στον φύκο

Ακολουθώ αγάπη μου της φωνή σου τον ήχο

ΙΟΥ-Ω, μα ναι σε βλέπω που έρχεσαι γεμάτος χάρη

Ευφραίνονται τα μάτια μου γλυκό μου παλικάρι

ΡΩ-Έφτασα εδώ μπροστά σου  πουτάνα όλα νάζι

Έφτασα εδώ που γλυκά η  μοίρα το προστάζει

ΙΟΥ-Ω Ρωμαίο εις το τετράγωνο

Φοβούμαι το μέλλον μας είναι άγονο

Των οικων μας το μίσος κρατάει χρόνια

Πώς να παντρευτούμε εμείς τα χελιδόνια

ΡΩ-Γιατί με ύψωσες στο τετράγωνο πασάκα;

Αν το θες τον πατέρα μου τον αποκαλώ μαλάκα

ΙΟΥ-Στο τετράγωνο σε ύψωσα για μην πω το όνομα σου δυο φορές

Και εγώ την μάνα μου την λέω πουτάνα και καριόλα αν το θες

ΡΩ-Και εγώ τον παππού  μου λέω πούστη και  την γιαγιά μου τσατσά

Τις αδερφές μου πόρνες και θείο μου κατσικογαμιά

ΙΟΥ-Εμένα ο πατέρας μου είναι αδερφή κουνιστή

Και η μάνα μου μοιάζει με γέρο τραβεστί

ΡΩ- Τις οικογένειες μας αρνηθήκαμε κόρη ακριβή

Άσε με να ανέβω να σου δώσω ένα φιλί

ΙΟΥ-Αχ με κάνεις να χτυπιέμαι σαν χταπόδι, lol

ΡΩ-Ρίξε τα μαλλιά σου για να ανέβω να σου βάλω γκολ

ΙΟΥ-Πιάσου απ αυτό που θα σου ρίξω

Ανέβα και έλα εδώ γλυκά να σε φιλήσω

(μια κοτσίδα από μαλλιά φτάνει στον Ρωμαίο, την πιάνει και ανεβαίνει)

ΡΩ-Έρχομαι αγαπημένη, μέχρι χτες η καρδιά μου ήταν πέτρα

Μα τώρα η πούτσα μου έχει γίνει δύο μέτρα

ΙΟΥ-Έλα κοντά μου παλικάρι

Να μη χωρίσουμε ποτέ μακάρι

ΡΩ-Έρχομαι καρδιά μου, χέρια έχω γυμνασμένα

Τα γύμνασα σκεφτόμενος εσένα

ΙΟΥ-Και εγώ εγύμνασα τα δάχτυλά μου ευγενικέ Ρωμαίο

Όλα αρκετά μα πιο πολύ το μεγάλο το μεσαίο

ΡΩ- Τα μαλλιά σου μυρίζουν κάπως Ιουλιέτα

Τα πνευμόνια  μου τα σκίζουν σαν φαλτσέτα

ΙΟΥ-Ανέβα πάνω αθλητή  μου  και θα δεις ,

Απ τα μαλλιά μου δεν θα απογοητευτείς

ΡΩ-Έφτασα, έφτασα καλή μου

Ω, μα τι είναι αυτό! Ω, μαχαίρι στην ψυχή μου!

Δεν έπιανα τα μαλλιά σου ο δυστυχής

Μα μου έριξες τις ματσχαλότριχες της χοντρής!

 ΙΟΥ-Φύγε σαβούρα παραμάνα δεν σε θέλω άλλο,

Και εσύ  αγόρι μου μη το κάνεις θέμα μεγάλο

Η πατόζα μας βοήθησε κοντά πια να βρεθούμε

Και ανενόχλητοι να ξαναφιληθούμε

 Έλα, φίλα με και  μες την αγκαλιά μου νιώσε ευτυχής

Και μετά την παραμάνα θα φωνάξω για να κατεβείς

ΡΩ-Προτιμώ να πηδήξω!

ΙΟΥ-Όχι δεν θα πηδήξεις, για φιλί μόνο σου είπα

Το πολύ να πιάσεις κάνα βυζί, άντε και καμία πίπα

ΡΩ-Προτιμάω να πηδήξω από το μπαλκόνι εννοούσα

Μα πως έχει τόσο μεγάλες ματσχαλότριχες τρίχες  σαν αρχιμανδρίτη μούσια ;

ΙΟΥ-Για την πατσαβούρα την παραμάνα άλλο μη μιλάς

Πάρε με στα χέρια μου και δείξε μου πόσο μ αγαπάς

ΡΩ-Θα σε πάρω και όταν θα τελειώσω θα φωνάξω Ιουλιέτα εις τον κύβο

Τρεις φορές το όνομα σου ,τον έρωτά μου  για σένα δεν τον κρύβω

ΙΟΥ-Επ,  το χέρι σου  μην το βάζεις στο βρακί μου

Εκεί δεν είναι το βυζί εκεί είναι το μουνί μου!
ΡΩ-Ναι, και δεν το έχεις ξυρισμένο

Τώρα νομίζω πια πως μπορώ να περιμένω

ΙΟΥ-Το είχα σκοπό να το ξυρίσω  μόνο πριν το γάμο

Πώς να φορέσω νυφικό μ αυτόν τον θάμνο;

ΡΩ-Αγάπη μου μια πρόταση θα σου κάνω που θα αλλάξει την ζωή σου

(πέφτει στα γόνατα και βγάζει ένα δαχτυλίδι)

Θες για μένα να ξυρίσεις το μουνί σου;

ΙΟΥ-Αχ, ναι! Ναι! Δέχομαι!