Ρωμαίος και Ιουλιέτα 6 (Ο Γάμος)

Σε μια πλατεία την Βερόνα ο  Μερκούτιος και ο Μπεν συναντιούνται και περιμένουνε τον ντίλερ να τους δώσει πράγμα, στην αναμονή αυτή για τα νέα του φίλου τους του Ρωμαίου συζητάνε.

ΜΕΡ- Γεια σου φίλε μου

ΜΠΕΝ-Καλώς τον αδερφό μου

ΜΕΡ-Τα μαθες κύριε τα μαντάτα του αδερφού μας του Ρωμαίου;

Στην Ιουλιέτα έκανε πρόταση για ξύρισμα του εφηβαίου

Μετά το ξύρισμα θα ακολουθήσει λέει γάμος

Και η ελευθερία του φίλου μας θα σκορπιστεί σαν άμμος

ΜΠΕΝ- Τα έμαθα, μου τα είπε ένα πουλάκι

Η Ιουλιέτα θα ξυρίσει το μουνάκι

Και  εγώ σαν φίλος τον Ρωμαίο θα ρωτήσω

Αν θέλει εγώ να της το ξυρίσω

ΜΕΡ- Η φιλιά σου αδερφέ μου είναι δεδομένη

Μα φοβάμαι πως πια η Ιουλιέτα είναι ξυρισμένη

Τούτη την ώρα που εμείς μιλάμε

Αυτοί τα νυφοστέφανα φοράνε

ΜΠΕΝ-Ωιμέ… στο γάμο του φίλου μας  δεν είμαστε καλεσμένοι;

Μα γιατί, τι  του φταίξαμε οι καημένοι;

ΜΕΡ-Είναι κλειστός γάμος , προετοιμασία για κλειστή ζωή

 Όταν εχθροί παντρεύονται  ένα τους μένει,  αγάπη και φυγή

ΜΠΕΝ- Αυτά που είπες κύριε  ήταν δύο  και όχι ένα

Μην τρως τα νυχιά σου, τζάμπα παν χαμένα

Κράτα τα να ξύνεις το κεφάλι σου όταν κάνεις σκέψεις

Το χρουτς χρουτς θα σε βοηθά να μετράς σωστά τις λέξεις

ΜΕΡ-Τι δύο, τι ένα, τι τέσσερα τι τρία;

Φοβούμαι αντί για γάμο μην έχουμε κηδεία

Έμαθα πως Τυβάλτος και Πάρις  τον φίλο μας γυρεύουν

Το θάνατο να του σερβίρουνε που ύπουλα του μαγειρεύουν

ΜΠΕΝ-  Να πάμε να τον βρούμε, να τον ειδοποιήσουμε

Και σε παρτούζα, αν το θέλει, την Ιουλιέτα να γαμήσουμε

Οι φίλοι φαίνονται στα δύσκολα και στις χαρές

Και ο φίλος μας δεν θα ξεχάσει τι του ήμασταν μέχρι χτες

ΜΕΡ –  Δεν νομίζω να μας κάνει αυτή την χάρη

Το μυαλό του το έχασε το παλικάρι

 Φαντάσου  για τον έρωτά του  έκοψε το χασίσι

Πώς να αφήσει , έστω έναν,  την Ιουλιέτα να γαμήσει ;

ΜΠΕΝ- Εγώ θα του το ζητήσω αλτρουιστικά,  με τιμή και ευγένεια

 Να τον απαλλάξω για λίγο απ του έρωτα την ασθένεια

 ΜΕΡ-Κράτα την , την ευγένεια για τον χασισέμπορα που φτάνει

Ζεστασιά στα χέρια στου κρατεί σαν του Χριστού την στάνη

ΜΠΕΝ-Σε φάτνη νομίζω  ότι ήταν ο Χριστός μαζί με άλλα  ζώα

Θα τον συναντήσω όταν φτιάξω ένα τσιγάρο μακρύ σαν βόα

ΧΑΣΙΣΕΜΠΟΡΑΣ- Γεια σας κύριοι

ΜΕΡ, ΜΠΕΝ- Γεια σου αδερφέ μας

ΧΑΣ-Διαλεγμένο πράγμα έφερα να σας ζεστάνει την φιλία

Σκανκ, γουάιτ γουίντοου , εγγυημένα όχι από Αλβανία

Τιμή μου που σας έχω πελάτες, εξέχοντες ευγενείς

Κάντε τώρα την συναλλαγή πριν μας δει κανείς

ΜΠΕΝ- Τίμιε φαρμακοτρίφτη, φέρε το γνωστό

ΜΕΡ-Κάνε γρήγορα πρέπει να φύγουμε από δω

ΧΑΣ-Ορίστε

ΜΕΡ, ΜΠΕΝ- Σ ευχαριστούμε κύριε.

(φεύγουν)

Στο κελί  του πατέρα Λαυρέντιου ο Ρωμαίος και  Ιουλιέτα έχουν πάει για να τους παντρέψει,   όλα είναι έτοιμα  μα περιμένουν την παραμάνα την φακλάνα.  Μέχρι να φτάσει η χοντρή, διάλογος, φιλοσοφία και κρασί

ΛΑΥΡΕΝΤΙΟΣ- Για πες μου Ιουλιέτα όμορφη κόρη

Το αγαπάς πολύ αυτό το αγόρι;

Τον Ρωμαίο δεν τον ρωτώ  μου το εξομολογήθηκε

Σαν να σ αγαπούσε μου είπε απ την μέρα που γεννήθηκε

ΙΟΥ-Τον αγαπάω πάτερ μου, στο  λόγο και στην παρθενιά μου

Που απόψε θα του την χαρίσω και όχι στα δεκαεννιά μου

ΛΑ-Το νόμιμο σεξ είναι του γάμου η σημασία

Μα και ο γάμος θέλει μια προετοιμασία

Για πες μου Ιουλιέτα, για τον γάμο προετοιμάστηκες καλή μου;

ΙΟΥ-Ναι πάτερ, σήμερα το πρωί ξύρισα το μουνί μου!

ΛΑ-Δεν εννοούσα αυτό  γλυκιά κοπέλα

Μην παρασύρεσαι απ την χαράς την τρέλα

Ρωτώ αν μετάλαβες και αν εξομολογήθηκες

Τα έθιμα της θρησκείας αν δεν αρνήθηκες

ΙΟΥ-Σώμα Χριστού δεν μετέλαβα και αίμα

Μον γεύτηκα ηδονής φιλί και Ρωμαίου σπέρμα

Τον έρωτα μου μόνο σ αυτό τον νέο εξομολογήθηκα

Κρατήθηκα, μόνο πίπα του πήρα δεν γαμήθηκα

Έγιναν όλα τόσο γρήγορα δεν  πρόλαβα καλέ μου πάτερ

Μα αν θες εξομολογούμαι μεταλαβαίνω εδώ, no matter

ΛΑ-Never mind my dear, όλα συγχωρούνται απ των νιάτων την ορμή

Ερωτεύεστε, τα φτιάχνετε, χωρίζετε,  όλα στην στιγμή

Μα ο γάμος δεν είναι κάτι αστείο, πρέπει να τον παίρνεις σοβαρά

Γιατί αν δεν στεριώσει ένα διαζύγιο στοιχίζει ακριβά.

 ΡΩ-Πάτερ, εμείς θα δεν χωρίσουμε ποτέ, είμαστε ερωτευμένοι

Θα ζήσουμε όλη μας την ζωή αγκαλιά αγαπημένοι

ΛΑ-Από και ως που εμείς; Τι μου λες αγόρι;

Τίποτα δεν έχουμε εμείς, μην τον πιστεύεις κόρη

ΡΩ-Δεν εννοώ εγώ και εσύ πάτερ, κάνεις λάθος

Εμείς είναι μια λέξη που γεννήθηκε από πάθος

εμείς είναι εγώ και αυτή, αυτή και εγώ

εμείς , μόνο εμείς, ονειροτεξιδευτές με την Αργώ

ΛΑ-  Το πάθος δεν γεννάει μόνο το εμείς

Το πάθος γεννάει και συμφορές

Ο γάμος είναι η αρχή μια διαδρομής

Και εσείς εμπόδια έχετε των οικογενειών  σας τις διαφορές

 ΙΟΥ-Οικογένεια μου θα είναι πλέον ο Ρωμαίος και εγώ η δική του

Θα είμαστε καλά όσο θα είναι καλά αυτό που έχει στο βρακί του

 Θα φύγουμε, θα πάμε να ζήσουμε αλλού, σ άλλη πόλη

 Ίσως στην Αθήνα ή στην Λάρισα, μπορεί και στο Αργοστόλι

ΛΑ-Ακούστε, κάποιος την πόρτα μου χτυπάει

ΙΟΥ-Η παραμάνα θα ναι, μέχρι εδώ βρομάει

ΛΑ-Πάω να ανοίξω την πόρτα όχι για να φύγει η βρώμα

Μα για να μπει η παραμάνα σε τούτο εδώ το δώμα

(πηγαίνει στην πόρτα και ανοίγει)

Χαίρετε ευγενική κυρία, ποια είστε; Τι εδώ ζητάτε

ΠΑΡ-Είμαι η παραμάνα όμορφε μουσάτε

ΛΑ-Ω! Μα είναι δυνατόν; Εσείς ειστε όμορφη σαν οπτασία

Μ ‘ αρχόντισσα μοιάζετε κι όχι με υπηρεσία

ΠΑΡ- Μα τι μου λέτε; Με κάνετε και κοκκινίζω

Αγάμητος είστε πάτερ ή μήπως το νομίζω;

ΛΑ-Άγαμος το ορθόν, κι αυτό γιατί σας γνωρίζω τώρα

Μα περάστε να παντρέψουμε τους νέους που δεν βλέπουνε την ώρα

ΠΑΡ- Σας ευχαριστώ. Ιουλιέτα καλή μου

Ήρθε η  ώρα σου να παντρευτείς ψυχή  μου

ΙΟΥ-Το ξέρω μωρί σαβούρα που μυρίζεις κρεμμυδίλα

Που το μουνί σου τόσα χρόνια άχρηστο έπιασε σαπίλα

ΛΑ- Ο θεός ξέρει πολλά  και σωστά έχει φτιάξει τον κόσμο

Αυτό που σε πολλούς μυρίζει κρεμμύδι σ άλλους  μυρίζει δυόσμο

Κι εκεί που εσείς βλέπετε μια τεράστια κοιλιά

Άλλος βλέπει μια μεγάλη αγκαλιά

ΡΩ-Και τεράστια βυζιά

ΙΟΥ-Μαστάρια

ΛΑ-Σουτ! Πάψτε νέοι μη μιλάτε έτσι για την παραμάνα

Μη βλέπετε μόνο το κορμί, δείτε τα μάτια της τα πλάνα

Καλή μου παραμάνα, συγχώρεσε τους νέους

Δεν μπορούν να δουν πως η ωριμότητα μας κάνει ωραίους

ΠΑΡ- Τα σχορνάω τα σκασμένα

Μα στο λέω να το ξέρεις είναι πολύ μαλακισμένα

ΡΩ-Καλέ μου πάτερ πως την είδες;  Θα συνεχίσεις πολύ ακόμα το καμάκι;

Άντε πάντρεψε μας , απόψε θα ξεσκίσω της Ιουλιέτας το μουνάκι

ΙΟΥ-Ναι! Ναι! Απόψε!

ΠΑΡ-Πάψε εσύ  μωρή πορδή

ΡΩ-Ε! Εσύ με το φόρεμα το φαρδύ

ΛΑ-Εγώ τέκνον μου;

ΡΩ- Ναι εσύ! Πάτα λίγο πόδι

Πως αφήνεις να μιλάει έτσι αυτό το βόδι;

ΛΑ-Λόγια λέει μα δεν μιλάει, εγώ νομίζω κελαηδάει

Της όμορφης φωνής τα άσχημα λόγια ο θεός τα συγχωράει

ΙΟΥ-Κοίτα την χοντρή πως κοκκίνισε σαν το παντζάρι

Απ το πουθενά γκομενάκι χτύπησε το γομάρι

ΡΩ-Αμ ο δικός μου ο μουσάτος

Κάνει σαν καυλωμένος γάτος

ΛΑ-Τέρμα τα λόγια,   μη μιλάτε άλλο

Ήρθε η στιγμή που και στους δυο σας θα την βάλω

Οι βέρες στα δάχτυλα σας θα πάρουν θέση

Και τα στέφανα στις κεφάλες σας θα μπούνε φέσι .

Ρωμαίε, δέχεσαι αυτή την κοπέλα για γυναίκα σου;

Σύντροφο, αγαπημένη ,και θήκη για την στέκα σου

ΡΩ- Την δέχομαι , την θέλω την πουτάνα

Μα όταν μιλάς εμάς να κοιτάς όχι την παραμάνα

ΛΑ- Ιουλιέτα δέχεσαι ο Ρωμαίος να σε παντρευτεί;

Να τον έχεις προστάτη σύντροφο και διακορευτή;

ΙΟΥ-Δέχομαι! Δέχομαι! Το μουνί μου βαράει παλαμάκια

Με τον Ρωμαίο θα κάνουμε πολλά παιδάκια!

ΛΑ-Τα δαχτυλίδια και στέφανα σχήμα έχουν στρογγυλό

Και στον κύκλο μέσα κάτι  μπαίνει  και βγαίνει

Το υπονοούμενο το πιάσατε νομίζω είναι απλό

Ελεύθεροι μπορείτε να κάνετε αυτό που κάνουν  οι παντρεμένοι

ΡΩ- Να μαλώσουμε; Μα είμαστε ερωτευμένοι

Ασε μας να φύγουμε ,τρελό γαμίσι πια μας περιμένει

ΛΑ-Αυτό εννοούσα  αθώο μου παιδί

Φυγάστε, αντε στου θεού την ευχή.

ΙΟΥ-Παρτα μωρή φακλάνα , μπάζο, ανύπαντρη μοσχάρα

Εγώ παντρεύτηκα πριν από σένα, τον κώλο σου κάτω βάρα

ΠΑΡ- Αχ , ή η καλή σου τύχη σ αγαπάει γλυκιά μου

Ή  φταίει που εγώ δεν έδειχνα τα βυζιά μου;

ΛΑ-Ο θεός ξέρει τι  να δώσει και πότε να το δώσει

Ποτέ δεν είναι αργά κανείς τον έρωτα να νιώσει

ΙΟΥ-Ατσά ατάκες, ωραίος  ο μουσάτος, μας έγινε μουσίτσα

Από εδώ φέρνει από εκεί το φέρνει θα την φάει την κοπελίτσα

ΡΩ- Κοπελίτσα το μοσχάρι; Πλάκα έχεις γλυκιά μου αγάπη

Φύγε τώρα, θα έρθω το βράδυ να σε πηδήξω στο κρεβάτι

ΙΟΥ-Φεύγω  άντρα μου και στεφάνι μου  πάω στο σπίτι

Μα δως μου  λόγια που απαλύνουν  της προσμονής την λύπη

ΡΩ- Δώσε τα χέρια σου στα χέρια μου και άκου αυτό που θα σου πω

Την πάτησα σε ερωτεύτηκα, σε παντρεύτηκα   μα πάνω απ όλα σ αγαπώ

 Για την ομορφιά σου , για την ψυχή σου, για τα μάτια σου και για το γέλιο σου

Μ αρέσει όταν σου λέω κάτι και γελάς με την ψυχή σου, κλείνεις τα δυο σου μάτια

Για λίγο δεν με κοιτάς, μονό γελάς, χάνομαι, γίνεται ο χρόνος κομμάτια

Μετά ανοίγεις τα μάτια και με κοιτάς και είμαι εκεί και σε περιμένω με δεις

Λάμπουν τα μάτια σου από χαρά , φωτίζεται η ψυχή μου, νιώθω ευτυχής

Αυτά τα λίγα δευτερόλεπτα  είναι της ζωής  ο ακριβός  ο θησαυρός μου

Μεσ’  τον παράδεισο  των ματιών σου χάνομαι ζωή και φώς μου

Αχ να μπορούσα να φέρω το στόμα στην καρδία μου αυτή να σου μιλήσει

Λόγια αγάπης  αληθινά να σου πει πριν σε ξεσκίσω στο γαμίσι

ΙΟΥ- Ω Ρωμαίε……….

ΡΩ- Δάκρυσες καλή μου, σε συγκίνησε ο ρομαντισμός και η βαρβατίλα

ΙΟΥ-Δεν συγκινήθηκα καλέ μου, είναι η παραμάνα που βρωμάει κρεμμυδίλα

(στην παραμάνα) Φύγε από δίπλα μου ρε μπάζο στραπατσαρισμένο

Ρωμαίο πάω σπίτι, γυμνή θα σε περιμένω

ΡΩ-Αντίο καλή μου, θα έρθω μα το βρακί μου.

ΠΑΡ-Αντίο νέε. Αντίο ωραίε….

ΛΑ-Γειά μένα το ωραίος; Εις το επανειδείν