Τα πλοία έρχονται και φεύγουν αδειάζουν μπανάνες και παγωτά, σπάνε σε κομμάτια γίνονται οδοντογλυφίδες, καθαρίζουν τα δόντια κάνουν μαγικά και χάνονται στα μαύρα σύννεφα που βρίσκονται πάντα πάνω από το τελευταίο μυρμήγκι που επέζησε από την οικονομική κρίση. Φτάνει που έγινε και αυτό δεν μπορεί να αλλάξει, θα γραφτούν τραγούδια και ποιήματα, θα προσπαθήσουν να το περιγράψουν στα γουρούνια μα αυτά θα γουστάρουν τις λάσπες , θα στριφογυρνάνε μέχρι να πέσουν σε κόμμα, θα κατηγορήσουν τα άστρα, θα κρύψουνε τα άστρα, θα βάλουν φωτιές , θα μας πνίξουν. Οι άσπρες κάλτσες πεταμένες στο πάτωμα, φωσφορίζουν και μοιάζουν με μισοφέγγαρα στο σκοτεινό κενό που εκτείνεται κάτω από τα πόδια μας, τα γυμνά μας πόδια, οι κάλτσες έγιναν μισοφέγγαρα και η Σελήνη αγαπάει Αλέξη. Αστράφτει το σπαθί του καβαλάρη που πολιορκεί τα σύννεφα λίγο πριν την αλλαγή της τρίτης χιλιετίας ημέρα Τετάρτη ξεχασμένη σε ένα βάζο με μαγιονέζα δίχως καπάκι. Εκεί στα βόρεια στις κρύες κουβέρτες και τα δροσερά σεντόνια λαμβάνει χώρα η μεγάλη γιορτή του πνιγμού των δέντρων που προσκυνάνε ξυπόλυτα έναν άγνωστο θεό. Θα μπορούσαν όλα να είχαν ειρμό και χάρη αλλά θα μπορούσαν και να μην είχαν, δύο πράγματα μπορούν να συμβούν, αυτά που έχουν συμβεί και αυτά που θα συμβούν, όλα τα άλλα είναι μάταια, μάπα και το καρπούζι, χωρίς σπόρια, άσπορο, άσπρο, σαν το χιόνι που μια μέρα ένας τρελός έκοψε τις φλέβες του και περπατούσε ακαθόριστα με τα χέρια του να κρέμονται παρακλητικά προς τα κάτω , το αίμα έβαφε το χιόνι, τα πόδια του χαλούσαν αυτό το τέλειο αψεγάδιαστο τοπίο. Περπατούσε μέχρι που ολοκλήρωσε αυτό που ήθελε , έγραψε με το αίμα του ένα όνομα, ένα όνομα με κόκκινα μεγάλα γράμματα, έπεσε νεκρός, έγινε κρύος και σαν άσπρος σαν το χιόνι, από ψηλά με τα μάτια της ψυχής του έβλεπε για πιο λόγο πέθανε, το χιόνι έλειωσε και το πρωί δεν υπήρχε τίποτα εκεί που είχε γράψει το όνομα του, τίποτα ούτε γράμματα, ούτε χιόνι, ούτε γη, ούτε αέρας , ούτε κενό, δεν υπήρχε τίποτα. Γεννηθήκαν όλα από την αρχή για ένα δευτερόλεπτο και πάλι έσβησαν με μια ριπή του ανέμου, απαγορεύεται να γεννιέσαι, πρέπει να γίνεσαι, πρέπει να γίνεις και να διαλέξεις τον τρόπο που θα πεθάνεις, και αν το πετύχεις έχεις γίνει, αν όχι απλά είχες γεννηθεί .
Παρασκευή 9 Δεκεμβρίου 2011
Εγγραφή σε:
Σχόλια ανάρτησης (Atom)
Στα τέσσερα
Η μέρα ήταν Σάββατο , τα στήθη της μικρά και αυτή επίσης. Τη λέγανε Αθηνά, τίποτα άλλο μη ρωτήσεις. Δυο βδομάδες μετά από αυτό το Σάββα...
-
Τι κοινό μπορεί να έχουν εικοσιπέντε φωτογραφίες, μια τυρόπιτα, ένας καφές, ένας τρυποκάρυδος, ένας ψαράς, ένα άδειο καρότσι σ...
-
Η μέρα ήταν Σάββατο , τα στήθη της μικρά και αυτή επίσης. Τη λέγανε Αθηνά, τίποτα άλλο μη ρωτήσεις. Δυο βδομάδες μετά από αυτό το Σάββα...
-
Η ΣΥΝΆΝΤΗΣΗ Περπατούσα στην πλατεία του μετρό στην Πανόρμου, το περπάτημα μου είχε ξεσηκώσει τα περιστέρια και πετούσαν μπροστά μου, έμοια...
11 σχόλια:
Δεν μου λες τι ήπιες πάλι κανένα κοκτέιλ??
Θέλω και'γω απ'αυτό να μη θυμάμαι ούτε πια είμαι ούτε τι διαβάζω:))
Τώρα αν μου'βαζες μουστάρδα αντί για μαγιονέζα θα μπορούσα να το συνδέσω έτσι δεν βγαίνει νόημα!
Εχεις δίκιο τους Δίδυμους όντως τους απεχθάνομαι!
Καλό ΣΒΚ με φιλιά θαλασσινά!
Αυτό που περιέγραψες μου θυμίζει αδερφούς Κοέν. Αν δεν ασχοληθείς με σενάριο (πρέπει γιατί είσαι τέλειος στο να μεταδίδεις εικόνα) να ασχοληθείς με διεύθυνση φωτογραφίας. Ελπίζω να διαβάζει κάποιος το μπλογκ που μπορεί να αξιοποιήσει το ταλέντο σου, μακάρι να σε ανακαλύψει ο κατάλληλος άνθρωπος. Στα λέω αυτά γιατί έχω κι εγώ το ζώδιο που όλοι απεχθάνονται και γιατί πιστεύω ότι έχεις μεγάλες δυνατότητες
Έχει ειρμό,
ισως όμως δεν θέλουν όλοι να τον ακολουθήσουν
γιατί φοβούνται αλήθειες που κρύβεις στα λόγια σου.
Μην ανησυχείς παράλογος δεν θα γίνεις ποτέ, ακόμη και με αναρτήσεις που ρέουν σαν νερό από μέσα σου,
σαν το αίμα που κυλούσε από τις πληγές εκείνου.
Γράφεις το όνομά σου κι εσύ,
επιλέγεις
και δεν νοιάζεσαι αν θα μείνει
αρκεί που έχεις τη δυνατότητα να το κάνεις!
Φιλιά
Του Δερβίση το πιοτό.
Τι ν΄άναι αυτό τι ν΄άναι αυτό.
με φευγάτο συνειρμό
να σε στέλνει στο κενό.
Ολέ ! Νικοτίνε Ολέ !
zoyzoy
Το ξέρω ότι απεχθάνεσαι τους Δίδυμους, κατά βάθος όμως σου αρέσουν αλλά δεν θές να το παραδεχθείς.
Φιλιά
sewsome
Να σαι καλά για τα ενθαρρυντικά σου λόγια. Νομίζω ότι όλα είναι φάσεις που απλά συμπίπτουν,δλδ αυτό που σου αρέσει τώρα ίσως μετά από μερικούς μηνές να το θεωρείς εντελώς ξενέρωτο, ή και το αντίστροφο.
Φιλιά και καλή τύχη στο νέο σου ξεκίνημα
Sweet truth
Εσύ με ξέρεις από τα πιο παλιά, και φαντάζομαι δεν σου φάνηκε καθόλου περίεργο αυτό το γράψιμο.
Χαίρομαι κάθε φορά που σε βλέπω.
Φιλιά
Minorakias
Που χάθηκες εσύ;
Να ναι ποτό;
Να ναι σκέτο νερό;
Να ναι καπνός στον ουρανό;
Δεν θα το πω.
και αρπάζει τη Σεράαααχ
κι όλες λένε αλλάχ αλλάχ
ε ιγκιουλέ ολσούν
Σ'ευχαριστώ! Σ' ευχαριστώ!
Ξέρεις γιατί τους απεχθάνομαι? γιατί είναι μετά το δικό μου ζώδιο είναι πολύξεροι,διασκεδαστικοί,χαρούμενοι,σεξομανείς και πειραχτήρια έχουν μια μεταβαλλόμενη διάθεση και είναι επιφανειακοί:))
Για διασκεδαστές καλοί είναι:))
Zoyzoy
Αν και δεν ξέρω πολλά από ζώδια μπορώ να καταλάβω ότι είσαι Ταύρος (απ το μετά). Για δυο μέρες το γλίτωσα να είμαι Ταύρος. Το διασκεδαστικοί και χαρούμενοι είναι σχετικό.. Το επιφανειακοί είναι εντελώς άστοχο, νομίζω.
Ναμνάρια
Το να λες "αρπάζει τη Σεράχ" κτλ... και μετά διπλό ευχαριστώ παραπέμπει αλλού, αλλά είμαι διακριτικός άνθρωπος και δεν το επισημαίνω για να μην σε εκθέσω
Φιλιά
Δηλαδή είσαι22/5?
Δώσε μου ώρα και πόλη αν θέλεις να σου βγάλω χάρτη!
Και ρίξε μια ματιά στους Διδύμους
24/05 είμαι όπως λέει και στο μέιλ.
Τώρα να σου πω την αλήθεια δεν ξέρω ακριβώς ώρα. Σίγουρα στην Λάρισα.
Χτες μια κυρία μέσα στο αστικό μου έλεγε να δέσω το κορδόνι μου και εγώ αρνήθηκα. "Έτσι έκανε και ο δικός μου ο μικρός και έφαγε τα μούτρα του".
Αυτή ή κύριά όχι μόνο διαβάζει το μπλογκ, αλλά διαβάζει και τα σχόλιά σου.
Δημοσίευση σχολίου