Τρίτη 8 Φεβρουαρίου 2011

Λευκός Πλανήτης

Βλέπω ένα σύννεφο
Μόνο του στο ουρανό
Σαν  γονατισμένο μοιάζει
Κινείται αργά
Απ  το σύννεφο πέφτουν άνθρωποι
Βρέχει ανθρώπους
Κατεβαίνουν αργά προς την γη
Στροβιλίζονται όμορφα στον αέρα
Προσγειώνονται ομαλά στο έδαφός
Περπατάνε
Φοράνε άσπρα ρούχα
Είναι όλοι τους όμορφοι
Άντρες και γυναίκες
Και άλλοι άνθρωποι πέφτουν από το σύννεφο
Και περπατάνε
Σε λίγο όλη γη από ψηλά φαίνεται ‘άσπρη
Οι άνθρωποι κάνουν ομάδες
Από ψηλά μοιάζουν με σύννεφα
Σύννεφα κάτω στην γη
Μπαίνω σε μια ομάδα τυχαία
Φοράμε όλοι άσπρα
Είμαστε ωραίοι
Οι ομάδες αρχίζουν να ανταλλάσουν λόγια μεταξύ τους
Άσχημα λόγια
Μερικοί αρχίζουν να μαλώνουν
Γεμίζουν τα ρούχα σκόνη
Από ψηλά τα σύννεφα φαίνονται γκρίζα
Λες και θα βρέξει σε λίγο



6 σχόλια:

Ασκαρδαμυκτί είπε...

Δηλαδή, από τότε που οι άνθρωποι έγιναν ομάδας κι άρχισαν να ανταλλάσσουν απόψεις, χάλασε το πράγμαν...

Nicotine είπε...

Κάπως έτσι... αν και ο Ντοστογιέφσκι το είπε καλύτερα στο Όνειρο ενός γελοίου.
Οι άνθρωποι χαλάσαν από τότε που έβαλαν νόμους

ΧΡΙΣΤΟΦΟΡΟΣ είπε...

Η σύλληψη και η εκτέλεση της ιδέας αλλά και τα μηνύματα που εμπεριέχονται είναι η αλήθεια της ζωής μας εδώ, που δίδεται με τρόπο μεγαλειώδη.
Πάντα καταφέρνεις να με εκπλήσσεις.

zoyzoy είπε...

Καλύτερα βουβοί δηλαδή πιο καλά συνεννοούνται έχουν μεγαλύτερη επικοινωνία βουβοί!

Ολους τους πλανήτες έχεις πάρει στο κατόπι:))

Φιλιά θαλασσινά!

Έσπερος είπε...

Η καταιγίδα δεν είναι ποτέ μακρυά, έτσι δεν είναι Aougare; Γι΄αυτό κι εγώ προτιμώ το μαύρο...Ό,τι και να γίνει είναι αληθινό και πάντα μαύρο, ενώ άσπρο χάνεται τόσο εύκολα...τόσο εύθραυστο,εκεί μόνο για να τυφλώνει...

Να έχεις μια όμορφη Νύχτα!

Nicotine είπε...

Ευχαριστώ πολύ Χριστόφορε, έρχομαι για τον Δημήτριο

Ζουζού

Και τους πλανήτες και τα χρώματα
Φιλιά πολλά

Έσπερος

Συμφωνώ ότι το μαύρο είναι πιο ξεκάθαρο, το μαύρο αφήνει κατάλοιπα, ενώ το άσπρο εύκολα χάνεται.

Στα τέσσερα

Η μέρα ήταν Σάββατο , τα στήθη της μικρά και αυτή επίσης.  Τη λέγανε Αθηνά, τίποτα άλλο μη ρωτήσεις.  Δυο βδομάδες  μετά από αυτό το Σάββα...