Οιωνοί

Πέντε σφαίρες στην παλάμη, μια για κάθε τρύπα του κρανίου, και το ποτήρι πεταμένο κάτω σπασμένο, ψάχνω στα γυαλιά οιωνούς, μυρίζει το αλκοόλ πόνο και δίψα για αποαπομόνωση, στο ουράνιο σύμπλεγμα τα αστέρια γράφουν μηνύματα, και πεσμένος και κολλημένος στη λάσπη τα αστέρια μοιάζουν σαν να τα βλέπεις μέσα από τρύπιο ντενεκε, σαν σκουλήκι πεθαμένο στο στόμα ενός κόκορα σφαγμένου και τα αίματα πετάγονται στο χιόνι κι γράφουν λέξεις, πάλι οιωνοί, και το χώμα λιώνει και αφήνει σχήματα, κι άλλοι οιωνοί, και τα μάτια κοιτάζουν μάτια, και ότι και να δουν δεν ξέρουν, μυστήριο τα μάτια που σε κοιτάζουν.