Τρίτη 30 Μαρτίου 2010
Τα κουρασμένα χέρια
Και κάθε λίγο λίγο και λιγάκι κι άλλο χαρτομάντιλο, είχε μόνιμα το χαρτί κουζίνας δίπλα στο κρεβάτι του, πότε με τα δύο τα χέρια πότε με το ένα, την πίεζε και την πίεζε για να αδειάσει αυτό το παχύρρευστο υγρό και να νιώσει ανακούφιση, να ανασάνει λίγο κανονικά ρε αδερφέ... κούραση, πολύ κούραση ρε γαμώτο... και αυτές οι σκέψεις....Κάποια στιγμή σηκώθηκε, να πάει να πλύνει τα χέρια του. Και όπως πάτησε κάτω κόλλησε ένα χαρτομάντιλο χρησιμοποιημένο και όπως πήγαινε στην τουαλέτα κουβαλούσε και το χαρτομάντιλο κολλημένο στην φτέρνα σαν άλλος Αχιλλέας που πληγώθηκε στη φτέρνα και έβαλε επιδέσμους. Και συνέχιζε να τρέχει η μύτη του, και άλλα χαρτομάντιλα... κολοσυνάχι!
Εγγραφή σε:
Σχόλια ανάρτησης (Atom)
Στα τέσσερα
Η μέρα ήταν Σάββατο , τα στήθη της μικρά και αυτή επίσης. Τη λέγανε Αθηνά, τίποτα άλλο μη ρωτήσεις. Δυο βδομάδες μετά από αυτό το Σάββα...
-
Τι κοινό μπορεί να έχουν εικοσιπέντε φωτογραφίες, μια τυρόπιτα, ένας καφές, ένας τρυποκάρυδος, ένας ψαράς, ένα άδειο καρότσι σ...
-
Η μέρα ήταν Σάββατο , τα στήθη της μικρά και αυτή επίσης. Τη λέγανε Αθηνά, τίποτα άλλο μη ρωτήσεις. Δυο βδομάδες μετά από αυτό το Σάββα...
-
Η ΣΥΝΆΝΤΗΣΗ Περπατούσα στην πλατεία του μετρό στην Πανόρμου, το περπάτημα μου είχε ξεσηκώσει τα περιστέρια και πετούσαν μπροστά μου, έμοια...
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου