Κυνηγοί Και Αγρότες

Οι άνθρωποι μπορούν να χωριστούν σε δύο κατηγορίες, σε αγρότες και σε κυνηγούς.

Οι κυνηγοί καταρχήν (που προτιμώνται και από τις γυναίκες) βγαίνουν για κυνήγι, παραφυλάνε σε ένα μέρος και ότι περάσει, ‘’το παίρνουν’’ συνήθως χωρίς προσπάθεια . Αν ένα θήραμα είναι έξυπνο, μπορεί και να ξεφύγει από τον κυνηγό, αυτός όμως δεν στεναχωρηθεί και πολύ, θα κοιτάξει αμέσως για το επόμενο θήραμα. Όπως κάνουν και τα λιοντάρια στην ζούγκλα, μπορεί να κυνηγούν μια αντιλόπη, και αν δούν ότι αυτή είναι πολύ γρήγορη για τα μέτρα τους, την αφήνουν και πάνε σε άλλη αντιλόπη, πιο αδύνατη και πιο μικρή. Όταν οι κυνηγοί πετύχουν το θήραμα , ‘’το πάρουν ‘’όπως λένε στην γλώσσα τους , το καταναλώνουν, το εξαφανίζουν μέσα στα στομάχια τους και μετά διηγούνται την διαδικασία του κυνηγιού με πολύ σάλτσα, υπερβάλουν ως προς την ευκολία επίτευξης του στόχου, υπερβάλουν στο πόσο μεγάλο και νόστιμο ήταν το θήραμα και δεν δέχονται καμία αμφισβήτηση στο ότι είναι οι καλύτεροι (ο καθένας για τον εαυτό του πάντα).

Οι αγρότες φροντίζουν την γη τους κάθε μέρα, φροντίζουν το κάθε φυτό με αγάπη και αφοσίωση. Είναι σαν να χτίζουν κάθε μέρα, το ένα τούβλο πάνω στο άλλο, η μια προσπάθεια πάνω στην άλλη, δεν μπορούν να διακόψουν την φροντίδα για λίγο και να επιστρέψουν όποτε αυτοί θέλουν. Δένονται με την γη τους και χαίρονται να την βλέπουν να εξελίσσεται και να βελτιώνεται. Ευχαριστούν τον θεό για τις ευνοϊκές συνθήκες όποτε τις τους προσφέρει και μάχονται στωικά να αντιμετωπίσουν τις αντίξοες όποτε αυτές προκύπτουν . Ο κήπος είναι πάντα παρών, δεν μπορούν να πουν ψέματα για μια δήθεν τελειότητα, η εικόνα πάντα θα είναι εκεί να επιβεβαιώνει ή να διαψεύδει. Οι αγρότες δεν μιλάνε για τα επιτεύγματα τους, απλά αφήνουν τους άλλους να τα δούνε, είναι περήφανοι βέβαια όταν όλα πάνε καλά και έχουν ένα καλό κήπο, αλλά πρώτα από όλα ευχαριστούνε τον θεό, λένε ότι είχαν καλό σπόρο και ότι το χωράφι είναι γόνιμο.

Το ερώτημα είναι ποιος είναι πιο ευτυχισμένος… Οι κυνηγοί δεν έχουν τίποτα να χάσουν, αν όχι αυτό, το επόμενο, ε και τι έγινε; Οι αγρότες πρέπει να πετύχουν όμως πάση θυσία, και στην όποια καταστροφή πρέπει να την βγάλουν με τις λιγότερο δυνατόν απώλειες. Ο κυνηγός μπορεί να είναι περήφανος με τα όσα κάνει τους άλλους να πιστέψουν ότι πέτυχε, ποτέ δεν νοιάζει η αλήθεια. Η αλήθεια είναι σχετική. Ο αγρότης μπορεί να είναι περήφανος μόνο με αυτά που πέτυχε, τα λόγια δεν έχουν σημασία. Ο κυνηγός επιλέγει τον χώρο του και δεν δένεται μ αυτόν, τον αγρότη τον χρεώνει η μοίρα ένα χώρο και δένεται μ αυτόν. Όπως και να χει όμως ο καλύτερος κυνηγός δεν θα φάει το καλύτερο γεύμα, ενώ καλύτερος αγρότης θα πάρει την καλύτερη δυνατόν παραγωγή.