Grotesque

Κόψανε τα  δέντρα, λίγα σημεία στη πόλη μας έχουν μείνει με μεγάλα πράσινα ζωηρά δέντρα, τα δέντρα αυτά συναντούσαν το ένα το άλλο ψηλά και τα κλαδιά τους  μπερδευόταν και ενωνόταν . Σαν αιώνιοι εραστές που έχουν μπλέξει τα χέρια τους και χορεύουν σε κάθε φύσημα του ανέμου. Σήμερα όμως είναι κομμένα, όλη πρασινάδα των δέντρων έχει εξαφανιστεί, αυτό που κάποτε ήταν ένα πράσινο τούνελ τώρα είναι ένα θλιβερό τοπίο. Από τα δέντρα έχουν μείνει μόνο οι κορμοί και τα πολύ μεγάλα κλαδιά.  Οι κορμοί είναι θλιβερά άσπροι και γυμνοί. Σαν σπασμένοι σταυροί σε παρατημένο νεκροταφείο, σαν κουρασμένοι γέροι στρατιώτες στημένοι στη σειρά χρόνια τώρα ακίνητοι έχουν ασπρίσει από την τεφρά που κολλάει πάνω τους. Η τέφρα της χαμένης νιότης τους. Θλιβεροί γυμνοί κορμοί,  λες και τους καθάρισαν με ξυράφι, στέκουν κοκκαλιάρηδες ζητιάνοι και εμείς περνάμε ανάμεσά τους χωρίς ελεημοσύνη. Ένα γκροτέσκο τοπίο.

  Ένα αυτοκίνητο περνάει ανάμεσα από αυτά τα δέντρα, ο οδηγός του ένας νεαρός εικοσιδύο χρονών αν και έχει πολλά στο κεφάλι του θλίβεται από την εικόνα του τοπίου. Πρέπει να πάει στο σπίτι μιας κοπέλας να την παρακαλέσει να άρει την δέσμευση που του έχει επιβάλει. Μια δέσμευση προκειμένου να εξιλεωθεί για το κακό που της έκανε πριν από τρία χρόνια. Στο μυαλό του γυρνούσαν τα σκηνικά εκείνης της περιόδου.  Την κοπέλα αυτή την ήξερε από μικρός,  κάποτε έμενε σε εκείνη την γειτονιά. Μια μέρα χωρίς να το θέλει την χτύπησε με το αυτοκίνητο και την άφησε ανάπηρη.   Ήταν ότι χειρότερο του συνέβη ποτέ, την συμπαθούσε αυτήν την κοπέλα, δεν ήταν όμορφη ούτε έξυπνη αλλά του μιλούσε πάντα όμορφα και γλυκά. Είχε την υποψία ότι τον γούσταρε κιόλας αν και τέσσερα χρόνια μεγαλύτερή του. Δεν του την είχε πέσει ποτέ, είχε ανασφάλειες για την εμφάνιση της και όχι άδικα. Όταν έγινε το ατύχημα αυτός ήταν δεκαοχτώ και αυτήν είκοσι δύο, όσο είναι αυτός τώρα.  Πήγαινε στο νοσοκομείο και της ζητούσε κάθε μέρα συγνώμη, αυτή όμως έπαψε να είναι γλυκιά μαζί του και τον έδιωχνε. Κάθε μέρα αισθανόταν όλο και πιο άσχημα , ήξερε ότι δεν το ήθελε αλλά δεν μπορούσε με τίποτα να δεχτεί ότι έχει κάνει τόσο μεγάλο κακό σε κάποιον άλλο άνθρωπο. Όσο και αν τον έδιωχνε αυτός  πήγαινε κάθε μέρα, μια μέρα την ρώτησε πως μπορεί να είναι το τόσο σκληρή μαζί του, δεν το περίμενε απ αυτήν,  παραδέχτηκε ότι νόμιζε ή ότι θεωρούσε ότι αυτήν ήταν τσιμπημένη μαζί του. Η κοπέλα μόλις άκουσε αυτό,  σκέφτηκε λίγο, κοιτούσε το ταβάνι, και χωρίς να τον κοιτάξει, είπε : ναι ήμουν. Ο νεαρός περίμενε μια οποιαδήποτε άλλη φράση της αλλά η κοπέλα δεν μίλησε καθόλου. «Ζήτα μου οτιδήποτε…. Οτιδήποτε…..» την ικέτευσε,  μετά από λίγο η κοπέλα μίλησε

-Οτιδήποτε;

-Ότι θες, ζήτα μου κάτι, κάτι να κάνω για σένα να εξιλεωθώ

-Μπορεί να σου ζητήσω και να πεθάνεις

-Δεν θα μου ζητήσεις αυτό, το  ξέρω, δεν είσαι τόσο κακός άνθρωπος

-Κι αν στο ζητήσω

-Δεν θα το ζητήσεις ούτε να σκοτώσω θα μου ζητήσεις… πες μου, τι θες να κάνω για σένα

-Και που ξέρω ότι θα το κάνεις ότι σου πω;

-Θα το κάνω, στο ορκίζομαι, θα το κάνω , δεν μπορώ να ζω άλλο έτσι

-Ωραία λοιπόν,  θα σου πω τι θέλω, αλλά δεν είναι μόνο ένα πράγμα, καταρχήν το ότι δεν θέλω να σε ξαναδώ το καταλαβαίνεις δεν χρειάζεται να σου το ζητήσω

-Το καταλαβαίνω

-Δεν ψάξεις  και δε θα ρωτήσεις ποτέ τίποτα για μένα από δω και πέρα

-Μα… δεν είναι σωστό , θέλω να μαθαίνω νέα σου

-Είπα! Τίποτα! Ορκίσου ή αλλιώς φύγε!

-Εντάξει, τίποτα… θα αλλάξω και γειτονιά…. Αυτό ήταν; Να φύγω;

-Δεν κατάλαβες καλά… τώρα θα σου ζητήσω τι θέλω από σένα

-Είμαι ακόμα εδώ σ ακούω

-Έχεις κοπέλα έτσι δεν είναι

-Ναι, έτσι είναι… τι ;θες να την χωρίσω;

-Όχι αυτό θα ήταν σκληρό

-Τι θες; Πες μου;

-Κάνετε έρωτα;

-Ε, ναι… σαν νέοι που είμαστε…. αν και μετά…. το ατύχημα δεν είμαι και τόσο καλά… καταλαβαίνεις ….

-Καλύτερα από σένα πίστεψε με…. Λοιπόν αν θες να σε συγχωρήσω και νιώσω λιγότερο αδικημένη από την μοίρα θα μου κάνεις μια μικρή χάρη

-Στο ορκίζομαι ότι πεις ….

-Έχει σχέση με έρωτα

-Το περίμενα ότι θα μου πεις αυτό, αλλά καμιά φόρα δεν εξαρτάται μόνο από τον παραμερισμό των …. ενδοιασμών……  ξέρεις….. πώς να στο πω……. σε συμπαθώ….. πάρα πολύ….. αλλά……….. μαζί σου δεν νομίζω ότι μπορώ να λειτουργήσω σαν άντρας…. καταλαβαίνεις….. ότι άλλο θες πες μου, να έρχομαι κάθε μέρα, χρήματα, ερωτισμό, γυμνό, χάδια, φιλιά…. ότι θες, ακόμα και να προσπαθήσω για έρωτα καλή μου θα σε πληγώσω και θα σε στεναχωρήσω περισσότερο

-Δεν σου ζήτησε κανείς να κάνεις έρωτα μαζί μου

-Τότε τι;

-Να μην ξανακάνεις ποτέ έρωτα

-Τι;!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!

-Αυτό που άκουσες! Ορκίστηκες μην το ξεχνάς

-Μα αυτό…

-Φύγε! Και μην ξεχνάς για ότι έχεις ορκιστεί

-Μα

-Φύγε σου λέω!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!

Και έφυγε, και χώρισε με την κοπέλα του, χάθηκε με τους φίλους, σιχάθηκε τον εαυτό του. Ναι μετά από αυτό μίσησε τον εαυτό του περισσότερο από κάθε τι άλλο, ευχόταν να ήταν κακός, κωλοχαρακτήρας και σταρχιδιστής, να μπορούσε να τους πατάει όλους στο κεφάλι ακόμα και την ώρα που πονάνε. Αυτοί πάνε μπροστά, ζήλευε τους κακούς, ήθελε να γίνει ανήθικος, εγκληματίας , ήθελε να μπορούσε να μην κρατάει τις υποσχέσεις του  και  να μην νοιάζεται για τον πόνο των άλλων. Έχουν περάσει πόσα χρόνια από τότε και όλα μοιάζουν μάταια,  όλα μέχρι την μέρα που γνώρισε μια κοπέλα. Ο έρωτάς ήταν κεραυνοβόλος. Ο  έρωτας τα νικάει όλα, πλέον στα αρχίδια του και οι όρκοι στα αρχίδια του και οι τύψεις, αρκετά είχε βασανιστεί, στο κάτω κάτω δεν το ήθελε.  Στην καινούρια κοπέλα δεν είχε πει ακόμα τίποτα για τον όρκο του, ούτε και θα της έλεγε ποτέ. Δεν ήθελε όμως  έτσι απλά να  πατήσει τον όρκο του, προτιμούσε πρώτα να  ζητήσει από εκείνη που του επέβαλε τον αποδεσμεύσει . Θα προχωρούσε έτσι κι αλλιώς, τώρα είχε έναν καλό λόγο να το κάνει. Όσο αποφασισμένος και αν ήταν , όταν μπήκε στο αυτοκίνητο και ξεκίνησε για την παλιά του γειτονιά, μια θλίψη άρχισε να τον βαραίνει, θυμήθηκε πόσο δύσκολα χρόνια πέρασε αφότου έφυγε από εκεί, σκέφτηκε πόσο δύσκολα χρόνια θα πέρασε και η κοπέλα που χτύπησε, ωραία είναι να λες ότι είσαι αποφασισμένος για κάτι αλλά όταν έρχεται η ώρα να το αντιμετωπίσεις κατάφατσα το αρχίζεις και κολλάς λίγο, ένα μυρμήγκιασμα κάτω από την γλώσσα και ένα σφίξιμο στο λαιμό. Σκεφτόταν διάφορα σενάρια, πως θα της μιλούσε , τι θα έλεγε, θα την λυπόταν; Θα ήταν επιθετικός ; θα ήταν αυτή επιθετική μαζί του; Όλα παίζαν και όλα τα επεξεργαζόταν.  

Έφτασε έξω από το σπίτι της, πάρκαρε λίγο παρακάτω,  δεν ήταν σίγουρος ότι έμενε ακόμα εκεί η κοπέλα , όσο πλησίαζε προς την πόρτα της η καρδιά του χτυπούσε όλο και πιο δυνατά. Όταν έφτασε επιτέλους έξω από την πολυκατοικία κοίταξε τα κουδούνια και ειδε το όνομα της εκεί.  Έβαλε το χέρι του πάνω στο κουδούνι που έγραφε το όνομά της πήρε δυο ανάσες να ηρεμήσει και το πάτησε. Μετά από λίγο μια νυσταγμένη φωνή απάντησε «Ναι , ποιος είναι» «Κάποιος που σου έκανε κακό πριν από καιρό»  δεν το είχε σχεδιάσει να μιλήσει έτσι αλλά η νυσταγμένη φωνή τον ανάγκασε να βγάλει μια παθητικότητα, προς έκπληξή του η κουβέντα δεν συνεχίστηκε στο θυροτηλέφωνο, ένας ηλεκτρικός ήχος ακούστηκε που σχεδόν τον τρόμαξε και άνοιξε την πόρτα και μπήκε μέσα . Το ασανσέρ φτάνει στο τρίτο, βγαίνει, στο βάθος του διαδρόμου μια πόρτα μισάνοιχτή , πλησιάζει και όλη του η αποφασιστικότητα έχει πάει περίπατο, φτάνει στην πόρτα και την σπρώχνει διστακτικά. Οι πρώτες εικόνες που πήρε ήταν από ένα φυσιολογικό διαμέρισμα . Όταν άνοιξε τελείως την πόρτα είδε την κοπέλα να κάθεται σε ένα αναπηρικό καροτσάκι και να καπνίζει, δεν τον κοίταξε αμέσως, άφησε το τσιγάρο της στο τασάκι , έβαλε τα χέρια της στις ρόδες έκανε λίγο πίσω, μετά έστριψε την μια ρόδα και γύρισε προς το μέρος του. Για λίγο κοιταχτήκανε,  ήταν πιο όμορφη απ ότι περίμενε και η όψη της φυσιολογική, όχι πολύ όμορφη αλλά δεν ήταν άσχημη. Η ηρεμία με την οποία τον κοιτούσε τον αποσυντόνισε. Πρώτη την σιωπή έσπασε η κοπέλα

-Καλώς τον…. Πέρνα μέσα

-Ευχαριστώ, πως είσαι;

-Εσύ πως με βλέπεις;

-Αν σου πω μια χαρά θα σου φανεί περίεργο;

-Περίεργο μου φαίνεται που συζητάμε…. Δεν περίμενα μετά από τόσο καιρό ότι θα μιλάμε …. πως να το πω…. άνετα;

-Καλά το είπες, και εγώ είχα μια αγωνιά για το πώς θα σε αντικρίσω και για το πώς θα μου μιλήσεις , νομίζω ότι τα πράγματα έτσι γίνονται πιο εύκολα

-Ποιο εύκολα για πιο πράγμα;

-Γι αυτό που θα σου ζητήσω

-Να φανταστώ ότι θες να σε αποδεσμεύσω από τον όρκο που έδωσες

-Ακριβώς, δεν είναι και δύσκολο να το μαντέψει κανείς…

-Δεν περίμενα κάτι άλλο από σένα…. ήδη με το που είσαι εδώ παραβίασες το ένα κομμάτι του όρκου

-Δεν γίνεται αλλιώς, κατάλαβε το, δεν είναι δίκαιο αυτό που συμβαίνει, όλοι έχουν δικαίωμα για μια δεύτερη ευκαιρία

-Και η δικιά μου δεύτερη ευκαιρία ποια είναι;

-Το ξέρω είναι άδικο αυτό που σου συνέβη, αλλά με το να καταστραφεί και μια δεύτερη ζωή αυτό δεν βελτιώνει τα πράγματα

-Ποια είναι η δικιά μου δεύτερη ευκαιρία;!!!!!!!!!

-Δεν ξέρω, εγώ κράτησα τον όρκο μου όλα αυτά τα χρόνια και βασανίστηκα,  εσύ δεν ξέρω, ίσως να έζησες και κάποιον έρωτα που εγώ δεν έζησα, ίσως ζήσεις αύριο, κάποια στιγμή θα σου συμβεί!

-Ποιος νομίζεις ότι θα ερωτευόταν μια κοπέλα στην κατάσταση μου, αν

-Κάνεις λάθος, ξέρω

-Σκάσε! Σκάσε! Δεν μ έχει αγγίξει άντρας ακόμα….  πως σου φαίνεται αυτό;

-Δεν ξέρω, δεν ξέρω, αλλά δεν υπάρχει λόγος να χάνεις τις ελπίδες σου, όλοι μας στη ζωή ζούμε πράγματα ετεροχρονισμένα

-Μαλακίες!  Λοιπόν…. Τώρα που το σκέφτομαι, βρήκες τα μούτρα και ήρθες να ζητήσεις κάτι από μένα, ε λοιπόν, μπορώ να στο δώσω, αρκεί να μου δώσεις και σύ κάτι που θέλω

-Αυτή τη φορά είμαι σίγουρος ότι είναι σεξ

-Δεν ήταν και δύσκολο να το μαντέψει κανείς…. αλλά όχι μόνο σεξ , θέλω να με κάνει να πιστέψω ότι πραγματικά με γουστάρεις, θέλω να νιώσω πως είναι να σε θέλει κάποιος πολύ

-Δεν γίνεται αυτό που ζητάς, είμαι ερωτευμένος με μια κοπέλα και δεν έχω σκοπό να την κερατώσω πριν καν αρχίσει η ερωτική μας  ζωή

-Και πως θα γίνει αυτό αν δεν σου δώσω εγώ την άδεια

-Δεν κατάλαβες καλά είμαι αποφασισμένος να προχωρήσω και χωρίς την άδεια σου, απλά θα αισθάνομαι καλύτερα αν μου την δώσεις, και θα σε συγχωρήσω για το κακό που μου έκανες

-Εσύ να συγχωρήσεις  εμένα; Πως τολμάς

-Φεύγω

-Που θα πας! Έτσι κάνεις μια ζωη φεύγεις! Για  μια και μοναδική γαμημένη φορά στη ζωή σου κάτσε να λύσεις ένα πρόβλημα χωρίς να γυρίσεις την πλάτη, χωρίς να παρακαλέσεις !

-Τι πρόβλημα να λύσω; Μου ζητάς να διαλέξω αν θα πατήσω τον όρκο μου ή να κερατώσω την κοπέλα μου, προτιμώ  να πατήσω τον όρκο μου!

-Οι τύψεις όμως δεν θα φύγουν ποτέ, μια ζωή θα σε βασανίζουν, τελικά μόνο για κακό έχεις γεννηθεί, κάνεις κακό στους άλλους, κακό στον εαυτό σου, και τώρα που εχεις ευκαιρία να τα διορθώσεις όλα ξεκινάς τις ηθικολογίες; Να πας να γαμηθείς παλιομαλάκα!

-Εγώ θα πάω να γαμηθώ, εσύ θα μείνεις μόνη κολλημένη στη θλιβερή ζωή σου , και είναι θλιβερή γιατί δεν αγαπάς κανέναν, και γι αυτό δεν μπορείς να συγχωρήσεις  κανέναν

-Δηλαδή εσύ αγαπάς; θα μπορούσες να συγχωρήσεις ακόμα και το μεγαλύτερο κακό;

-Φυσικά μετά από αυτά που πέρασα και αυτό που ζω τώρα, το μόνο που μπορώ να καταλάβω είναι ότι πρέπει να κοιτάς μπροστά, πάντα υπάρχει κάτι στην επόμενη στροφή του δρόμου

-Λόγια…

-Δεν είναι λόγια,  δεν μπορείς να καταλάβεις πως νιώθω, δεν ξέρεις πόσο όμορφη είναι η κοπέλα μου

-Ξέρω…

-Τι ξέρεις;

-Πόσο όμορφη είναι η κοπέλα σου, εγώ την έστειλα

-Τι!;

-Τι νόμιζες ρε μαλακά; Μες στο χάλι που ήσουν ποια θα μπορουσε να σε ερωτευτεί; Και εγώ βαρέθηκα να περιμένω. Τι καλύτερο λοιπόν απ το να σε κάνω να θελήσεις να κάνεις έρωτα, μόνο έτσι θα ερχόσουν σε μένα

-Λες ψέματα, δεν σε πιστεύω! Μαλακισμένο! Θα μπορούσα να σε λυπηθώ, αλλά δεν σου αξίζει ούτε αυτό, μαλακισμένο, ψεύτρα

-Για γύρνα την φωτογραφία που έχω πάνω στο τραπέζι, μην ντρέπεσαι, γύρνα να δεις εμένα με την κοπέλα σου όπως την λες αγκαλιά, και μετά μου λες ότι είναι ψέμα

-(γυρνάει την φωτογραφία, κατεβάζει το βλέμμα και με πολύ σιγανή φωνή) Γιατί;

-Τι γιατί; Βαρέθηκα να σε περιμένω, ήσουν η μόνη μου ελπίδα, και μην ξεχνάς ότι στο νοσοκομείο κάποτε με πρόσβαλες

-Δεν σε πρόσβαλα…

-Θα μπορούσαν να είχαν τελειώσει όλα εκεί , αν δεν έλεγες την μαλακιά δεν μπορώ να λειτουργήσω σαν άντρας μαζί σου

- Και πάλι γιατί;  Γιατί έτσι;

-Τι γιατί; Όλο γιατί και γιατί ρωτάς; Που πήγαν οι θεωρίες σου κοίτα μπροστά και στην επόμενη στροφή του δρόμου, εσύ μπορείς να συγχωρήσεις τώρα και να πάς μπροστά; Μαλάκα;

-Να πας να γαμηθείς μαλακισμένο! Μου γάμησες μια φορά την ζωή!  Νομίζεις ότι θα την γλιτώσεις και δεύτερη φόρα;

Το μάτι του γυάλισε και πήγε προς τα πάνω της απειλητικά,  αυτή ανάμεσα από τα πόδια της έβγαλε ένα όπλο με σιγαστήρα  και τον σημάδεψε αμέσως

-Σε περίμενα μην το ξεχνάς, τι νόμιζες ότι δεν είχα προετοιμαστεί για όλα;

-Νομίζεις ότι θα σε φοβηθώ; Νομίζεις ότι με νοιάζει αν θα πεθάνω

-Ψόφα τότε πούστη!

Δύο υπόκωφοι πυροβολισμοί, ένας στο πόδι και ό άλλος λίγο πιο πάνω από το στήθος, ο νέος έπεσε στο έδαφος και σφάδαζε από τον πόνο , αυτή που τον πυροβόλησε σηκώθηκε από  το καρότσι περπάτησε αργά προς το μέρος του τον σημάδεψε στο κεφάλι  «μα πως;…..» είπε με πολύ σιγανή τρεμάμενη φωνή , «λοιπόν μια που δεν έχεις να πας πουθενά… κάτσε να σου πω μια ιστορία» είπε η κοπέλα και του έβαλε μια κάλτσα στο στόμα μα μην μουγκρίζει. Η κοπέλα άναψε ένα τσιγάρο, τράβηξε μια καρέκλα και έκατσε απέναντι από τον νέο που ήταν πεσμένος και ψυχορραγούσε στο πάτωμα. Στο ένα χέρι κρατούσε το όπλο και το είχε χαλαρό ανάμεσα στο πόδια της και στο άλλο το τσιγάρο. Οι κινήσεις της ήταν πολύ φυσιολογικές , τράβηξε μια τζούρα και άρχισε την ιστορία της

-Πριν από τέσσερα χρόνια σε γούσταρα πολύ, σε είχα ερωτευτεί, δεν περίμενα να γίνει κάτι μεταξύ μας  αλλά μου άρεσε που ήσουν ευγενικός και καλός, το είχα πιστέψει ότι ήσουν έτσι, ήσουν η μοναδική διέξοδος στην καθημερινότητα μου, μου αρκούσε να σε σκέφτομαι, αλλά μετά εσύ μαλάκα πήγες και έκανες πλάκα με τους φίλους σου για μένα, το μπάζο με γουστάρει και ούτε για ένα πούτσο δεν είναι και τέτοια, δεν μπορείς να καταλάβεις πόσο άσχημα ένιωσα όταν το έμαθα, όλα τότε στην ζωή μου πήγαιναν σκατά και εσύ μαλάκα ήσουν η μόνη διέξοδος του μυαλού μου, δεν μπορούσα να δεχτώ και αυτό, τότε ήταν που πήρα την απόφαση να αυτοκτονήσω και ήθελα να είσαι εσύ αυτός που θα με σκοτώσει, σκέφτηκα δεν υπάρχει μεγαλύτερη τιμή από το να σε σκοτώσει αυτός που αγαπάς,  γι αυτό έπεσα στο αυτοκίνητο σου, και εσύ μαλάκα δεν μπορούσες να τρέχεις λίγο παραπάνω; Θα είχες γλιτώσει πολλά τώρα. Δυστυχώς ή ευτυχώς, δεν με σκότωσες, ούτε ανάπηρη μ άφησες, ψέματα σου είπα στο νοσοκομείο ότι θα έμενα ανάπηρη για πάντα, ήθελα να τραβήξω την προσοχή σου, και είδες τα κατάφερα, κάθε μέρα ερχόσουν και με παρακαλούσες, και εγώ κάθε μέρα κατάστρωνα σχέδια να σε εκδικηθώ, ένιωθα την κυριαρχία μου πάνω σου κάθε φορά που με παρακαλούσες , ξαφνικά απόκτησα μια δύναμη που πριν δεν είχα, όπως καταλαβαίνεις δεν ήθελα να την χάσω, ο λόγος που σου ζήτησα να μην μάθεις ποτέ τίποτα για μένα ήταν για να μην μάθεις ποτέ ότι είμαι καλά, ήθελα να σε τρώνε οι τύψεις, σε παρακολουθούσα και έβλεπα πόσο πιστός ήσουν στο όρκο σου, και τότε έγινε αυτό που μας οδήγησε μέχρι εδώ, σε μίσησα που ήσουν καλός! Ναι μαλάκα, γι αυτό σε μίσησα που ήσουν τόσο μα τόσο καλός και πιστός! Στην αρχή σε μίσησα μου ήσουν κακός μαζί μου και με κορόιδεψες και μετά σε μίσησα επειδή ήσουν καλός, μίσησα και τον εαυτό μου που κατέστρεφα κάτι καλό,  αλλά δεν μπορούσα να κάνω τίποτα για αυτό, και παρακαλούσα να κάνεις κάτι κακό για να σε κατηγορήσω και να δικαιολογήσω τον εαυτό μου που σε μισεί και που σε καταστρέφει, κάθε φορά σκαφτόμουν και καινούριο κόλπο, αν είχες κάνει αυτό εγώ θα είχα κάνει κάτι άλλο , αν είχες πει αυτό εγω θα σου ζητούσα κάτι άλλο, όλη την μέρα και όλες τις μέρες αυτό σκεφτόμουν, αλλά εσύ εκεί…. Το έπαιζες καλός και πιστός στον όρκο σου, σε βαρέθηκα, ναι γι αυτό σε σκοτώνω επειδή σε βαρέθηκα να είσαι τόσο καλός, και τόσο εύκολος, πόσο εύκολα σε έριξε η φίλη μου; Που δεν είναι φίλη μόνο είναι και ό άνθρωπος της ζωής μου, καταλαβαίνεις….  και ποιος είσαι εσύ που θα μου πεις δεν αγαπάω κανέναν; Εσύ αγαπάς κανέναν μαλάκα που κάνεις πάντα το σωστό και σε νοιάζει για τους άλλους; Τίποτα δεν αγαπάς, το μόνο που σε νοιάζει είναι το σωστό, και κοίτα να δείς σε λίγο θα πεθάνεις και αυτό δεν είναι καθόλου σωστό, πλάκα δεν έχει;  Αν πατήσω πάνω στην πληγή σου θα πονέσεις; (πατάει πάνω στον πυροβολημένο ώμο του) . Πονάς περισσότερο ε; Δεν σε χάλασε; Κοίτα με στα μάτια την ώρα που θα πεθαίνεις

Ο νέος δεν την κοίταξε, κοίταξε έξω στο τζάμι την βροχή που έπεφτε, έπαιρνε γρήγορες αγχωμένες  ανάσες , η κοπέλα σηκώθηκε από την καρέκλα έκανε τον γύρω του τραυματισμένου και στάθηκε μπροστά στο παράθυρο που κοιτούσε ο νέος, σήκωσε ψυχρά το όπλο της και τον πυροβόλησε στο κεφάλι ανάμεσα στο μάτια.

Το αίμα που έτρεξε από το κεφάλι ανακατεύτηκε με τα δάκρυα που είχαν τρέξει όση ώρα άκουγε τον μονόλογο της άλλης, ησυχία μέσα στο δωμάτιο πλέον, έξω η ήχος της βροχής έμοιαζε μονότονος και επαναλαμβανόμενος, ένας καλός ήχος .