The end of the world

Τρία πράσινα σάλιγκάρια κυνηγούσαν έναν κουτσό λαχειοπώλη, ένας πιγκουίνος που τους είδε φώναξε:
-Τρέξε forest, τρέξε!
-Δεν με λεν forest! Ορεστ΄ με λεν! απαντά ο λαχειοπώλης.
Και εκείνη τη στιγμή τον πιάσαν τα σαλιγκάρια και καθώς αυτός ούρλιαζε του γαργαλούσαν τις πατούσες. Ήρθε και μια κατσίκα χοροπηδώντας ανέμελα και ακολουθούσε ένα καλαμάρι. Όλα έδειχναν οτι θα είναι μια υπέροχη ηλιόλουστη μέρα, άλλα ξαφνικά κάποιος έδωσε μια κλοτσιά στον ήλιο και σκοτείνιασε απότομα. Μέσα στο σκοτάδι η κατσίκα μεταμορφώθηκα σε Αλβανό νιτζα και έπιασε το καλαμάρι και το έκανε ψητό. Μια υπερκόσμια φωνή ακούστηκε: Ποιος βίασε την κατσαρίδα χτες τα μεσάνυχτα;! Μόλις το άκουσε αυυτό ο πιγκουίνος αρχισε να τρέχει στο σκοταδι, μάλλον αυτός το χε κάνει. Για καλή του τύχη σταματάει ένα ταξί.
-Που πάμε; ρωτάει ο ταρίφας.
-Οπουδήποτε αρκεί να βγώ από αυτό το blog!
Κάποια στιγμή ο πιγκουίνος παρατήρησε οτι ταρίφας οδηγούσε με δυσκολία γιατί με το δεξί του χέρι κρατούσε την άκρη του αριστερού του μανικιού.
-Γιατί κρατάς ετσι το μανίκι σου; τον ρώτησε.
-Γιατί αν το αφήσω θα τρέξουν απο μέσα δισεκατομμύρια μυρμήγκια και θα κατακτήσουν τον κόσμο!
Ο πιγκουίνος γελούσε κρυφά, αλλά ούτε αυτός, ούτε ο ταρίφας έβλεπαν έναν Αλβανό νίτζα να τρώει κάτι, μόλις το είδε ο ταρίφας, την τελευταία στιγμή έκανε μια κίνηση να τον αποφύγει, μα στο αμέσως επόμενο δευτερόλεπτο βρισκόταν καρφωμένοι σε μια κολόνα. Καθώς πέθαινε ο ταρίφας άφησε αργά το μανίκι και δισεκατομμύρια βγήκαν απο το μανίκι του και κατάκτησαν τον κόσμο!