Πάλι Η Σ.

Το παρακάτω κείμενο είναι αυτοτελή, αλλά είναι και συνέχεια ενός από τα πρώτα post αυτού του blog του Passion in Athens ( http://aougaros.blogspot.com/2010/02/blog-post_19.html )

Δυο μέρες μετά είμαστε με την Σ. στο κρεβάτι, έχει ένα καρούμπαλο στο κεφάλι, αλλά προφανώς με έχει συγχωρέσει. Προσπαθώ να κοιμηθώ, αλλά δεν γίνεται, έχει πολύ φασαρία από τον δρόμο.
-Βάλε ωτοασπίδες, μου λέει
-Δεν ξέρω, τι είναι αυτό;
-Είναι κάτι μακρόστενα μαλακά πράγματα που τα βάζεις στα αυτιά.
-Και δεν θα ακούω τίποτα;
-Τίποτα, θα κοιμηθείς σαν πουλάκι… Πίσω από τον καθρέφτη είναι πήγαινε πάρτα…
-Καλά θα προσπαθήσω να κοιμηθώ έτσι, και αν δεν μπορώ, θα τις βάλω μετά
Και κοιμηθήκαμε, η Σ. τον πήρε αμέσως, εγώ δυσκολευόμουν, μέχρι που αποφάσισα να βάλω αυτές τις πως τις λένε … ωτοασπίδες. Πήγα στο μέρος που μου είπε βρήκα αυτά τα μακρόστενα μαλακά πράγματα τα έβαλα στα αυτιά και τον πήρα επίσης. Δεν μπορώ να πω ότι είχε και μεγάλη διαφορά η φασαρία αλλά το θέμα είναι ότι κοιμήθηκα . Το πρωί ξύπνησε πρώτη η Σ. και γω ξύπνησα αμέσως μετά γιατί την άκουσα να γελάει .
-Κοιμήθηκες καλά ; μου είπε μόλις την κοίταξα
-Μια χαρά αλλά αυτά τα πράγματα δεν κάναν και πολύ δουλεία…
-Προφανώς δεν κάναν γιατί αυτά δεν είναι ωτοασπίδες, μου είπε προσπαθώντας να κρύψει κάποιο γέλιο
-Και τι είναι;
-Αυτά είναι ταμπόν!
-Ποια μπον; Της λέω ενώ αυτή έχει λυθεί στα γέλια
-Αστο αγόρι μου, θα δούμε τι θα κάνουμε με την περίπτωσή σου, και τραβάει τα κορδονάκια και βγάζει τα μπον από τα αυτιά μου


Το ίδιο βράδυ έχουμε κανονίσει με μια παρέα να πάμε σε σκυλάδικο, καποιος κύριος ονόματι Κιάμος ήταν ο αρχισκύλος. Η Σ. ετοιμάζεται , βάζει πολύ μακιγιάζ για να καλύψει το καρούμπαλο της, και γω της ρωτάω
-Έχω ακούσει ότι αυτού του είδους τα διασκεδάστηρια ρίχνουν λουλούδια, δεν θα επηρεάσει αυτό την αλλεργία σου ;
-Εκεί πετάνε μόνο τα φύλλα, εγώ έχω αλλέργία στην γύρη, και μην ψάχνεις τρόπο να το αποφύγουμε, θα πάμε όπως και να έχει!

Είμαστε μέσα στο τέλος πάντων μαγαζί και ο αοιδός λέει τα άσματα του και οι άλλοι τα λένε φωναχτά συμμετέχοντας κατά κάποιο τρόπο στην όλη παρωδία , αυτοί λένε ότι τραγουδάνε παράλληλα με τον τραγουδιστή γιατί γουστάρουν, εγώ πιστεύω ότι το κάνουν για να περηφανευτούν ο ένας στο άλλο ότι ξέρουν τα τραγούδια, δεν είναι απαραίτητα κακό αυτό, ενίοτε και εγώ το κάνω ασυνείδητα .

Η βραδιά προχωράει ακάθεκτη μέχρι που γίνεται κάτι που δεν μπορώ να το θεωρήσω τυχαίο. Η κοπέλα που κάθεται δίπλα μου ανοίγει την τσάντα της να βγάλει το κινητό της και χωρίς να το θέλω είδα ότι είχε ένα κουτί ίδιο με αυτό που είχε η Σ. , δύο φόρες στην ίδια μέρα είδα κουτί με μπον. Δικιά μου θα είναι και αυτή σκέφτηκα, και πήρα το θάρρος να της μιλήσω γιαυτό.
-Χωρίς να το θέλω είδα ότι στην τσάντα έχεις ένα κουτί μ΄ αυτά τα μπον, της λέω στο αυτί
-Ε, και; Μου λέει κάπως ενοχλημένη
-Έχεις σκοπό να τα χρησιμοποιήσεις σήμερα;
-Τι λες; Δεν νομίζεις ότι ξεφεύγεις λίγο; Καλά πόσο ήπιες;
-Καλά μην τσατίζεσαι, απλά έλεγα αν ήθελες να βάζαμε ο ένας στον άλλο, από αυτά τα μπον, δεν τον αντέχω άλλο τον γαιδουρόφωνο.
-Είσαι ανώμαλος! Φύγε!
-Γιατί είμαι ανώμαλος; Επειδή δεν αντέχω τον τραγουδιστή; Συγνώμη δεν ήθελ….
Με σπρώχνει , αρπάζει την τσάντα της και φεύγει από το τραπέζι , όπως έφευγε την ακολούθησε και μια άλλη φίλη από την παρέα, και την σταμάτησε. Στην αρχή νόμιζα ότι έτρεξε να την σταματήσει για να πληρώσει το μερίδιο που της αναλογούσε , αλλά είδα ότι μιλούσαν έντονα και έδειχνε προς το μέρος μου και ή φίλη της κρατούσε το στόμα της σαν μην ήθελε να πιστέψει τι άκουγε. Μα καλά τόσο κακό είναι μην μου αρέσει αυτός ο τραγουδιστής; Είναι κακό που της πρότεινα να βάλουμε αυτά τα προστατεύτηκα των αυτιών ώστε να μην ακούμε ; Μετά βλέπω την φίλη της να πηγαίνει προς τη Σ. όπου προφανώς της μετέφερε ότι της είπε η άλλη, η παρεξηγιάρα. Με το που τελειώνει τη αφήγηση η Σ. με κοιτάει ήδη με δολοφονικό βλέμμα,<< έλα έξω τώρα! >> Μου λέει απότομα και μου τραβάει λίγο την μπλούζα. Βγαίνουμε έξω αυτή μπροστά και γω από πίσω. Με το φτάνουμε κάπου απόμερα γυρνάει απότομα και μου ρίχνει ένα χαστούκι.
-Βλάκα!
-Πας καλά ρε ;της λέω θυμωμένα
-Βλάκα! Και συ τέτοιος είσαι
-Τι τέτοιος ρε; Γιατί ρε με δεν ξέρεις; Ας μην μου ζητούσες να βγούμε εδώ; Αφού ήξερες, τι μ έφερες εδώ;
-Δηλαδή εγώ φταίω;
Και σαν δαιμονισμένη άρχισε να με χτυπάει, εγω δεν μπορώ να χτυπήσω γυναίκα και αναγκαστικά κάνω προς τα πίσω. Κάνω πίσω μέχρι που αισθάνομαι ότι φτάσαμε στην άκρη της αυλής του μαγαζιού, έβαλα πίσω από την πλάτη μου το χέρι και κατάλαβα ότι έπιανα ένα λουλούδι, το έκοψα και όπως με χτυπούσε αυτήν, της το έβαλα στην μύτη. Και
-Ηλίθιε! Βλακ… α…. αα….ααα….ααααααψιού! Αψιού! Αψιου!

Και κάπως έτσι άδοξα έληξε πριν καν καλά καλά (ξανα)αρχίσει το θέμα με την Σ. Κι όλο αυτό γιατί; Γιατί δεν μου αρέσει ο Κιάμος! Αντε γεια ρε! Αντε γεια!
Κι όπως λέει και το άσμα: Σφύριξα και έληξες





Υ.Γ. Ουδεμία σχέση με την πραγματικότητα

P.S. Ο λόγος που δεν απαντώ σε σχόλια και δεν σχολιάζω post είναι ότι δεν έχω internet και μπαίνω από το μόντεμ του κινητού και κάθε σελίδα αργεί πολύ να ανοίξει. Τα διαβάζω όλα, και θα απαντήσω και θα σχολιάσω εν καιρώ