Η Γριά Και Η Θάλασσα

Φτάνουμε με τον φίλο μου στην παραλία
-Που να καθίσουμε; με ρωτάει
-Οπουδήποτε αρκεί να μην έχουμε γριές και μωρά δίπλα
Και βρίσκουμε ένα τέλειο μέρος και αράζουμε, απολαμβάνουμε την ηρεμία της θάλασσας και την θέα των λουομένων κοριτσιών ( Ναι Μαράκι, πάλι τα κορίτσια κοιτούσα...) ώσπου βλέπουμε δίπλα μας μια γριά με ένα μωρό.... νιεχ.... και ακολουθεί ο εξής διάλογος
-Όχι ρε πούστη μου! Λέω
-Γαμησέτα....
-Τι σπάσιμο ρε πούστη μου
Και όσο μιλούσαμε το μωράκι ούρλιαζε η γριά αποκάλυπτε τα θεία κάλλη της και εμείς συνεχίζαμε την κουβέντα με κοφτές προτάσεις. Το θέμα είναι ότι ο φίλος μιλούσε για την γριά και εγώ νόμιζα ότι τα έλεγε για το μωρό, το οποίο ήταν κοριτσάκι, και πάμε στον διάλογο
-Τι να κάνεις... αναγκαίο κακό.... λέει ό φίλος
-Ναι...αλλά σε 20 χρόνια δεν θα είναι και τόσο κακό.... λέω, εννοώντας ότι το κοριτσάκι θα γίνει κοπέλα
-Χα, ναι παίζει σε είκοσι χρόνια, στα οριζόντια να μην είναι και τόσο κακό.... εννοώντας ότι η γριά θα τα τινάξει και δεν θα εισβάλει τοιουτοτρόπως στις παραλίες
-Καλά είναι λίγο άρρωστο να το σκέφτεσαι από τώρα έτσι... του απάντω
-Άρρωστο είναι που φοράει αυτό το μαγιό, ας φορούσε κάτι κατάλληλο για την ηλικία της..
-Έλα ρε δεν είναι καθόλου αντιαισθητικό...του απαντώ
-Είναι αηδία! μου λέει
-Έλα ρε φίλε, όχι και αηδία, το μόνο σπάσιμο είναι όταν ακούγεται
-Τι δεν σε αηδιάζει αυτό; κοίτα πως διπλώνει η κοιλία, κοιτά τα άσπρα μπούτια
-Δεν με αηδιάζει καθόλου, κάποτε ήσουν και εσύ έτσι... του λέω
-Έτσι;! Ποτέ δεν ήμουν σαν αυτό το πράγμα...
-Ήσουν! ένα κιλό πάνω κάτω δεν έχει σημασία...
-Άρχισες πάλι τα καμμένα;
-Μετά από αυτόν τον διάλογο είναι συζητήσιμο ποιος απο τους δυο μας είναι καμένος
-Καλά, καλά... άσε με τώρα να διαβάσω.. λέει ο φίλος
Και κοιτούσα το μωράκι με συμπάθια, και η γρια έβγαλε ένα μπολ με κεφτέδες που μου σπάσαν την μύτη.