Ιλιάδα 3 (ο ανυπέρβλητος)

Τα πλοία των Ελλήνων φαίνονται από μακριά, οι στρατιώτες της Τροίας μαζεύουν τα πτώματα των διαδηλωτών που αλληλοσφάχτηκαν όσο πιο γρήγορα μπορούνε. Στο παλάτι έχουν μια και μόνη ανησυχία,  ποιοι από τους μεγάλους ήρωες των Ελλήνων θα ρθούνε… υπάρχει ένα όνομα το οποίο κανείς δεν τολμά να το αναφέρει. Και μόνο στη σκέψη του παραλύουν.

Οι Έλληνες έχουν πλησιάσει την ακτή, ένα πλοίο όμως βρίσκεται πιο μπροστά από όλα τα άλλα,  σ αυτό το πλοίο βρίσκεται ο δυνατότερος ανυπέρβλητος ήρωας των Ελλήνων, και τραβάει μόνος του κουπί, ναι ένας άντρας μόνος του κάνει ένα τεράστιο πλοίο να πηγαίνει πιο γρήγορα από όλα τα άλλα. Οι στρατιώτες είναι παρατεταγμένοι στην ακτή, έτοιμοι να αποκρούσουν την απόβαση. Βλέπουν αυτό το μόνο πλοίο να πλησιάζει και ακούνε βρυχηθμούς μόχθου σε κάθε τράβηγμα του κουπιού. Ένας άντρας μόνος, ποιος να είναι άραγε; Ο Αχιλλέας; Αυτός δεν πάει ποτέ μόνος του έχει και τους Μυρμιδόνες μαζί του.  Το πλοίο βγαίνει στην ακτή , η πλώρη του σκαλώνει στην άμμο, όλοι κοιτάνε παγωμένοι να δούνε τι θα βγει από εκεί μέσα. Ένας άντρας μόνος βγαίνει στην πλώρη του πλοίου, τους κοιτάει αγέρωχα, πήδάει από ψηλά και προσγειώνεται στην ακτή, η γη ταρακουνήθηκε με το που πάτησε τα πόδια του στο χώμα αυτός ο άντρας. Οι στρατιώτες πάγωσαν από τον φόβο τους μόλις τον είδαν.

-Παναγία μου! Ο Απόστολος Γκλέτσος! Φώναξε ένας στρατιώτης , όλοι άρχισαν να οπισθοχωρούν με τρεμάμενα πόδια.

Ο Απόστολος Γκλέτσος έφτιαξε λίγο το μπουφάν του, πέρασε τα δάχτυλά του ανάμεσα από τα μαλλιά και τα σήκωσε λίγο.  Έβαλε το χέρι του στα αχαμνά του, πάνω από το τζιν του και μετακίνησε το τεράστιο μόριο του γιατί τον έκοβαν οι ραφές. Πήρε το μοιραίο βλέμμα, φόρεσε με στυλ τα μαύρα του γυαλιά και άρχισε να περπατάει. Με το πρώτο του βήμα οι στρατιώτες παράτησαν τα όπλα τους και άρχισαν  τρέχουν πανικόβλητοι προς την πόλη τους. Οι στρατιώτες φώναζαν «Βοήθεια! Βοήθεια! Ο Απόστολος Γκλέτσος!» Οι φωνές τους ακουγόταν μέχρι την πόλη, τους άκουσε και ο βασιλιάς που βρισκόταν ψηλά στα τείχη και παρακολουθούσε την απόβαση. Έσφιξε τα χέρια του πάνω στην άκρη του τοίχου έσκυψε και μονολόγησε  πολύ σιγά «ο Απόστολος Γκλέτσος….», η γυναίκα του που καθόταν πιο πίσω κατάλαβε ότι κάτι δεν πάει καλά και τον ρώτησε τι έγινε

-Καταστροφή… απάντησε θλιμμένα ο Πρίαμος

-Γιατί; Τι έγινε;

-Ήρθε….

-Ποιος ήρθε;

-Ο Απόστολος Γκλέτσος

-Ο ποιος; Ρώτησε έντρομη η βασίλισσα

-Ο Απόστολος Γκλέτσος, επανέλαβε ο βασιλιάς

-Παναγία μου! Δεν είναι δυνατόν! Ο Απόστολος Γκλέτσος!!!!!!!!!!!!!!!! Ούρλιαξε η βασίλισσα .

 Οι γιοι του βασιλιά τρέμανε κάθε φορά που άκουγαν αυτό το όνομα , ο καθένας σκεφτόταν μια λύση για να νικήσουν τον Απόστολο Γκλέτσο. Το νέο διαδόθηκε γρήγορα στην πόλη και μόνο ένα όνομα υπήρχε στο στόμα και στη σκέψη του κάθε Τρώα: Απόστολος Γκλέτσος…..

Ο ναύαρχος των Ελλήνων ήταν μεγάλο αρχίδι γι αυτό και το πλοίο του λεγόταν ναυαρχίδα. Σ αυτό το πλοίο ήταν και ο Αγαμέμνονας με τον κοντοπίθαρο τον Μενέλαο  και όλοι τους οι σύμβουλοι. Ο Αγαμέμνονας καταφανώς ενθουσιασμένος που είχε και τον  Απόστολο Γκλέτσο στο στρατό του ήταν πολύ χαρούμενος. Είδε από μακριά τον Απόστολο Γκλέτσο α διώχνει τον στρατό της Τροίας και να προχωράει μόνος του στα τείχη της πόλης, σε λίγο θα τα γκρέμιζε και αυτά και θα ήταν πολύ εύκολο  γι αυτούς να εισβάλουν χωρίς αντίστασή. Ο Βασιλιάς ήταν ευδιάθετος και έλεγε αστεία. Όλοι γελούσαν, κάποια στιγμή ο βασιλιάς είπε  «Είναι τρελός αυτός ο Γκλέτσος!» κανείς δεν γέλασε, όλοι πάγωσαν απότομα

-Τι έγινε ρε παιδιά; Ρώτησε ο βασιλιάς

-Κανείς δεν τολμάει να λέει Γκλέτσος, πρέπει να πεις ολόκληρο το όνομα, ή Απόστολος Γκλέτσος ή τίποτα! Του απάντησε ο αδερφός του

-Γιατί; Τι θα μου κάνει ο Γκλέτσος;

-Μη! Μη! Αδελφέ μου, μη το κάνεις αυτό! Αμα το μάθει ο Απόστολος Γκλέτσος την γαμήσαμε!

-Γκλέτσος ! Γκλέτσος! Γκλέτσος!

Ένας σπιούνος άκουσε τον βασιλιά και ανυπομονούσε να βρει τον Απόστολο Γκλέτσο να του πει τι έλεγε ο βασιλιάς, ο σπιούνος γελούσε χαιρέκακα….

Στην  Τροία ο Απόστολος Γκλέτσος  έχει φτάσει στην μεγάλη πόρτα την πόλης και προσπαθεί να την σηκώσει, δεν γίνεται είναι αδύνατό! Τίποτα όμως δεν μπορεί να σταματήσει τον Απόστολο Γκλέτσο. Ο τιτανομεγαλοτεράστιος ήρωας αρχίζει να χτυπάει με δύναμη την πόρτα. Σε κάθε του χτύπημα όλη η πόλη έτρεμε, ήταν λες και γινόταν σεισμός. Οι πάντες είναι σφιγμένοι και αγκαλιασμένοι, παρακαλάνε να αντέξουν τα τείχη και μείνει αυτή η λαίλαπα δύναμης και αντρισμού έξω από την πόλη. Η Ελένη  ήταν μόνης της στο δωμάτιο και έβαφε τα νύχια της όταν ένιωσε το πρώτο τράνταγμα, της έφυγε το πινελάκι και έβαψε και το δέρμα της λίγο, σπάστηκε, δεύτερο χτύπημα, «κάτι σοβαρό πρέπει να συμβαίνει» σκέφτηκε. Έκλεισε το καπάκι με την βαφή νυχιών και ξεκίνησε να βρει τους άλλους. Όπως περπατούσε στους διαδρόμους που την οδηγούσαν στο μπαλκόνι αναγκαζόταν σε κάθε χτύπημα να ακουμπάει στον τοίχο γιατί έχανε την ισορροπία της.

Ο βασιλιάς με τον Εκτόρα συζητάνε, ο Πάρις είπε ότι είχε μια ιδέα και θα γρνούσε γρήγορα

-Τι να κάνουμε να απαλαχτούμε  άπο τον Απόστολο Γκλέτσο…. Είπε ο βασιλιάς

-Δεν μπορούμε να κάνουμε τιποτα πατέρα, ο Απόστολος Γκλέτσος είναι ανίκητος. Είπε ο Εκτόρας

-Μα κάτι θα υπάρχει δεν μπορεί, μήπως να του δώσουμε χρήματα;

-Όχι πατέρα ο Απόστολος Γκλέτσος είναι αδέκαστος Μπάρας

-Μήπως να του στέλναμε γυναίκες

-Ούτε αυτό πατέρα, ο Απόστολος Γκλέτσος είναι χορτάτος από γυναίκες, για να καταλάβεις είναι ο μοναδικός άντρας στον κόσμο που δεν έχει δει το dvd της Τζιούλιας!

-Της Τζούλιας;….. Θεέ μου με τι άνθρωπο έχουμε μπλέξει….

-Άσε πατέρα δεν μπορούμε να κάνουμε τίποτα

-Μήπως να του δίναμε το καλύτερο φαγητό με δηλητήριο;

-Ο Απόστολος Γκλέτσος δεν τρώει

-Μήπως να τον υπνωτίζαμε

-Ο Απόστολος Γκλέτσος δεν κοιμάται

-Μα τι είναι τέλος πάντων αυτός ο Απόστολος Γκλέτσος, δεν έχει κανένα αδύνατο σημείο; Όλοι οι σουπερ ήρωες έχουν.

-Δεν ξέρω πατέρα… δεν νομίζω…

Εκείνη την ώρα εμφανίζεται ο Πάρις με μια πανέμορφη κοπέλα. Όλοι μένουν άναυδοι. Ο Πρίαμος πλησιάζει τον γιο του  και του λέει

-Που την βρήκες αυτήν  ρε παιδάκι μου;  Σ αυτήν δεν θα μπορέσει με τίποτα να αντισταθεί ο Απόστολος Γκλέτσος! Αυτήν μάλιστα….

-Δεν είναι αυτό που νομίζεις πατέρα, απαντάει ο Πάρις

-Τι δεν είναι; Κοίτα πόδια, κοίτα μάτια,  τι απίστευτό σώμα… μα είναι μια θεά, θα τον κάνει κομμάτια τον Απόστολο Γκλέτσο. Πως σε λένε κοπέλα μου; Ρωτάει ο βασιλιάς την κοπέλα.

-Ζήνα. Του απαντάει η κοπέλα με νάζι.

-Και ναζιάρα, μπράβο Πάρι γιε μου!  Που την βρήκες αυτήν;

-Πατέρα  δεν είναι αυτό που νομίζεις. Η Ζήνα από εδώ είναι τουρίστρια και μια μέρα μου μιλούσε για τον μεγάλο αυτό  άντρα της πατρίδας και μου είπε ότι είναι από τις λίγες που ξέρουν το αδύνατό σημείο του Απόστολου Γκλέτσου.

-Και γιατί δεν μας το λέει να τελειώνουμε. Λέει ο Πρίαμος

-Γιατί πατέρα λέει ότι αν μας το πει δεν θα παίξει καθόλου ρολό σ αυτή την ιστορία.

-Τι; Τι θες κοπέλα μου πες μου.. λέει ο Πρίαμος απευθυνόμενος στην Ζήνα

-Λοιπόν, θέλω πρωταγωνιστικό ρόλο μέχρι το τέλος της ιστορίας, και επίσης θέλω να είμαι πολύ ψηλή και να χάσω και ενάμισι κιλό

-Δεν μπορώ να στα εγγυηθώ αυτά κοπέλα μου, αλλά θα κάνω ότι καλύτερο μπορώ, άντε πήγαινε να νικήσεις τον Απόστολο Γκλέτσο πριν μας γκρεμίσει την πόρτα.

-Εν τω μεταξύ… λέει η Ζήνα

-Ασε τα εν τω μεταξύ και φύγε! Ότι θες ναι! μόνο κάνε γρήγορα.

Ο Πάρις αρπάζει την Ζήνα από την μέση και την παίρνει να φύγουν, εκείνη ακριβώς την στιγμή βγαίνει η Ελένη στο μπαλκόνι και βλέπει τον άντρα της με την Ζήνα αγκαλιά.

-Ποια είναι αυτή; Ρωτάει θυμωμένη η Ελένη

-Αγάπη μου δεν είναι αυτό που νομίζεις

-Όλοι την ίδια μαλακία λέτε!

-Μα αγάπη μου η Ζήνα από δω_

-Τι ;!έχει και όνομα τώρα! Να πας στο διάολο αλήτη!

-Μα αγάπη μου άκουσε με, η κοπέλα θα σώσει την πόλη μας

-Την πόλη μας; Από τι θα την σώσει;

-Δεν τα έμαθες; Από τον Απόστολο Γκλέτσο

-Τι είναι εδώ ο….. ω θεοί δεν είμαι καλά……. Η Ελένη βάζει την αναστροφή του καρπού της στο μέτωπό της και παραπατάει σαν να ζαλίζεται

-Αγάπη μου είσαι καλά; Ρωτάει ο Πάρις

-Δεν μπορώ… δεν είμαι καλά… είναι εδώ ο….. Θα καταρρεύσω……

Και καταρρέει

Ο Απόστολος Γκλέτσος είναι έξω από τη πόρτα και την χτυπάει με όλη του τη δύναμη. Τα τείχη τρέμουν, η γη αναταράσσεται,  ο Απόστολος Γκλέτσος  ουρλιάζει δυνατά, η φωνή του σκίζει τον αέρα και κάνει τα σύννεφα να τρέχουν να κρυφτούν.  Η Ζήνα πλησιάζει τον  μαινόμενο  γίγαντα,  αυτός δεν την έχει δει ακόμα. Η Ζήνα στέκεται σε μια ασφαλή απόσταση από τον Απόστολο Γκλέτσο, της έχουν κοπεί τα πόδια. Ο Απόστολος Γκλέτσος αντιλαμβάνεται την παρουσία της και την κοιτάει υποτιμητικά, όσο πιο υποτιμητικά μπορεί . Στραβώνει το κάτω χείλος του και της λέει

-Τι θες μωρή χαμούρα;

-Έχω κάτι για σένα… του απαντάει η Ζήνα χωρίς να πειραχτεί για ο χαμούρα

-Αι πάενε ρε….  Είπε ο Απόστολος Γκλέτσος και συνέχισε να χτυπάει την τεράστια πόρτα

-Σου έφερα μύγδαλα, του είπε η Ζήνα και άνοιξε τα χέρια της και του έδειξε τα μύγδαλα που έκρυβε μέσα στις χούφτες της 

Ο Απόστολος Γκλέτσος σταμάτησε να χτυπάει την πόρτα και σαν μαγνητισμένος πήγαινε προς τα μύγδαλα, ήταν το αδύνατό του σημείο. Όταν ήταν μικρός η γιαγιά του τον κρατούσε τρυφερά στην αγκαλιά της και του έδινε μύγδαλα γιατί ήταν φτωχή και ξόδευε όλα της τα λεφτά στα ναρκωτικά. Η γιαγιά του Απόστολου Γκλέτσου  καθώς τον τάιζε μύγδαλα του χάιδευε τα μαλλιά και του έλεγε να φας πολλά μύγδαλα να γίνεις δυνατός άντρας, και ο Απόστολος Γκλέτσος έτρωγε όσα περισσότερα μπορούσε, και έγινε δυνατός άντρας, ακόμα και τώρα ,αν και ξέρει ότι είναι ψυχαναγκαστικό , κάθε φορά που βλέπει μύγδαλα θέλει να τα φάει όπως και δήποτε. Τα μύγδαλα έχουν εκλείψει πλέον από την Ελλάδα εξαιτίας του Απόστολου Γκλέτσου, η Ζήνα όμως είχε βρει μερικά στην Τροία και τα κρατούσε στα χέρια της, μπροστά του, και  του τα πρόσφερε.  Ο Απόστολος Γκλέτσος άπλωσε το χέρι του (όχι ευγενικά) να τα πάρει, ή Ζήνα άρχισε να τρέχει. Ο Απόστολος Γκλέτσος την πήρε από πίσω. Η Ζήνα έτρεχε μπροστά ο Απόστολος Γκλέτσος  την κυνηγούσε και τις φώναζε:

Στάσου μωρη χαμούρα! Τα μύγδαλα!

Στάσου μην τρέχεις! Θέλω να μου δώσεις τα μύγδαλα!

Στάσου τα μύγδαλα!

Στάσου μωρή χαμούρα! Τα μύγδαλα σου λέω

Η Ζήνα δεν απαντούσε, κοιτούσε τρομαγμένη πίσω τον Απόστολο Γκλέτσο να την κυνηγάει, κρατούσε σφιχτά τα μύγδαλα στα χέρια της και έτρεχε. Ευτυχώς είχε λεπτεπίλεπτο και ντελικάτο κορμί που της επέτρεπε να τρέχει γρήγορα. Όπως έτρεχαν ένα άλλο ζευγάρι ερχόταν προς το μέρος τους, μια γυναίκα κυνηγούσε έναν άντρα. Όταν έφτασαν κοντά  η Ζήνα είδε ότι ήταν ο Κώστας Σόμερ και τον κυνηγούσε η Ρούλα Βροχοπούλου, είχε δει ένα θεατρικό οπόυ ο Κώστας Σόμερ έπαιζε τον Αλβανό και τον ερωτεύτηκε, από τότε δεν τον έχει αφήσει σε ησυχία, τον κυνηγάει σε όλο τον κόσμο, τώρα ή μοίρα τους έφερε να τον κυνηγάει έξω από τα τείχη της Τροίας,  του φώναζε στα αλβανικά να σταματήσει, του έλεγε ότι θα του χαρίσει ένα κάρο με δέκα άλογα. Ο Κώστας Σόμερ έτρεχε μπροστά τρομαγμένος, μόλις διασταυρώθηκε με την Ζήνα του έφυγε ο τρόμος από τα μάτια του της έριξε ένα λάγνο βλέμμα, μετά διασταυρώθηκαν τα βλέμματα του Απόστολου Γκλέτσου με του Κώστα Σόμερ, τα δυνατά αρρενωπά βλέμματα του κόσμου, ο αέρας εξαφανίστηκε ανάμεσα από τα δύο βλέμματα, η γη ταρακουνήθηκε για λίγο, οι δύο άντρες αναμετρήθηκαν για λίγο στην σκληρότητα του βλέμματος, οι πάντες πάγωσαν και ο χρόνος σταμάτησε για λίγο,  το τρέξιμό τους όμως δεν σταμάτησε, πήραν ταυτόχρονα ο ένας το βλέμμα από τα μάτια του άλλου αφήνοντας την   υπόσχεση ότι αυτή η μάχη θα συνεχίστεί άλλη φορά. Η Ρούλα Βροχοπούλου έριξε ένα βλέμμα μίσους στην Ζήνα, την ζήλευε που την κυνηγούσε ένας άντρας και αμεσως μετα έριξε ένα βλέμμα γεμάτο πάθος στον Απόστολο Γκλέτσο, η μάχη των βλεμμάτων τελείωσε. Η Ζήνα έτρεχε και οδήγησε τον Απόστολο Γκλέτσο μέσα στην πόλη από μια κρυφή πύλη. Ο Απόστολος Γκλέτσος και η Ζήνα έτρεχαν μέσα σε μια στενή στοά,  η Ζήνα οδήγησε τον ανυπέρβλητο επίδοξο κατακτητή μέσα σε ένα κελί, μόλις μπήκαν μέσα κάποιος έκλεισε την πόρτα πίσω τους, η Ζήνα έκανε έναν ελιγμό και γύρισε προς τα πίσω, απέφυγε τον Απόστολο Γκλέτσο πηδώντας από πάνω του κάνοντας μια κολοτούμπα στον αέρα, φάνηκε το βρακάκι της για λίγο,  προσγειώθηκε πέρασε το λεπτό της κορμί ανάμεσα από τα κάγκελα και βγήκε από το κελί. Ο Απόστολος Γκλέτσος  την ακολούθησε και έπεσε με φόρα πάνω στα κάγκελα που του έκοψαν την φόρα. Έπιασε τα κάγκελα με τα δύο του χέρια και κόλλησε το πρόσωπο του  ανάμεσα στο κάγκελα, τα μούσια ακούμπησαν τα σίδερα του κελιού και ένας ανατριχιαστικός ήχος μέταλλο με μέταλλο συντάραξε τους πάντες

-Τουλάχιστον δώσε μου τα μύγδαλα , είπε ο Απόστολος Γκλέτσος 

Η Ζήνα γύρισε και του τα έδωσε, ο Απόστολος Γκλέτσος  την κοιτούσε στα μάτια, έβαλε μπρος την γοητεία του για να την κάνει να τον ερωτευτεί και να τον βοηθήσει. Η Ζήνα ανταπέδωσε το  βλέμμα. Του άγγιξε τα γένια απαλά και τον κοιτούσε στα μάτια

-Sometime you have to go to the barber, του είπε η Ζήνα

Αυτός της έπιασε το χέρι και πάντα με το ίδιο βλέμμα της είπε

-Να ξυριστώ; Ε; Αυτό εννοείς;

Η Ζήνα συνέχισε να τον κοιτάει στα μάτια ενδίδοντας στην γοητεία του Απόστολου Γκλέτσου,  αυτός χαμογέλασε, η Ζήνα ξίνισε απότομα τα μούτρα της και έφυγε. Ο Απόστολος Γκλέτσος  έπαθε σοκ από αυτή την προσβολή του αντρισμού του, τον έπαιξε μια γυναίκα, την στιγμή που την είχε ανάγκη και τον άφησε μόνο έγκλειστο σε ένα σκοτεινό κελί.  Ο Απόστολος Γκλέτσος  άρχισε να ταρακουνάει τα κάγκελα και έξω γίνεται σεισμός.  Ήταν ο Τιτάνας που τον δούλεψε μια γυναίκα και τον έκλεισε σε ένα κελί,  στην αρχή λεγόταν Γκλέτσος, μετά με την εξέλιξη της γλώσσας Εγκλέτσος,  αργότερα Εγκελέτσος, και κατέληξε μετά από πολλά χρόνια να λέγεται Εγκέλαδος, και κάθε φόρα που θυμάται τι έπαθε ταρακουνάει με βία τα σίδερα της φυλακής του και γίνεται σεισμός στον έξω κόσμο.

Αν δεν είχε παρεμβληθεί η Ζήνα οι Έλληνες θα είχαν μπει πολύ άνετα στην Τροία, αλλά τώρα χωρίς την παρουσία του Απόστολου Γκλέτσου υπάρχει ισορροπία δυνάμεων και πρέπει πολεμήσουν στα ίσα. Οι Έλληνες αποβιβάστηκαν στην ακτή και άρχισαν να οργανώνουν το στρατόπεδό τους χωρίς τον Απόστολο Γκλέτσο

Οι Τρώες πανηγύριζαν για την νίκη τους έναντι του τιτανομεγαλοτεράστιου αυτού Έλληνα και με την νέα τους ηρωίδα θα έβγαιναν στον πόλεμο με μεγάλη  αισιοδοξία.