Παρασκευή 27 Αυγούστου 2010

Εκατομμύρια Λέξεις

Σε ένα σημείο ακίνητος
Έβλεπα το φεγγάρι
Και μετά το φεγγάρι βρέθηκε πίσω μου
Πόση διαδρομή μπορεί να έκανε...
Κι όμως εγω είχα μείνει ακίνητος
Όλο το σύμπαν κουνήθηκε
Και εγώ έμεινα ακίνητος
Ή μετακινήθηκα μαζί του
Το φεγγάρι μετακινείται εξαετίας τις γης
Είμαι και εγώ ένα κομμάτι της
Μικρό ίσως
Αλλά μετακίνησα το φεγγάρι
Μόνο για σένα
Για κανέναν άλλο

Και απ΄όσες λέξεις μου χεις πει
Παλιά που όλα ήταν αλλιώς
Αυτά τα εκατομμύρια λέξεων
Θα αρκούσε έστω και μια λέξη από το τότε
Να με ταρακουνήσει
Να με θυμίσει πως είναι να ζω
Τι είναι μια λέξη
Μια λέξη άπω τα παλιά
Που όλα ήταν αλλιώς
Ένα βλέμμα από τα παλιά
Τότε που έλαμπαν τα μάτια σου
Τι είναι μια λέξη;
Τι είναι ένα βλέμμα;
Ένα τίποτα στο χάος του χρόνου
Αλλά η χροιά της λέξης
Και το χρώμα του βλέμματος
Δεν επαναλαμβάνονται
Χάθηκαν
Μαζί με τα χρόνια που χάθηκαν
Και έμεινα μόνος
Να γυρνάω το φεγγάρι για σένα
Είναι το μόνο που μπορώ να κάνω πλέον για σένα
Είναι το μόνο που μπορεί να κάνει κύκλο
Και είμαι μόνος
Και κάνω κύκλους
Σε ένα παρελθόν
Που κάνει κύκλους
Γύρω από τα όνειρα

Εκατομμύρια λέξεις
Ανεξέλεγκτες έλξεις
Κύκλοι σε τρελό χορό
Που άλλοι μπαίνουν και άλλοι βγαίνουν
Τα βήματα
Οι λέξεις
Οι σκέψεις
Και τα τραγούδια
Όλα με μια ομορφιά
Που μόνο οι ερωτευμένοι μπορούν να αισθανθούν
Κάποτε μπορούσαμε και εμείς
Τώρα όμως...
Τώρα αναμνήσεις
Και αναμνήσεις τον αναμνήσεων
Και επιθυμίες των επιθυμιών
Και το σκοτάδι σιγά σιγά..
Και τέλος

5 σχόλια:

Φόβος..... είπε...

Καποιος είπε ότι και τα κείμενα είναι χορός. Εκείνη μπορεί να χορεύει ακόμη κάτω από την ίδια Σελήνη. Εσύ μπορείς να την νιώσεις αν με το χορό της δίνει ώθηση στο Φεγγάρι να μετακινείται, αφήνοντάς σου όμως την αίσθηση ότι το πέτυχες μόνος σου?

ΧΡΙΣΤΟΦΟΡΟΣ είπε...

Χαίρομαι για τη επισκεψή σου στον χώρο μου. Δεν διάβασα την ανάρτησή σου ακόμα. Αλλά προσπάθησα γραφτώ στο friend connect αλλά δεν τα κατάφερα. Θα ξαναπροσπαθήσω.

Prisoned Soul είπε...

Σίγουρα όταν κοιτάει το φεγγάρι την κοιτάς από ψηλά...
Σίγουρα θα ήθελες να την έχεις εκεί κοντά σου...
Στις αναμνήσεις σου υπάρχει.

~reflection~ είπε...

Εγω παλεύω να δώσω ώθηση στη σκιά του... με ένα φόρεμα που ανεμίζει παλίρροιες μπορώ να μετακινήσω το ίχνος της ουρανιας κουκίδας, που μαρτηρά ότι από εδώ περασαν οι τσιγγάνες...

ντυμενες το Όνειρο...

Nicotine είπε...

kakia_p
Ωραίο το σχόλιό σου
Να σαι καλά

Sweet truth!

Το σίγουρο είναι πάντα σχετικό
Σ ευχαριστώ Μαράκι

Να σαι καλά

ΧΡΙΣΤΟΦΟΡΟΣ

και εγώ σε ευχαριστώ που με διάβασες
Ελπίζω να τα λέμνε συχνά

Φόβος.....

Μπορεί να είναι και καλύτερα όπως τα λες...
Να σαι καλά

Στα τέσσερα

Η μέρα ήταν Σάββατο , τα στήθη της μικρά και αυτή επίσης.  Τη λέγανε Αθηνά, τίποτα άλλο μη ρωτήσεις.  Δυο βδομάδες  μετά από αυτό το Σάββα...