Παρασκευή 24 Σεπτεμβρίου 2010

Τα φτερά της πεταλούδας

Οι φωτιές χόρευαν σαν τρελές
Και οι σκιές μαζί τους
Η μουσική
Το κεφάλι έγειρε προς τα κάτω
Το βλέμμα πάγωσε
Η σκιές χόρευαν στους τοίχους
Μόνο μια σκιά έμενε ακίνητη
Η φωτιά μεγάλωνε
Έκαψε το δωμάτιο και έφυγε
Μια στήλη καπνού
   ένωνε το δωμάτιο με τον ουρανό
Μια στήλη καπνού
   ίσως η διαδρομή τς ψυχής που χάθηκε
Το σώμα όμως έμεινε
Παραμορφωμένο
Καλύτερα που έφυγε έτσι
Αν έμενε κι άλλο ίσως να καιγόταν η ψυχή του

Μα έλα όμως που μέσα του φώλιαζαν δυο ψυχές
Η τιμωρία του
Η μια ψυχή έφυγε
Η κακή πλευρά του
Απελευθερώθηκε
Μα η καλή ψυχή του έμεινε
Έμεινε φυλακισμένη στο καμένο σώμα
Τι κι αν νεκρό το σώμα
Υπέμενε τους πόνους όλους
Και άκουγε τα λόγια όλα
Τι τιμωρία ήταν αυτή θεέ μου...
Μα γιατί να τα υπομείνει η καλή του πλευρά όλα αυτά....




Αχ, μέσα μου φωλιάζουν δυο ψυχές .....
Φάουστ  Στοίχος 1112

7 σχόλια:

ΧΡΙΣΤΟΦΟΡΟΣ είπε...

Εκλεκτή, θαυμάσια επιλογή. Συνταρακτικό!!

ΧΡΙΣΤΟΦΟΡΟΣ είπε...

Εκλεκτή, θαυμάσια επιλογή. Συνταρακτικό!!

Prisoned Soul είπε...

Πήρα τον Φάουστ πρόσφατα και ψάχνω χρόνο για να το διαβάσω, αν όλα τα αποσπάσματα είναι σαν αυτό, μάλλον θα είναι μερικές ώρες καταπληκτικού αναγνώσματος!

Φιλιά πολλά καλέ μου

Nicotine είπε...

Μάλλον εγώ έχω κάνει το λάθος και σας μπερδεψα
Μονο ο τελευταίος στοίχος είναι από τον Φαουστ
Όλο το προηγούμενο κείμενο είναι δικό μου
Σας ευχαριστω
και πάλι συγνώμη για το μπερδεμα

Prisoned Soul είπε...

Δεν υπάρχει λόγος να ζητάς συγγνώμη... ίσως εγώ πρέπει να ζητήσω γιατί ενώ κατάλαβα πως οι λέξεις έβγαιναν από τον aougaro που γνωρίζω και λατρεύω να διαβάζω παρασύρθηκα...!
Θα με συγχωρέσεις;
:)

Nicotine είπε...

Φυσικά, και το ρωτάς.....

mr.alobar είπε...

τριζουν τα κοκαλα του Γκαιτε

Στα τέσσερα

Η μέρα ήταν Σάββατο , τα στήθη της μικρά και αυτή επίσης.  Τη λέγανε Αθηνά, τίποτα άλλο μη ρωτήσεις.  Δυο βδομάδες  μετά από αυτό το Σάββα...