Ζήνα The Warrior Princes

Το παρόν ποστ είναι συνέχεια από τα δύο προηγούμενα
100

Ο ΑΙΓΑΙΑΣ ΚΑΙ ΟΙ ΑΝΘΡΩΠΟΙ ΑΠΟ ΤΟ ΜΕΛΛΟΝ

Ο καλός μας ο βασιλιάς μετά τον τελευταίο ανεκδιήγητο καυγά που ειχε με την γυναίκα του έφυγε από το παλάτι και πήγε σε ένα μέρος κοντά στη θάλασσα για να σκεφτεί, είπε τους στρατιώτες που τον συνόδευαν να τον αφήσουν μόνο. Δεν υπήρχε λόγος ανησυχίας, η πόλη του ήταν ειρηνική και όλοι τον αγαπούσαν, ήταν σίγουρος ότι δεν θα τον πείραζε κανείς. Στάθηκε στην άκρη ενός γκρεμού και ατενίζοντας την θάλασσα βυθίστηκε στις σκέψεις του. Πως τα είχε καταφέρει έτσι, που έχασε τον δρόμο και αντί να είναι ευτυχισμένος έμενε εκεί μόνος να σκέφτεται που έχασε τη ζωή του. Φταίει μάλλον το ότι δεν σκέφτηκε τον εαυτό του, σκεφτόταν τους άλλους και το τι θα πουν οι άλλοι, ενώ θα μπορούσε να τα ρίξει όλα μια μούντζα και να αρχίσει από την αρχή με νέα δεδομένα. Όσο προχωράει το ανθρώπινο είδος, οι άνθρωποι σκέφτηκε βρίσκουν και καλύτερους τρόπους να αντιμετωπίζουν τη ζωή. Στο μέλλον οι άνθρωποί σίγουρα θα ζούσαν καλύτερα, ακόμα και η τεχνολογία θα βελτίωνε κατά πολύ την ζωή των ανθρώπων, θα έβρισκαν λύσεις για τα πάντα. Στο μέλλον θα υπήρχαν τεράστιες άμαξες που θα τις έσερναν χιλιάδες άλογα, άμαξες τεράστιες όσο ένα παλάτι, και οι δρόμοι θα ήταν φαρδιοί είκοσι μέτρα πλάτος για να μπορούν να περνάνε αυτές οι άμαξες. Όπως μέχρι τώρα έχουν μάθει να εκμεταλλεύονται τα άλογα, οι άνθρωποι στο μέλλον θα μπορούσαν να εκμεταλλευτούν τα πουλιά. Θα έφτιαχναν τεράστια παλάτια που θα πετούσαν, θα είχαν εκατομμύρια εκπαιδευμένα πουλιά που θα κρατούσαν το παλάτι στον αέρα, χιλιάδες σκοινιά θα ξεκινούσαν από πολλά σημεία του παλατιού και το κάθε σκοινί στο τέλος θα το κρατούσε ένα πουλί, και μόλις κουραζόταν αυτό το πουλί θα έφευγε και ένα άλλο θα έπαιρνε την θέση του, έτσι το παλάτι θα έμενε πάντα στον αέρα. Όλοι οι άνθρωποι στο μέλλον θα μιλάνε την ίδια γλώσσα και δεν θα χωρίζονται σε έθνη, γιατί θα καταλάβουν όλοι ότι είναι παιδιά της ίδια γης και χωρίς πολέμους θα ήταν καλύτερη η ζωή, κάποιος λαός θα εξαπλωνόταν θα κατακτούσε τον κόσμο και μετά θα ζούσαν όλοι με τον ίδιο τρόπο, με την ίδια θρησκεία, την ίδια γλώσσα και τον ίδιο βασιλιά και έτσι δεν θα υπήρχε λόγος για πόλεμο. Επίσης στο μέλλον οι άνθρωποί θα κάνουν και άλλα ασύλληπτα για μας επιτεύγματα, θα θεραπεύουν όλες τις αρρώστιες και θα βρούν και το ελιξίριο της αιώνιας νεότητας ,δεν θα γερνάνε ποτέ και δεν θα πεθαίνουν ποτέ, οι άνθρωποι του μέλλοντος θα βρουν και την μηχανή του χρόνου, θα μπορούν να πηγαίνουν μπροστά στο χρόνο και πίσω. Μόλις έκανε αυτήν σκέψη ο βασιλιάς του ήρθε μια ιδέα. Αφού σίγουρα οι άνθρωποι στο μέλλον θα έχουν ανακαλύψει τόσα και τόσα τεχνολογικά επιτεύγματα σίγουρα θα έχουν βρει και τον τρόπο να ζουν αρμόνικά μεταξύ τους, και δεν θα άφηναν έναν συνάνθρωπό τους που θα είχε πρόβλημα αβοήθητο. Έτσι αν τους ζητήσω σαν χάρη να έρθουν να με πάρουν, δεν θα με αφήναν, και εγώ έχω πολλά να τους πω, και εγώ θα κερδίσω και αυτοί. Τώρα το μόνο που μένει να κάνω είναι να καθίσω εδώ και να τους περιμένω, θα ρθούνε σε μισή ώρα. Ναι αυτό θα γίνει , θα ρθούνε σε μισή ώρα να με πάρουν, και μόλις ανέβω στο χρονοπλοίο θα τους ζητήσω χάρη να πάμε μια μέρα πίσω και να βρω όλους τους σοφούς και λόγιους της πόλης και θα τους ζητήσω να γράψουν κείμενα που εξηγούν ποιος είμαι και τι μου συμβαίνει και που θα είμαι και ποια μέρα και θα περιμένω τους ανθρώπους του μέλλοντος να με πάρουν, θα κάνω πολλά αντίγραφα ώστε να τα βρουν σίγουρα οι άνθρωποι του μέλλοντος και να μην περιμένω άδικα. Αστείο, σκέφτομαι να κάνω κάτι που έχω ήδη κάνει. Ευτυχώς σε μίση ώρα τα προβλήματά μου θα τελειώσουν. Και έτσι καθόταν σκεφτικός ο καλός μας βασιλιάς και περίμενε τους καλούς ανθρώπους του μέλλοντος να έρθουνε να τον πάρουν, γύρισε και κοίταξε την πόλη του , όμορφη ήταν, αλλά σίγουρα στο μέλλον θα γίνει ομορφότερη. Μετά κοίταξε στον ουρανό και περίμενε να φανεί κάποιο χρονοπλοίο , όμως κανένα χρονοπλοίο δεν φάνηκε και η μίση ώρα είχε περάσει προ πολλού……

Η ΤΖΙΝΑ ΚΑΙ Η ΑΡΙΑΔΝΗ

Ο βασιλιάς ώρα είναι στενοχωρημένος και πληγωμένος , βρίζει τον εαυτό του αφέθηκε να ελπίσει σε ένα τόσο τρελό όνειρο και που απέθεσε την τελευταία του ελπίδα ευτυχίας σε κάτι τόσο ανέφικτο. Αποφάσισε να μην γυρίσει στο παλάτι, θα έβγαζε τα βασιλικά του ρούχα και σαν απλός πολίτης θα πήγαινε σε ένα καπηλειό και θα έπινε να ξεχάσει τον πόνο του. Ήξερε ένα καινούριο καπηλειό κάπου στο δρόμο, κρατήρας- κρατήρας λεγόταν και δούλευε εκεί η περίφημη Ζήνα, η κατά πως η ίδια έλεγε ήταν πρώην πριγκίπισσα του πολέμου και φίλη του θρυλικού Ηρακλή, κάθε βράδυ λέει ιστορίες με του άθλους της και μαγεύει του πελάτες, αλλά αυτός δεν θα πήγαινε μόνο για τις ιστορίες, ήξερε επίσης ότι όλοι οι πελάτες είναι μονίμως μεθυσμένοι και έτσι δεν θα τον αναγνώριζε κανείς . Έτσι και έγινε, άφησε τα βασιλικά του ρούχα και την κορώνα του και κατηφόρισε προς το καπηλειό. Μετά από αρκετή ώρα ήταν μέσα μόνος σε ένα τραπέζι και περίμενε να τον σερβίρουν. Απ την άλλη μεριά, στο παλάτι η Αριάδνη κάνει βόλτες πάνω κάτω και περιμένει νέα του βασιλιά, μέχρι που μπαίνει ένας περίεργος τύπος μέσα και της λέει <<Βασίλισσα, έχω νέα για τον βασιλιά, ξέρω που βρίσκεται>> << Που βρίσκεται;>> << Στο καπηλειό της περίφημης Τζίνας και τα πίνει>> <<Ξέρει κανένας άλλος ότι είναι εκεί;>> <<όχι βασίλισσα μου, είναι igognito ,με ρούχα πολίτη, ούτε και κανένας έχει καταλάβει ότι τον παρακολούθησα>> << Εντάξει βρωμερό σκουλήκι, φύγε τώρα και περίμενε με στην πίσω πόρτα του καπηλειού, έρχομαι σε λίγο και θα του δείξω εγώ του αχαΐρευτου …>> <<Μάλιστα μεγαλειοτάτη όπως διατάξετε…>>
Μετά από λίγη ώρα η Αριάδνη βρίσκεται στο πίσω μέρος του καπηλειού και ετοιμάζεται να μπει μέσα, για κακή της τύχη όμως ο σπιούνος τα λείπει και αντί για αυτόν την περιμένει η κυρά του καπηλειού, η Τζίνα….
-Εσύ είσαι η Αριάδνη;
-Ναι, εσύ ποια είσαι; Και που είναι ο ρουφιάνος μου;
-Σίγουρα έχεις ακούσει για μένα και μη ρωτάς ποια είμαι, όσο για τον Χάρη τον έστειλα σε άλλη δουλεία…
-Α, ώστε είσαι η περίφημη Τζίνα, η πρώην Ζήνα, που έχει νικήσει όλους τους στρατούς και τους δυνατότερους άντρες σε μονομαχία, και δεν σου φαίνεται…. Και από πού και ως που έστειλες εσύ τον δικό μου υποτακτικό σε άλλη δουλεία; Ποια νομίζεις ότι είσαι;
-Άκου να σου πω κοπελιά, επειδή δεν σου τα χουν μάθει καλά τα πράγματα, καταρχήν σ αυτό το καπηλειό κάνω κουμάντο εγώ, και εσύ κάνεις μόκο, και τώρα άκου καλά τι θα σου πω
-Κοπελιά; Μόκο; Σε ποια νομίζεις ότι μιλάς; Είμαι η βασίλισσα και απαιτώ σεβασμό! Και εκτός από βασίλισσά σου ειμαι και μεγαλύτερή σου, πόσο χρονών είσαι κοριτσάκι;
-Είμαι 27 ε..26, 26 είμαι (καλό;), αν θες να μείνεις για πολύ καιρό ακόμα βασίλισσα θα κάνεις αυτό που θα σου πω…
-Τι σε κάνει να νομίζεις ότι δεν θα μείνω πολύ καιρό ακόμα βασίλισσα δηλαδή;
-Δεν νομίζω είμαι σίγουρη, διότι πριν από λίγο ο βασιλιάς μου εκμυστηρεύτηκε ότι σχεδιάζει να σε σκοτώσει…
-Τι; δεν είναι δυνατόν! Μα καταρχήν αυτός είναι φλούφλης, δεν μπορεί να σκέφτηκε τέτοιο πράγμα;
-Το σκέφτηκε και το είπε, και θα το κάνει να είσαι σίγουρη. Εκτός αν…..
-Εκτός αν;
-Εκτός αν αντιστρέψουμε τα μελλούμενα, και αντί για βασίλισσα νεκρή θα έχουμε βασιλιά νεκρό, και τότε ποιος θα κυβερνήσει;
-Τι λες πανούργο πλάσμα; Τι δολοπλοκία έχεις στήσει μες στο μυαλό σου;
-Άκου να δεις κοπελιά, θα στα πω μια φορά και άνοιξε τα αφτιά σου και άκου καλά. Ο μόνος που μπορεί να σκοτώσει τον βασιλιά εδώ είμαι εγώ, μπορώ να τον δηλητηριάσω και να τον βγάλω έξω σαν μεθυσμένο και να μην πάρει κανείς χαμπάρι, αν οτιδήποτε άλλο συμβεί θα γίνει φασαρία και δεν το θέλουμε αυτό. Λοιπόν αυτό που θέλω από σένα μόνο είναι να ανακοινώσεις αύριο πριν βρεθεί ο βασιλιάς ,ότι εγώ είμαι πριγκηπέσα, και ότι είμαι μέλος της βασιλικής οικογένειας, ούτως ή άλλως όλοι εδώ ξέρουν ότι κάποτε ήμουν η Ζήνα , the warrior princes, και σα τέτοια θα με δεχτούν. Λοιπόν αν κάνεις καμιά μαλακία ( και αρπάζει το σάλι της Αριάδνης) ο βασιλιάς θα βρεθεί δηλητηριασμένος και εσύ είσαι αυτή που μπήκε στην κουζίνα και τον δηλητηρίασε, αν όλα πάνε καλά, ο βασιλιάς θα βρεθεί πεταμένος στη θάλασσα και όλοι θα νομίσουν ότι πνίγηκε . Γκε γκε;
-Δεν το πίστευα ποτέ ότι θα συναντούσα ένα τόσο πανούργο πλάσμα, θα γίνει όπως λες λοιπόν αλλά να είσαι σίγουρη ότι με σένα θα προσέχω τα νώτα μου
- Καλά, καλά, αι στο παλατάκι σου τώρα….

ΑΙΓΑΙΑΣ ΚΑΙ ΣΩΚΡΑΤΗΣ

-Μάστορα, θες παρέα; Να κάτσω;
-Ε. και δεν κάθεσαι…
-Σε βλέπω σκεφτικό, και μου θυμίζεις εμένα, μάλλον πρόβλημα με την
κυρά;
-Και με την κυρά… ποιος είσαι συνάνθρωπε; Έχεις και συ προβλήματα με την κυρά;
-Με λένε Σωκράτη, και ναι έχω μεγάλο πρόβλημα με την κυρά….
-Εμένα με λένε…… Πίπι, μίλησε μου για σένα τι σε απασχολεί
-Τι να σου πω Πίπι, όλοι εδώ γύρω με θεωρούνε σοφό, όλοι νομίζουν ότι τα ξέρω όλα, και όταν μου το λένε αυτό, εγώ τους απαντάω ‘’Εν οίδα, ότι ουδέν οίδα’’ δήλαδή ξέρω ένα πράγμα, οτί δεν ξέρω τίποτα, αφού δεν κατάφερα να κάνω ευτυχισμένη οικογένεια ότι και να ξέρω είναι άχρηστο, καλύτερα να μην ήξερα τίποτα και να ζούσα μια ευτυχισμένη και ήρεμη ζωή , τι να τις κανω τις γνώσεις αν δεν μπορώ να κουμαντάρω την γυναίκα μου;
-Σαν φιλόσοφος μου ακούγεσαι…
-Έτσι είναι Πίπι, αν παντρευτείς καλή γυναίκα θα ζήσεις ευτυχισμένος, αν παντρευτείς κακή, θα γίνεις φιλόσοφος
-Αυτό να λέγεται! Τότε εγώ θα γίνω από τους μεγαλύτερους!
-Είδες ο βασιλιάς μας τι έπαθε; Έγινε ρεζίλι σ όλη την Αθήνα, πρώτα με το όνομα και μετά αυτό, μα που θα φτάσει η γκαντεμιά αυτού του ανθρώπου;
-Το θέμα με την γυναίκα του το ξέρω, το άλλο με το όνομα που είπες τι είναι;
-Αυτό με το όνομα είναι ένα μυστικό που το ξέρουν λίγοι, δεν έπρεπε να στο αναφέρω… αλλά κάποια στιγμή θα μαθευτεί…
-Μα πες μου το τώρα σε παρακαλώ, πες μου στο κρασί που πίνουμε
-Καλά λοιπόν. Τον βασιλιά τον λένε Αιγαία εξ αιτίας μια αίγας (κατσίκας). Ο πατέρας του παλιά έκανε πολύ παρέα με τον Μίνωα που ήταν φοιτητής εδώ στην Αθήνα , ήταν κολλητοί, μια μέρα λοιπόν είχαν πάει σε μια φάρμα στην εξοχή, και μέθυσαν, εκεί λοιπόν έκαναν κάτι αισχρό, γίναν και οι δύο κτηνοβάτες! Ο ένας πήδηξε μια γελάδα και ο άλλος μια κατσίκα! Ο Μίνωας την γελάδα και ο πατέρας του Αιγαία την κατσίκα!
-Και γιατί δεν πήδηξε ο πατέρας του Αιγαία την γελάδα και ο Μίνωας την κατσίκα;
-Γιατί ο Μίνωας ήταν ψηλότερος
-!!!!!!!!!!!!!!
-Κάτσε να σου πω και την συνέχεια, την επόμενη που ξύπνησαν και κατάλαβαν τι είχε γίνει ο Μίνωας σηκώθηκε και έφυγε και πήγε στην Κρήτη, και ορκίστηκε ότι θα κατέστρεφε τον πατέρα του Αιγαία με κάθε τρόπο, γιατί πίστευε ότι αυτός ο Αθηναίος είχε το πάθος της κτηνοβασίας και τον παρέσυρε σ αυτό. Έλα όμως που η γελάδα γέννησε τον μινώταυρο και εκεί περιπλέχτηκαν κι άλλο τα πράγματα. Ο Αθηναίος επειδή ήταν πληγωμένος από την συμπεριφορά του φίλου του, κράτησε τον μινώταυρο και τον μεγάλωνε κρυφά, μέχρι που έκανε και ο ίδιος παιδί, και μόλις γέννησε αγόρι έστειλε τον μινώταυρο πακέτο στην Κρήτη μαζί με μια επιστολή που έλεγε : Οι σωστοί άντρες κάνουν γιούς και λειψοί κάνουν τέρατα. Ο Μίνωας όταν είδε τον μινώταυρο πληγώθηκε αλλά δεν μπορούσε να σκοτώσει ο παιδί του, έτσι έφτιαξε έναν λαβύρινθο και τον έκλεισε μέσα με σκοπό κάποια μέρα να του στέλνει Αθηναίους να τους σκοτώνει. Εκτός απ αυτό έστειλε και μια επιστολή στον πατέρα του Αιγαία που έλεγε: Μπορεί να έκανες γιο, αλλά αυτό που είχες κάνει δεν ξεγίνεται, σου ορκίζομαι στον λόγο της βασιλικής μου τιμής ότι αν δεν ονομάσεις τον γιο σου Αιγαία θα πω σ όλη ην Ελλάδα τι είχαμε κάνει τότε. Λοιπόν Αιγαίας είναι το όνομα του γιού σου και κάθε φορά που θα λες το όνομά του θα θυμάσαι την αγαπημένη σου κατσίκα.
-Απίστευτο! Μα καλά και εσύ που το ξέρεις αυτό;
-Εγώ; Χμ τώρα είναι κάτι που θα σου φανεί απίστευτο, η Τζίνα που λες είναι άνθρωπος από το μέλλον, εκεί οι ιστορικοί έχουν ανακαλύψει κάτι χαρτιά που επιβεβαιώνουν αυτά που μόλις είπα.
-Από το μέλλον; !!!!!!!!!!!!!!!!!!!!
-Ναι, και εγώ δεν θα το πίστευα άλλα μου έχει μιλήσει πολλές φορές και κατάλαβα ότι δεν λέει βλακείες, εκτος από μερικές που θα στις πω μετά
-Μα τι λες ρε άνθρωπε γίνονται αυτά;
-Η Τζίνα που λες, ξέρει πολλά πράγματα, όταν ήρθε εδώ ρωτούσε για τον βασιλιά και έλεγε ότι ήθελε να τον σώσει, έλεγε λέει ότι αυτός το ζήτησε
-Για πες κι άλλα
-Όταν ήρθε εδώ και με ρώτησε ποιος είμαι και της είπα ο Σωκράτης αυτή με είπε <<Α σε ξέρω εσένα!>> << Και από πού με ξέρεις>> της είπα << Έχω διαβάσει μερικά βιβλία που έχει γράψει για σένα ο μαθητής σου Πλάτωνας, τα περισσότερα τα έχω εδώ μαζί μου>> στην αρχή μου φάνηκε τρελή αλλά εγώ για να δω που το πάει της ζήτησα τα βιβλία και αυτήν για να με πείσει μου τα έδωσε.
-Και;
-Και τα διάβασα και είδα ότι αυτός ο Σωκράτης που η Τζίνα νόμιζε ότι ήμουν εγώ έβλεπε πολύ μπροστά και έλεγε πράγματα που δεν θα μπορούσε να τα πει άνθρωπος στην εποχή μας, το μόνο που κατάφερα να κάνω είναι να κλέψω μερικές εκφράσεις και να τις πετάω που και που. Τα βιβλία έχω φροντίσει να πάρει ο εγγονός μου μετά από χρόνια, και να τα διαβάσει όσο θα είναι μικρός για να ανοίξει το μυαλό του.
-Τι λες ρε άνθρωπε; Για μισό λεπτό, λες ότι τα βιβλία αυτά τα έγραψε κάποιος για κάποιον Σωκράτη που θα γεννηθεί μετά από μας, αυτά τα βιβλία τα είχε η Τζίνα στο μέλλον και τα έφερε πίσω πριν γεννηθεί αυτός ο Σωκράτης και τα έδωσε σε σένα και εσύ θα τα δώσεις στον Σωκράτη που αυτός με την σειρά του θα τα δώσει στην Τζίνα και η Τζίνα θα τα ξαναδώσει σε σένα και εσύ θα τα δώσει στο Σωκράτη και πάει λέγοντας. Φαύλος κύκλος, αυτά τα λόγια δεν τα σκέφτηκε ποτέ κανένας
-Τι λες με μπέρδεψες; Δεν ξέρω τι λες, πάντως και αυτήν κάτι τέτοιο μου έλεγε ότι οι ιστορίες που λέει κάπου τις έβλεπε και τώρα μόνο τις διηγείται, δεν τις έχει ζήσει, και αυτές οι ιστορίες που λέει τώρα αυτήν κάπου θα βρεθούν και θα ξαναειπωθούν και θα τις δει αυτήν και θα μας τις ξαναπεί και ου το καθ εξής . Λέει η Τζίνα ότι χρόνος είναι ένας ουροβόρος όφις , και έχει μια πόρτα με ένα σύμβολο :ένα φίδι που τρώει την ουρά του
-Που είναι αυτήν η πόρτα! Ρωτάει ο βασιλιάς έντονα
-Στην κουζίνα γιατί;
Δεν απάντησε καν ο βασιλιάς, σηκώθηκε και πήγε τρέχοντας στην κουζίνα και βρήκε την Τζίνα, <<Γεια σου άνθρωπε από το μέλλον, είμαι ο βασιλιάς!>> η Τζίνα δήθεν ταραγμένη, <<μα που ξέρετε ότι είμαι από το μέλλον; Μα για να το ξέρετε , είστε ο βασιλιάς γιατί εσείς το ζητήσατε >> << Μα γιατί δεν ήρθατε στο σημείο που σας είπα;>> είπε ο βασιλιάς <<Δεν έχουμε χρόνο γι αυτά , μπείτε εδώ>> είπε η Τζίνα και έβαλε τον βασιλιά στην πόρτα με το περίεργο σύμβολο, το οποίο μόλις το είδε ο βασιλιάς σιγουρεύτηκε ότι είναι η πύλη του χρόνου. Μόλις μπήκε μέσα η Τζίνα κλείδωσε, και ο βασιλιάς κατάλαβε ότι βρίσκεται σε μια ντουλάπα με κουζινικά, <<Μα τι είναι έδω; βγάλτε με αμέσως έξω! Βγάλτε με!>> φώναζε ο βασιλιάς, η σκληρή Τζίνα δεν του έδωσε καν σημασία ,του πέταξε μόνο ένα ξερό σκάσε και έφυγε από την κουζίνα και πήγε στον κυρίως μέρος του καπηλειού
-Λοιπόν ρεμάλια, πληρώνετε και φεύγετε… είπε στους πελάτες
Οι πελάτες οπουδήποτε αλλού θα κάναν φασαρία, αλλά στης Ζήνας δεν παίζει τέτοιο πράγμα, πλήρωσαν και φύγανε ήσυχα . Μετά από αυτό πήγε και έκατσε δίπλα στον Χάρη
-Τι λέει ήταν εύκολο; ρώτησε η Τζίνα τον Χάρη
-Μόνο εύκολο, άμα πεις τον άλλον ότι θέλει να ακούσει, είναι πάντα εύκολο…
-Μα καλά και τα πίστεψε όλα, και για τον και καλά φιλόσοφο από το μέλλον , τον κύκλο του χρόνου και ότι άλλη παπαριά του είπες;
-Έχω φαντασία δεν μπορείς να πεις, εκεί που το διασκέδασα πάντως ήταν που τον δούλευα για το όνομά του
-Μα τι του πες;
-Θα στα πω μετά, αλλά για πες μου τι θα κάνεις μ αυτόν τώρα;
-Να μην σε νοιάζει… θα κάνεις μόνο ότι σου λέω …είπε η Τζίνα αδιάφορα
-Να κάνω μόνο ότι μου λες; Ξεχνάς ότι εγώ είμαι αυτός που έμαθε για αυτά που είπε ο βασιλιάς χτες στους λόγιους; Αν δεν ήμουν εγώ να σου πω ότι ο βασιλιάς περιμένει ανθρώπους και καλά από το μέλλον θα είχες κάνει όλο αυτό το σχέδιο;
-Καταρχήν δεν ξέραμε ότι θα έρθει σήμερα εδώ έτσι, άλλο ήταν το σχέδιο και άλλο μας βγήκε, τέλος πάντων τα πράγματα τώρα είναι ακριβώς όπως τα θέλουμε , κάνε μόκο και άσε το αφεντικό να αποφασίζει…
-Πες μου τι θα κάνεις μ αυτόν;!
-Έχω σχέδιο Χαρούλι, άντε νανάκια τώρα….
Είπε η Τζίνα και με αυτοκρατορικό ύφος σηκώθηκε και έφυγε, ο Χάρης όμως την κοιτούσε με μίσος να φεύγει και ψέλλισε μέσα από τα δόντια του <<Μπορεί να έχεις σχέδιο… αλλά έχω και εγώ το δικό μου, πανούργο θηλυκό… ότι και να κάνεις εγώ θα γίνω βασιλιάς ….>>>

Προφανώς συνεχίζεται....