Θλιμμένος Κλόουν

Αυτό πως να το πω
Πως να βρω τα λόγια
Πως να περιγράψω κάτι που είναι πάνω από μενα
Ποτέ δεν έδωσες τίποτα απ ότι ήθελα
Πότε δεν σου δωσα τίποτα ότι ήθελα
θα έδινα όμως και την ζωή μου για να νιώσεις έστω και τα μισά άπ ότι νιώθω
Το βάρος που κουβαλάω όλα αυτά τα χρόνια
Τον πόνο που μου ρουφάει την ζωή κάθε μέρα
Τις νύχτες που δεν περνάνε χωρίς το γέλιο σου
Τα τσιγάρα που καίνε τα μάτια
Λίγο από το σώμα σου
Λίγο από το χέρι σου
Λίγο από τα μάτια σου
Λίγο απ το γέλιο σου
Και όλη μου η ζωή δική σου
Ξεράθηκε το σάλιο μου στο στόμα και δεν μπορώ να στρίψω άλλο τσιγάρο, το κόλλησα όμως με ένα δάκρυ, χαμένο δεν πήγε το δάκρυ.
Και πως να στο πω
Θα ζω όμως χωρίς εσένα
Θα γίνω ένας μελαγχολικός κλόουν
Θα φοράω την μάσκα και θα γελάω με όλα και με όλους
Θα γυρνάω στο σπίτι και θα κρύβομαι στην γωνία
Σαν παιχνίδι που το βαρέθηκες
Σαν παιχνίδι που το χάλασες
Και θα σε βλέπω να λες όσα σου έλεγα σε άλλους
Να παίρνεις ότι γράφω και να τα λες αλλού
Να παίρνεις τα τραγούδια που σου αφιέρωνα και να τα αφιερώνεις αλλού
Και δεν θα σε κατηγορώ που μ άφησες να σε ερωτευτώ
Και δεν θα σε κατηγορώ που έπαιξες μαζί μου
Θα σε κατηγορώ μόνο για το ότι κάνεις ότι δεν ξέρεις πως νιώθω
Για το ότι κάνεις ότι δεν ξέρεις πως νιώθω
Για το ότι κάνεις ότι δεν ξέρεις πως νιώθω
Για το ότι κάνεις ότι δεν ξέρεις πως νιώθω
Για το ότι κάνεις ότι δεν ξέρεις πως νιώθω
Για το ότι κάνεις ότι δεν ξέρεις πως νιώθω