Παρασκευή 21 Μαΐου 2010

Θλιμμένος Κλόουν

Αυτό πως να το πω
Πως να βρω τα λόγια
Πως να περιγράψω κάτι που είναι πάνω από μενα
Ποτέ δεν έδωσες τίποτα απ ότι ήθελα
Πότε δεν σου δωσα τίποτα ότι ήθελα
θα έδινα όμως και την ζωή μου για να νιώσεις έστω και τα μισά άπ ότι νιώθω
Το βάρος που κουβαλάω όλα αυτά τα χρόνια
Τον πόνο που μου ρουφάει την ζωή κάθε μέρα
Τις νύχτες που δεν περνάνε χωρίς το γέλιο σου
Τα τσιγάρα που καίνε τα μάτια
Λίγο από το σώμα σου
Λίγο από το χέρι σου
Λίγο από τα μάτια σου
Λίγο απ το γέλιο σου
Και όλη μου η ζωή δική σου
Ξεράθηκε το σάλιο μου στο στόμα και δεν μπορώ να στρίψω άλλο τσιγάρο, το κόλλησα όμως με ένα δάκρυ, χαμένο δεν πήγε το δάκρυ.
Και πως να στο πω
Θα ζω όμως χωρίς εσένα
Θα γίνω ένας μελαγχολικός κλόουν
Θα φοράω την μάσκα και θα γελάω με όλα και με όλους
Θα γυρνάω στο σπίτι και θα κρύβομαι στην γωνία
Σαν παιχνίδι που το βαρέθηκες
Σαν παιχνίδι που το χάλασες
Και θα σε βλέπω να λες όσα σου έλεγα σε άλλους
Να παίρνεις ότι γράφω και να τα λες αλλού
Να παίρνεις τα τραγούδια που σου αφιέρωνα και να τα αφιερώνεις αλλού
Και δεν θα σε κατηγορώ που μ άφησες να σε ερωτευτώ
Και δεν θα σε κατηγορώ που έπαιξες μαζί μου
Θα σε κατηγορώ μόνο για το ότι κάνεις ότι δεν ξέρεις πως νιώθω
Για το ότι κάνεις ότι δεν ξέρεις πως νιώθω
Για το ότι κάνεις ότι δεν ξέρεις πως νιώθω
Για το ότι κάνεις ότι δεν ξέρεις πως νιώθω
Για το ότι κάνεις ότι δεν ξέρεις πως νιώθω
Για το ότι κάνεις ότι δεν ξέρεις πως νιώθω

4 σχόλια:

Prisoned Soul είπε...

Αχ Καλέ μου...
Πριν ένα χρόνο η ανάρτηση σου θα μιλούσε για τη ζωή μου.
Έκανε ότι δεν ξέρει πως νιώθω και συνέχιζε,
συνέχιζε να παίζει, να παίζει μαζί μου...
Αλλά όπως όλα τα παιχνίδια έσπασα, ξέχασα και αν δεν ξέχασα προσπέρασα.

Μου θύμισες πολλά απόψε, ίσως παραπάνω απ' όσα θα ήθελα να θυμηθώ.
Καλό βράδυ

Ανώνυμος είπε...

Ευαγγελία: Έχω μείνει speechless..

Έσπερος είπε...

Όπως είπα και στην Sweet truth στην τελευταία ανάρτησή της, πιες από αυτό το αίμα για να γίνεις πιο δυνατό...ξέρω πόσο δύσκολο είναι...

Να έχεις ένα καλό απόγευμα Aougare!

Nicotine είπε...

Σας ευχαριστώ, να είστε καλά όλοι σας

Στα τέσσερα

Η μέρα ήταν Σάββατο , τα στήθη της μικρά και αυτή επίσης.  Τη λέγανε Αθηνά, τίποτα άλλο μη ρωτήσεις.  Δυο βδομάδες  μετά από αυτό το Σάββα...