Τρίτη 2 Μαρτίου 2010
Όνειρα ή Πραγματικότητα;
Έτρεχα στο σπίτι μου κρατώντας ένα βιβλίο. Σκόνταψα, έφυγε το βιβλίο από το χέρι μου, και φάνηκε πως σκόρπισαν τα γράμματα στο πάτωμα. Τα γράμματα έγιναν μυρμήγκια και ανέβηκαν στον τοίχο, έσβησα το φως, και μυρμήγκια φωσφόριζαν και έμοιαζε σαν να έβλεπα τα αστέρια στον τοίχο... και όμως έλειπε το φεγγάρι. Άναψα το φως να μοιάζει με φεγγάρι, αλλά έχασα τα αστέρια. Πήρα το βιβλίο από το πάτωμα και βγήκα μόνος στην κρύα νύχτα να δω τον ουρανό, αλλά είχε συννεφιά. Έσκυψα και είδα στην τελευταία σελίδα του βιβλίου μου είχαν μείνει λίγα γράμματα που φωσφόριζαν και έμοιαζαν με τα αστέρια, αλλά έφυγαν τα σύννεφα, βγήκε το φεγγάρι, και ξανάχασα τα αστέρια.
Εγγραφή σε:
Σχόλια ανάρτησης (Atom)
Στα τέσσερα
Η μέρα ήταν Σάββατο , τα στήθη της μικρά και αυτή επίσης. Τη λέγανε Αθηνά, τίποτα άλλο μη ρωτήσεις. Δυο βδομάδες μετά από αυτό το Σάββα...
-
Τι κοινό μπορεί να έχουν εικοσιπέντε φωτογραφίες, μια τυρόπιτα, ένας καφές, ένας τρυποκάρυδος, ένας ψαράς, ένα άδειο καρότσι σ...
-
Η μέρα ήταν Σάββατο , τα στήθη της μικρά και αυτή επίσης. Τη λέγανε Αθηνά, τίποτα άλλο μη ρωτήσεις. Δυο βδομάδες μετά από αυτό το Σάββα...
-
Η ΣΥΝΆΝΤΗΣΗ Περπατούσα στην πλατεία του μετρό στην Πανόρμου, το περπάτημα μου είχε ξεσηκώσει τα περιστέρια και πετούσαν μπροστά μου, έμοια...
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου