Όνειρα του Δημοσθένη

-Αααααααα
-Τι έπαθες Δημοσθένη; λέει γυναίκα που ξύπνησε τρομαγμένη απο την καυγή του άντρα της.
-Είδα έναν εφιάλτη... λέει ο Δημοσθένης καθως τραβάει το σώμα του προς τα πίσω και ακουμπάει την πλάτη του στην πλάτη του διπλού κρεβατιού.
-Τι είδες πάλι;
-Δεν μπορώ να σου πω, θα με κοροϊδέψεις
-Δεν θα σε κοροϊδέψω, έλα πες μου........
-Καλά... Να είδα τα στρουμφάκια να μιλάνε τούρκικα.
-Α, μην είσαι παιδί, δεν υπάρχουν στρουμφάκια
Δεν μιλάει ο Δημοσθένης, κρατάει τα μούτρα του με τα χέρια του απελπισμένος από την βλακεία της γυναίκας του.
-Έλα πες μου, τι ακριβώς είδες; του λέει η γυναίκα του
Μη έχοντας τίποτα καλύτερο να κάνει απαντάει τη γυναίκα του, με σχετικά βαριεστημένο ύφος.
-Να είδα τα στρουμφάκια να περπατάνε στο δάσος ακολουθώντας τον μπαρμπαστρούμφ, αλλά μιλούσαν τούρκικα, και όπως μιλούσαν και διαφωνούσαν, καθυστερούσαν και δημιουργήθηκε απόσταση από τον μπαρμπαστρουμφ, και ξαφνικά γυρνάει ο μπαρπαστρουμφ με πολύ άγρια φάτσα και λέει με τ χοντροφωνάρα του: Γκελ! Γκελ! τσογλαν στρουμfuck!
-Ω, καημένε μου... τι να σημαίνει άραγε αυτό το όνειρο;
-Δεν ξέρω γυναίκα, μπορεί ο Πατήρ Σάββας Αχιλλέως να μου στέλνει μηνύματα.
-Σαν τι δηλαδή;
-Να... τα χρώματα.. τα στρουμφάκια μπλε, σαν την ελληνική σημαία, ο μπαρμπαστρούμφ κόκκινος σαν την τούρκικη, ο μπαρμπαστρουμφ αρχηγός, τα στρουμφάκια ακολουθούν, δεν ξέρω.. είναι τρομακτικό...
-Ναι! το ξέρω, είναι τρομακτικός ο τρόπος που ντύνονται τα στρουμφάκια! απορώ δεν υπήρχε κανένας στυλίστας όταν γυριζόταν; Τι γούστο θα αποκτήσουν τα παιδιά μας βλέποντας αυτά!
-.......
-Για πες, τι άλλο θα μπορούσε να σημαίνει αυτό το όνειρο;
-Δεν ξέρω, ίσως... έχεις προσέξει τώρα τελευταία πως συμπεριφέρεται ο Υπουργός προστασίας του πολίτη; σαν Υπουργός προστασίας του αριστερού πολίτη, μπαρμπαστρουμφ κόκκινος, αριστερός, στρουμφάκια μπλε, αστυνομικοί.
-Αλήθεια; Απο τη σειρά διαλέξαν τα χρώματα;Γιαυτό άκουσα κάτι φοιτητές να αποκαλούν τους αστυνομικούς στρουμφάκια; και ένας απο αυτούς (τους φοιτητές) κρατούσε ένα βιβλίο με ένα κύριο μουσάτο στο εξώφυλλο που έμοιαζε πολύ με τον μπαρμπασρούμφ! Έχεις δίκιο Δημοσθένη! Αυτό είναι!
-...... (κουνάει το κεφάλι του και σφίγγει τα χείλη του)
-Καλά ντε, δεν είμαι και τόσο μορφωμένη, μπορεί να λέω και καμιά χαζομάρα που και που.
-Που και που;
-Έλα ηρέμησε τώρα... πέσε για ύπνο...
-Καληνύχτα..

Δυο ώρες μετά.
-ααααααααα!!!!!!!!!!
-Τι είδες πάλι;
-Τον Σούπερμάν με κεφάλι σκύλου να κάθεται στα σκαλιά μπροστά απο το Σύνταγμα και να γλύφει παγωτό ξυλάκι!
-Ελοχίμ;
-Όχι! Σούπερνεφελίμ! Πρέπει να ειδοποιήσω τον κόσμο γι την καταστροφή που έρχεται! πάω να γράψω βιβλίο!