Στον Άρειο Πάγο, δίπλα στον βράχο της Ακρόπολης, δύο νέοι, ερωτευμένοι κάθονται ο ένας απέναντι στον άλλο. Μπροστά τους η Αθήνα που το απόγευμα έμοιαζε σαν κουτάκι με σπασμένες κιμωλίες, τώρα που νύχτωσε, μοιάζει σαν ένας σωρός απο κινητά μέσα στο σκοτάδι που δέχονται κλήσεις αλλά δεν υπάρχει κάνεις να απαντήσει. Η ρομαντική διάθεση έχει φτάσει στο απόγειό της, και λέει ο νέος στην κοπέλα:
-Όταν κάτι το θες πάρα πολύ, όλο το σύμπαν συνωμοτεί για να το κατακτήσεις.
-Τι εννοείς;
-Κοίτα πίσω μου και πάνω,είπε ο νέος ενώ ήθελε να της πει κάτι για τα αστέρια.
-Δεν το πιστεύω! είπε η κοπέλα και έφερε τα χέρια της στο στόμα της, δεν το πίστεύω! πως έγινε αυτό; Πως το ξέρες;
-Δεν ήξερα τίποτα, τι εννοείς;
-Μόλις έπεσε ένα αστέρι!
-Δεν σε πιστεύω, δεν γίνονται αυτά, μήπως νόμιζες ότι αυτό ήθελα να σου πω και μου λες ψέματα ότι το είδες για να μου πεις αυτό που ήθελα να ακούσω;
-Όχι! Αλήθεια έπεσε ένα!
-Δεν σε πιστεύω,λες ψέματα, το λες γιατί νόμιζες ότι αυτο ήθελα να ακούσω!
-Μα...
-Τι μα; κι όταν μου μιλάς για αγάπη, το κάνεις για τον ίδιο λόγο;
-Έπεσε σου λέω! Έπεσε!
-Δεν το πιστεύω ότι επιμένεις κιόλας, είπε ο νέος και σηκώθηκε και έφυγε.
-Αν φύγεις τώρα έτσι χωρίζουμε! φώναξε η κοπέλα.
Ο νέος σκέφτηκε ότι δεν θα θελε να συμβεί αυτό, και γυρνώντας να της απαντήσει, σκάλωσε και έφερε τα χέρια του στο στόμα με τον ίδιο τρόπο που το χε κάνει και η κοπέλα. -Δεν το πιστεύω! είπε.
-Τι; απάντησε η κοπέλα θυμωμένη.
-Ένα αστέρι έπεσε μόλις τωρα πίσω σου, είπε ο νέος με το πρόσωπό του γεμάτο απορία'
- Δεν ντρέπεσαι να με δουλεύεις κιόλας!
-Μα...
-Τι μα; με το δούλεμα τα κάνεις χειρότερα
...........
.............
................
Είτε έπεσαν δύο αστέρια, είτε ένα. είτε κανένα, το πρόβλημα δεν ήταν το σύμπαν, αλλά η δικιά τους απροθυμία να πιστέψουν στο αδύνατο, στο μαγικό, στο ονειρικό.
Σάββατο 20 Μαρτίου 2010
Εγγραφή σε:
Σχόλια ανάρτησης (Atom)
Στα τέσσερα
Η μέρα ήταν Σάββατο , τα στήθη της μικρά και αυτή επίσης. Τη λέγανε Αθηνά, τίποτα άλλο μη ρωτήσεις. Δυο βδομάδες μετά από αυτό το Σάββα...
-
Τι κοινό μπορεί να έχουν εικοσιπέντε φωτογραφίες, μια τυρόπιτα, ένας καφές, ένας τρυποκάρυδος, ένας ψαράς, ένα άδειο καρότσι σ...
-
Η μέρα ήταν Σάββατο , τα στήθη της μικρά και αυτή επίσης. Τη λέγανε Αθηνά, τίποτα άλλο μη ρωτήσεις. Δυο βδομάδες μετά από αυτό το Σάββα...
-
Η ΣΥΝΆΝΤΗΣΗ Περπατούσα στην πλατεία του μετρό στην Πανόρμου, το περπάτημα μου είχε ξεσηκώσει τα περιστέρια και πετούσαν μπροστά μου, έμοια...
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου