Σαν όνειρο εαρινής νυχτός, νύχτωσε, νύχια, ηχεία, ήχος, ρηχός, ράκος, δράκος, κάδρο, δρόμος μακρινός για το σπίτι σου.
Σαν να σ' ονειρεύτηκα χτες, χτένισμα, άσμα, άσε με, μέσα μου δεν ξέρεις τι νιώθω.
Σαν να μην ήσουνα εκεί, δίκη, καταδίκη, κατάδυση στα όνειρα μου.
Σαν στον ουρανό ακίνητο πουλί, πάλι, πύλη, πήλινο αγγείο, πύρινο άγγιγμα, αγκιστρώθηκα στο δόλωμα της μουσικής σου.
Σαν, σαν, σαν, και όλο αν, αν, αν, και χωρίς ανάσα, και χωρίς φωτιά στο βλέμμα, και χωρίσαμε με μια χειραψία.
Τρίτη 9 Μαρτίου 2010
Εγγραφή σε:
Σχόλια ανάρτησης (Atom)
Στα τέσσερα
Η μέρα ήταν Σάββατο , τα στήθη της μικρά και αυτή επίσης. Τη λέγανε Αθηνά, τίποτα άλλο μη ρωτήσεις. Δυο βδομάδες μετά από αυτό το Σάββα...
-
Τι κοινό μπορεί να έχουν εικοσιπέντε φωτογραφίες, μια τυρόπιτα, ένας καφές, ένας τρυποκάρυδος, ένας ψαράς, ένα άδειο καρότσι σ...
-
Η μέρα ήταν Σάββατο , τα στήθη της μικρά και αυτή επίσης. Τη λέγανε Αθηνά, τίποτα άλλο μη ρωτήσεις. Δυο βδομάδες μετά από αυτό το Σάββα...
-
Η ΣΥΝΆΝΤΗΣΗ Περπατούσα στην πλατεία του μετρό στην Πανόρμου, το περπάτημα μου είχε ξεσηκώσει τα περιστέρια και πετούσαν μπροστά μου, έμοια...
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου