Καθόμουν και έβλεπα ταινία με την γιαγιά μου. Μια αμερικάνικη υπερπαραγωγή με πολλούς σκοτωμούς,και λέω της γιαγιάς:
-Είδες γιαγιά πόσοι σκοτώθηκαν να γυριστεί αυτή η ταινία!
-Μην είσαι χαζό ρε, στα ψέματα σκοτώνονται. τρυκ είναι.
Μετά από λίγο μια πολύ ρεαλιστική σκηνή αποκεφαλισμού..
-Τι λες ρε γιαγιά; και αυτό ψέμα ήταν;
-Ε... ένας δυό, όχι όλοι!
Εγγραφή σε:
Σχόλια ανάρτησης (Atom)
Στα τέσσερα
Η μέρα ήταν Σάββατο , τα στήθη της μικρά και αυτή επίσης. Τη λέγανε Αθηνά, τίποτα άλλο μη ρωτήσεις. Δυο βδομάδες μετά από αυτό το Σάββα...
-
Τι κοινό μπορεί να έχουν εικοσιπέντε φωτογραφίες, μια τυρόπιτα, ένας καφές, ένας τρυποκάρυδος, ένας ψαράς, ένα άδειο καρότσι σ... -
Η μέρα ήταν Σάββατο , τα στήθη της μικρά και αυτή επίσης. Τη λέγανε Αθηνά, τίποτα άλλο μη ρωτήσεις. Δυο βδομάδες μετά από αυτό το Σάββα... -
Η ΣΥΝΆΝΤΗΣΗ Περπατούσα στην πλατεία του μετρό στην Πανόρμου, το περπάτημα μου είχε ξεσηκώσει τα περιστέρια και πετούσαν μπροστά μου, έμοια...
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου