Παρασκευή 5 Μαρτίου 2010

Όνειρο καμένο, καμένο Όνειρο

Μέρες τώρα ο Δ. γουστάρει μια γειτόνισσα, τις τελευταίες μέρες την έστηνε έξω από το σπίτι της, είχε πάρει την απόφαση να της μιλήσει.Μια μέρα λοιπόν όντας αποφασισμένος, εκεί που περίμενε, την είδε να έρχεται από μακρυά, αλλά δεν ήταν μόνη, είχε και ένα τριχωτό τέρας δίπλα της που με δυσκολία μπορούσες να κατατάξεις στο ανθρώπινο είδος. Ξαφνικά θόλωσε, μέσα σε μια σκοτοδίνη αρνητικών συναισθημάτων ένιωθε ότι συρρικνώνεται, έβλεπε τα άκρα του σιγά σίγα να εξαφανίζονται, μια απέλπιδα ασυνείδητη προσπάθεια του εαυτού του να κρυφτεί από την ταπείνωση οδηγούσε αυτή την εξαΰλωση. Πρώτα ξεθώριασαν τα χέρια του και τα πόδια του, μετά το κεφάλι του, μετά ο κορμός του, στο τέλος το μόνο που έμεινε απ' αυτόν ήταν ο αφαλός του. Μόλις έφτασε πάνω του το κωμικό ζευγάρι, λέει η κοπέλα που δυσκολία τον είχε προσέξει -τι είναι αυτό καλέ; και απαντά ο άντρας (με ανθρώπινη φωνή και όχι με κραυγές πιθήκου όπως θα περιμέναμε) -Α! Μια καπότα, αχρησιμοποίητη είναι, ωραία! τον πήρε και τον έβαλε στην τσέπη του. Μετά από 5 λεπτά (είδες; γρήγορος ο ουρακοτάγκος), τον έβγαλε από την τσέπη του και τον χρησιμοποίησε. Και έτσι μπήκε ο Δ. για πρώτη φορά στο σώμα της.
:-(

4 σχόλια:

roza είπε...

Σου χω πει οτι σε λατρευω τελικά??Έχεις δαιμονισμένη φαντασία!!
--Σαλιαγκι

Nicotine είπε...

Σαλιαγκι

Αλήθεια λες τώρα;
Που το βρήκες αυτο το κείμενο;

Nicotine είπε...

Σαλιαγκι

Αλήθεια λες τώρα;
Που το βρήκες αυτο το κείμενο;

roza είπε...

Ρε μου έχεις κάνει μεγάλη ζημιά!!!Ειδικά το 2010 με τις 142 αναρτήσεις του!! Όποτε ψιλοβαριέμαι λέω: "ντάξει μωρε θα διαβάσω 1-2 αναρτήσεις μέχρι να μπω για μπανιο/παω για καφέ/κάνω εργασία" Και όπως θα κατάλαβες ποτέ δε διαβάζω μόνο 2, άσε που είναι και μεγάλες -ζωη να χουνε- οπότε παίζει να λίωνω ωρα στο blog σου!! Έχω και τις αγαπημένες μου κιολας, τις οποίες τις χάνω μέσα στο συνολο των αναρτήσεων,οπότε ψάχνωντας να τις βρω διαβάζω και καμια άλλη!
Και κάπως έτσι κυλά η ζωή οταν έχεις πολλά πράγματα να κάνεις αλλα βαριέσαι και δε κάνεις τίποτα!!!

Στα τέσσερα

Η μέρα ήταν Σάββατο , τα στήθη της μικρά και αυτή επίσης.  Τη λέγανε Αθηνά, τίποτα άλλο μη ρωτήσεις.  Δυο βδομάδες  μετά από αυτό το Σάββα...