Δευτέρα 8 Μαρτίου 2010

Όνειρο στους καπνούς

Τα καλά μου τσιγάρα
καίγονται μόνο για να προσφέρουν απόλαυση
Καπνοί ακαθόριστοι και εύσχημοι
αναδύονται για να ομορφαίνουν τον χώρο.
Στο βάθος μια δυσδιάκριτη φιγούρα
και αυτή καπνίζει
Απολαμβάνουμε την ίδια χαρα της αυτοκαταστροφής
Κι όσο καπνός πυκνώνει μέσα στο μικρό δωμάτιο,
τόσο η φιγούρα χάνεται.
Δεν θέλω να σηκωθώ -ή δεν μπορώ-
ποια να ήταν άραγε;
μήπως παιχνίδι του μυαλού;
Δεν έχει σημασία...
Ο καπνός πυκνώνει επικίνδυνα
Δάκρυα στα μάτια
να'ναι άραγε από τον καπνό;
Η ζέστη γίνεται αφόρητη
Τρελές σκιές χορεύουν στους τοίχους
Το δωμάτιο καίγεται
Δεν θέλω να σηκωθώ
Θα μείνω εδώ!
Θα μείνω να καεί η φιγούρα
Είτε είναι αληθινή, είτε είναι στο μυαλό

1 σχόλιο:

mr.alobar είπε...

οι αναμνησεις ενος τσιγαρου

Στα τέσσερα

Η μέρα ήταν Σάββατο , τα στήθη της μικρά και αυτή επίσης.  Τη λέγανε Αθηνά, τίποτα άλλο μη ρωτήσεις.  Δυο βδομάδες  μετά από αυτό το Σάββα...