Όνειρο του πράσινου δρόμου

Σ'ενα σπίτι στην άκρη της πόλης ζει η Δανάη. Στην ακριβώς αντίθετη μεριά της πόλης ζει ο Οδυσσέας. Η Δανάη μένει με την μάνα της σε μια μικρή γκαρσονιέρα στο δεύτερο όροφο μιας παλιάς οικοδομής. Η μέρα της περνάει κάνοντας δουλείες του σπιτιού που της επιβάλει μάνα της, θα έλεγε κανείς ότι είναι φυλακισμένη, δεν ζει όπως οι άλλες δεκαεφτάχρονες συνομήλικες της, η μόνη ευχάριστη στιγμή της μέρας είναι όταν βρίσκει τα κρυφά γράμματα που της αφήνει ο Οδυσσέας καθε μέρα. Αυτός ο έρωτας ξεκίνησε και εξελίχτηκε όπως ο έρωτας στα χρόνια της χολέρας, και γιαυτό την αποκαλεί ο Οδυσσέας Φερμίνα Δάσα στα γράμματά του. Ο Οδυσσέας ήταν φτωχός και γιαυτό δεν τον δέχτηκε η μάνα της, όμως η μοίρα είχε άλλα σχέδια. Μια μέρα λοιπόν ο Οδυσσέας έμαθε ότι μια μεγάλη κληρονομία πήγε σε κάποιον κοντινό συγγενή του, σε λίγο καιρό όμως εντελώς τυχαία και για διαφορετικό λόγο ο κάθε κληρονόμος πέθαινε ή αυτοκτονούσε, και έτσι έφτασε σ αυτόν η κληρονομία, που ήταν και ο μεγαλύτερος αδερφός της οικογένειας του, θα μπορούσε κανείς να τον κατηγορήσει για τους προηγούμενους θανάτους, αλλά δεν βρέθηκαν ποτέ στοιχεία. Αντι να τρέξει όμως να πάρει την Δανάη, κατέστρωσε ένα σχέδιο, θα του έπαιρνε λίγο χρόνο, άλλα κάτα το δικό του ρομαντικό μυαλό θα άξιζε τον κόπο. Έτσι λοιπόν αποκατέστησε όλα του τα αδέρφια, έφτιαξε ένα σπίτι για να στεγάσει τον μελλοντικό του έρωτα και έστησε μια δουλειά που θα τον εξασφάλιζε βιοποριστικά. Πήρε ένα χάρτη της πόλης και μπροστά στους εργολάβους τράβηξε μια γραμμή και απαίτησε να δημιουργηθεί ένας φαρδύς δρόμος σε απόλυτη ευθεία που θα ξεκινούσε απο το σπίτι του και θα κατέληγε στο σπίτι της Δανάης. Απαιτούσε να είναι πολύ φαρδύς γεμάτος πράσινο, με πολλά δέντρα και τεχνητές λιμνούλες. θα πλήρωνε όλες τις κατεδαφίσεις, θα αποζημίωνε όλους αυτους που θα αναγκαζόταν να αλλάξουν σπίτι. Ζήτησε επίσης δεξιά και αριστερά του δρόμου να υπάρχουν μόνο ωραία κτήρια, εν ανάγκη δηλαδή να χτιστούν καινούρια. Και όλα αυτά να γίνουν το συντομότερο. Τα χρήματα αρκούσαν και περίσσευαν. Έτσι και έγινε, τα έργα προχωρούσαν γρήγορα, η Δανάη άκουγε της εκρήξεις και την φασαρία και ρωτούσε την μάνα της τι συμβαίνει και σαν απάντηση έπαιρνε ότι γίνονται έργα στην πόλη. Στα γράμματα ο Οδυσσέας της έλεγε ότι ανοίγει δρόμο να ρθεί κοντά της. Και ο καιρος πέρασε και ο δρόμος ήταν έτοιμος, άλλα το μόνο που έμενε ήταν να γκρεμιστεί και η τελευταία οικοδομή μπροστά από το σπίτι της, η Δανάη δεν είχε καταλάβει τι γίνεται γιατι ποτέ δεν έβγαινε απο την αυλή του σπιτιού της. Στο τελευταίο του γράμμα της έγραψε: Αύριο όλα μας τα όνειρα πραγματοποιούνται, μόλις πέσει και ο τελευταίος τοίχος, θα δεις το δρόμο που χω φτιάξει για να ρθεις να με βρεις.... Δεν το κατάλαβε αυτό το γράμμα αλλά της άρεσε. Το επόμενο πρωί λοιπόν, ενώ η μάνα της έλειπε για πρώτη φορά από το σπίτι τους, άκουσε τον τρομακτικό θόρυβο και είδε την πολυκατοικία απέναντι από το μπαλκόνι της να καταρρέει και έμοιαζε σαν να κατέρρεε το πλαίσιο της λογικής που περιβάλει τον κόσμο. Όπως αραίωνε η σκόνη άρχιζε να αχνοφαίνεται ο δρόμος, σαν όνειρο, τόσο διαφορετικό από ότι μέχρι τώρα είχε δει. Άρχισε να περπατά στο δρόμο, τόσο ήσυχα, τόσο ειδυλλιακά, λές και ζούσε σε όνειρο, αλλά ούτε και σε όνειρο θα μπορούσε να είχε φανταστεί τόση τελειότητα. Ο Οδυσσέας την περίμενε στην άκρη του δρόμου, και όταν έφτασε αυτή.....

Δεν ξέρουμε αν ζήσανε για πάντα μαζί, ούτε καν αν μείναν για λίγο, αλλά ο δρόμος είχε γίνει από έρωτα.

Και περάσαν τα χρόνια και οι ανάγκες της πόλης αλλάξανε, και η πόλη μεγάλωσε,και ο δρόμος από εκεί που ήταν από άκρη σ άκρη της πόλης τώρα διέσχιζε ένα μόνο μικρό κομμάτι της. Και το πράσινο χάθηκε, και αυτοκίνητα περνάνε, και φανάρια, και κόρνες και διαχωριστική λωρίδα, και λεωφορεία και καλώδια για τα τρόλεϊ, και μηχανές, και φασαρία και ραδιόφωνα αυτοκινήτων, και σκυλάδικα, και μελαγχολία και άγχος και κόρνες, και βρισίδια, και BMW και Mercedes καιAoudi και βολικά ευτυχισμένοι επιβάτες, που ζήσαν την ζωή τους και απλά βρήκαν κάπου να αράξουν.

Αλλά κάπου σ ένα χρυσό κλουβί ή σπίτι ζει φυλακισμένη ή σπιτωμένη μια όμορφη κοπέλα, και κάπου αλλού ζει κάποιος που ονειρεύεται να φτιάξει έναν τέτοιο δρόμο για το σπίτι της.. αλλά έχουν αλλάξει οι καιροί.. τα κτήρια ψηλότερα και πιο καλά χτισμένα, οι νόμοι πιο αυστηροί, δεν γίνεται να κλείσουν οι δρόμοι, η κοπέλα δεν θα περίμενε με τίποτα τόσο καιρό, και δεν υπήρχε η έκπληξη, και τα κανάλια, και... τι; που θα έβρισκε τα χρήματα; ε, στην εποχή μας αυτό είναι το λιγότερο δύσκολο απ όλα τα άλλα.