Τετάρτη 10 Μαρτίου 2010

Όνειρο στον πάγο

Ο πιο γελοίος θάνατος στην ιστορία της ανθρωπότητας.
Ήταν μια νύχτα παγερή.... Ο Πετροκλεάνθης Κουρδουβουρουμπάτσικας καθόταν μόνος του στο σπίτι, σ ένα άγνωστο χωριό της Λάρισας λεγόμενο Τσαπουρνιά Ελασσόνας. Είχε χιονίσει εκείνη την μέρα και ο Πετροκλεάνθης μη έχοντας τι να κάνει όλο το απόγευμα έφτιαξε έναν χιονάνθρωπο. Αφού ολοκλήρωσε την κατασκευή έστεκε περήφανος απέναντι από το κατασκεύασμα του αλλά και λυπημένος που δεν είχε και κανέναν να του πει μπράβο. Αυτή η λύπη τον ακολουθούσε παντού αλλά ειδικά εκείνο το βράδυ είχε γίνει πολύ έντονη. Έτσι όπως ήταν μόνος στο σπίτι και κοιτούσε έξω από το παράθυρο, το βλέμμα του κόλλησε στον χιονάνθρωπο. Σκεφτόταν την μοναξιά του χιονάνθρωπου, και τον λυπόταν, σκεφτόταν το κρύο και τον λυπόταν, σκεφτόταν ότι θα ζήσει πολύ λίγο και τον λυπόταν. Και μέσα σ όλη αυτή την λύπη θυμήθηκε κάποτε μια κοπέλα τον είχε λυπηθεί κι αυτόν για την ζωή του και παραλίγο να είχαν κάνει σεξ. Παραλίγο όμως... Σκέφτηκε τώρα που η ζώη του είναι πολύ χειρότερα ίσως να τον λυπόταν περισσότερο.... Πονηρές σκέψεις πλημμύρισαν το μυαλό του.
Κάποια στιγμή διαπίστωσε ότι είχε στύση. Έπρεπε κάτι να κάνει, αλλά δεν ήθελε να βολευτεί μόνος του. Ήθελε κάτι ανθρώπινο, αλλά δεν μπορούσε να πάει πουθενά, όλοι οι δρόμοι ήταν κλειστοί. Συνειδητοποίησε ότι ό,τι πιο κοντινό σε άνθρωπο υπήρχε σε προσβάσιμη περιοχή ήταν ο χιονάνθρωπος στην αυλή του. Σκέφτηκε την λύπηση που είχε νιώσει πριν για αυτον, κρατούσε και την εικόνα της κοπέλας στο μυαλό του, και άρχισε να του φαίνεται πολύ καλή η ιδέα του να κάνει κάτι με τον χιονάνθρωπο, η τουλάχιστον η καλύτερη δυνατή λύση την δεδομένη στιγμή. Ντύθηκε καλά και βγήκε έξω, πλησίασε τον χιονάνθρωπο που το ύψος ήταν μέχρι τη μέση του. Έκανε μια στροφή γύρω του και αφού ήδη είχε απενοχοποιήσει το τι θα κάνει, ένιωσε μια θέρμη για τον χιονάνθρωπο. Επεξεργαζόταν τις πρακτικές δυσκολίες που είχε να αντιμετωπίσει, μέχρι που κινούμενος ακούμπησε την μύτη του χιονάνθρωπου, και του ήρθε η ιδέα. Έβγαλε το καρότο που είχε για μύτη και αποκαλύφθηκε μια τρύπα γεμάτη υποσχέσεις, ήταν και στο σωστό ύψος. Αυτή λοιπόν η τρύπα θα ήταν το καταφύγιο των πόθων του. Και έτσι άρχισε την ιδιόμορφη ερωτική του πράξη. Έκανε λάθος, δεν μπορούσε να απολαύσει την στιγμή γιατί με το που έβγαλε το αντικείμενο το οποίο θα τον εξυπηρετούσε ένιωσε το κρύο τον κόβει, και με το που έβαλε το ήδη παγωμένο του θέμα στην τρύπα της μύτης του χιονάνθρωπου, ένιωσε αφόρητο πόνο. Προσπάθησε να το τραβήξει αλλά είχε κολλήσει στον πάγο,όπως συμβαίνει με οποιοδήποτε σημείο του σώματος μας. Όλο το βράδυ έκανε την αντίθετη κίνηση του σεξ, τραβώντας προς τα πίσω αντί να σπρώχνει, προσπαθώντας να ξεκολλήσει το μόριό του. Δεν τα κατάφερε... τον βρήκαν παγωμένο και νεκρό την επόμενη μέρα, σκυμμένο πάνω στο αντικείμενο του πόθου του.

οκ ήταν πολύ καμένο το ξέρω....

6 σχόλια:

mr.alobar είπε...

και να ζουσε θα παθαινε γαγκρενα στον πουτσο.
Σου εχω απαντησει στο μπλογκ του Π.Γ,σε ψιλοκραζω λιγο but dont worry,φιλικα παντα...εκει με τα κλασματα με μπερεψες λιγο,το εχω διαβασει 3 φορες το σημειο και δεν καταλαβαινω.

Ανώνυμος είπε...

Μη μου πεις ότι είσαι από Ελασσόνα.

Nicotine είπε...

mr.alobar
Το είδα ότι με έκραξες και πήρες την απάντησή σου αναλόγως. Κράξε όσο θες, δεν έχω πρόβλημα....

sognatrice
Οχι Ελασσόνα, κει γύρω όμως...
Και συ Λάρισα;

Ανώνυμος είπε...

Το χωριό μου είναι στην Ελασσόνα, Γιαννωτά λέγεται αν έχεις ακουστά! Ελπίζω βέβαια εκεί να μη συμβαίνουν τέτοια πράγματα...

Nicotine είπε...

Δυστυχώς δεν έχω πάει ποτέ στο χωριό σου, αν και έχω γυρίσει τα περισσότερα χωριά εκει πάνω λόγω προηγούμενης δουλειάς.
Πλατύκαμπος αν έχεις ακουστά, εκεί μεγάλωσα και τα τελευταία τρια χρόνια μένω Αθήνα... και κάηκα...
thanks for reading...

Ανώνυμος είπε...

Χαχα, φαίνεται ότι κάηκες! Αλλά πού θα έβρισκες τέτοια έμπνευση άμα έμενες στον Πλατύκαμπο? Είδες η Αθήνα μας... Γεμάτη ποίηση!

Στα τέσσερα

Η μέρα ήταν Σάββατο , τα στήθη της μικρά και αυτή επίσης.  Τη λέγανε Αθηνά, τίποτα άλλο μη ρωτήσεις.  Δυο βδομάδες  μετά από αυτό το Σάββα...